Tom Riddle ~Another...

Büyüyle Tanışmak ...

"Bazen hiç beklenmedik anlarda beklenmedik şeyler olur... Bu da bir çeşit büyüdür... gerçek hayatın büyüsü..."

5 yıl sonra ...(6+5 11 YAŞ :) )

-Beyim de beyim offf!

BAY Riddle içkisinden bir yudum aldı. Bu çocukla ne yapacağını gerçekten bilmiyordu...  Köylülerden sürekli şikayet geliyor, malikhane de dahi Küçük Tom ortalığı birbirine katıyordu ...

-Bozuk gen! Diyerek hırladı. Hepsi bozuk genli bunların!

Sonra odadan çıktı. Ve bahçeden gelen hoşnutsuz sesler duydu.

-Küçük bey? Ne olur bırakın artık!
-Beyim zavallı hayvancık ne yaptı? Haberi bile yok ki onun...
Ama sözleri boşa çıktı tarlafaresi çoktan Tom dan kaçmıştı. Tom ise öfkeyle bağırdı.

-Sizin yüzünüzden kaçtı aptallar!
Onu kullanadım... sizi ahmaklar!

(Evet ,Tom un en sevdiği şey hizmetlileri azarlamaktı... daha doğrusu o herkesi azarlamayı ve korkutmayı seviyordu...)

Arkasından gelen sesle irkildi...

-Tom!
-Babaa...
-Yeter artık sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun?
-Hayır baba asla seni ıhım sizi delirtmeye çalışmıyorum! Ama o fareyi kullanmalıyım ve...

-Tom! Şu zamana kadar ki anormal davranışlarını geçtim ama bu kadarı fazla oğlum çok fazla... biz tanınan özel bir aileyiz... itibarımız ve bir şerefimiz var... Riddle kanı taşıyan bir çocuksun sen!

-Evet baba. (Dünyadaki en yalnız insandım ben...)
-Tom! Artık şu hal tavrına bir çeki düzen ver yoksa ben yapmak zorunda kalıcam... her neyse uslu vir çocuk ol ve sofraya gel.
-Siz nasıl isterseniz.
Yemeklerini yediler sonra Tom odasına çıktı odası kocaman ve güzeldi. Tom zenginliklerinin sınırlarını sonuna kadar kullanırdı.
Çünkü zamanında büyükbabası ona eski daracık bir sığınmacılar dahi kalmak istemeyeceği bir oda verirdi.
*Bu arada benim fan senaryoda büyükanne ve büyükbabası daha erken ölüyor. Yani onları Tom öldürmüyor...*

Devamsss...

Sonra raftan bir kitap aldı ve okumaya başladı. Babası her ne kadar onu dışarı salmasa da ya da onun halkın gözlerinden uzakta büyütmeye çalışsada onu iyi eğitmişti.  Tom Riddle Küçük yaşta klasik roman okumayı, aritmetik hesaplar yapmayı, yıldız sistemini hesaplamayı,  piyano çalmayı biliyordu. Bunları bizzat ona öğreten babasıydı...
Ona her ne kadar hayran kalsa da Tom bazen anlayamıyordu...

Özellikle annesi konusunda  çok katıydı babası ... annesinin sadece adının Merope olduğunu biliyordu ve bu onu biraz üzüyordu. Annesi doğumu kaldıramamıştı. Ama hizmetlilerden duyduğuna göre zaten kalınmasına izin verilmeyecekmişti evde.
Tom bunları düşündükçe beyni bulanıyor ve duyguları karışıyordu...

Tom bir ses duydu... evet bu eğittiği köpekti... 5 yaşından beri onunla oynardı.
-Rayn...
-Hav hav!  Köpek koşarak transa geçmişçesine Toma atladı...
Tom onunla oynamayı hep sevmişti.
Tarladan çıkıp bir köşeye attıkları yılanlar dışında sevdiği nadir bir hayvandı...

Hayvanı eğitmekle uğrqşmamıştı bile! Hayvan ona ne derse yapıyordu. Yine oyun oynarken Tom uzaklaştığını fark edemedi...
Sonra durdu... Ve geldiği nokta büyük bir vadiydi... Burası ona yasaklanan vadiydi... Evet Tom kuralları çiğnedi ama bu vadi için bunu yapmamıştı babası katiyen onu buraya yollamaz peşine adam yollatırdı. Nedenini de hiç anlatmazdı... Küçük Tom bu vadiye hasret çeker gibi kokladı... içine çekti... nefes aldı...
Sonra bir dağ yılanının endişeli sesiyle irkildi
-Dikkat et efendimiz... uçurum!
Ben efendileri değildim... ama öyle diyorlardı! Sonra gerçekten uçurum da olduğumu fark ettim kurtulmak isteyip havaya uçtum.Parça düştü ben havadaydım sonra kenardan yere indim. O an da bir ses duydum...

Bu sesi henüz tanımıyordum ama hayatım boyunca unutamayacağım kadar da netti...

-Merhaba Tom, tanışalım mı?
-Sen kimsin?
-Ben Albus. Albus Dumbledore senin için buradayım...

İlk bölümü nasıl buldunuz...

Canlarım ? Yorum bırakıp yıldızlamayı unutmayın öpüyorum 🪄🔮⏩️❤️❤️✨️