"လာစမ္း"
"အီး ဟီး နာတယ္။နာတယ္။"
ခုခ်က္ခ်င္းအဲ့လက္ကိုလႊတ္လိုက္.....
ရြာလူႀကီးရဲ့ ဩရွဟိန္းထြက္ေနတဲ့အသံေၾကာင့္ အကုန္လံုးလွၫ့္ၾကၫ့္လာၾကတယ္။ အက်ႌဝတ္ရံုရွည္ကို ႀကိဳးမခ်ည္ပဲ ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ ေတာင့္တင္းတဲ့ဗိုက္ႂကြက္သားေတြက အထင္းသားေပၚလြင္ေနတယ္။ ဇနီးေလးနဲ႔ခ်စ္တင္းေနွာၿပီးသကာလမို႔ေဘာင္းဘီႀကိဳးကလည္း ခပ္ေလ်ွာ့ေလ်ွာ့ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လိုၾကၫ့္ၾကၫ့္ အရမ္းကိုဆြဲေဆာင္မႈရိွတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အသြင္ေဆာင္ေနတယ္။ ရိေပၚကိုျမင္ေတာ့ ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္လည္းေၾကာက္သြားတယ္။ ရိေပၚကရႈတ္ရႈတ္ရွက္ရွက္ေတြ မႀကိဳက္ဘူး။ ၾကားဝင္ျဖန္ေျဖတာမ်ိဳးလည္းမႀကိဳက္ဘူး။
ရန္ျဖစ္ရင္ ျဖစ္တဲ့လူႏွစ္ေယာက္လံုးကို ထိုက္သင့္တဲ့အျပစ္ေပးတယ္။ မိန္းမေယာက္်ားမၫွာဘူး။ အေၾကာင္းက သူ႔ဇနီးေလးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာ။ မိန္းကေလးေတြကို ၫွာလိုက္ရင္ သူ႔ဇနီးေလးမ်က္ႏွာပ်က္မွာေၾကာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဇနီးေလးကေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ အျပစ္ေပးခံရတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြကိုေသခ်ာေလး ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္။ သူ႔ေယာက္်ားရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာနဲ႔ဂရုစိုက္မႈ၊စာနာမွု၊နူးညံ့ေပးမွု ေတြကိုသူပဲအပိုင္သိမ္းခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္အမ်ားျမင္မွာ ရိေပၚဟာသိပ္ကို ၾကမ္းတမ္းလာတယ္။ အခုလည္း ရိေပၚကို လူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ကလြဲၿပီး အကုန္ကဖိန႔္ဖိန႔္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ေနၾကတယ္။
"မင္းတို႔ဘာျပသနာလာရွာတာလဲ။"
"အေႂကြးလာေတာင္းတာ။"
"ဘာအေႂကြးလဲ။ ဘယ္ေလာက္လဲ။"
ထိုအခါအဖိုးႀကီးက
"ေငြစ တစ္ရာတည္းပါ။ အခ်ိန္က 16 ႏွစ္ၾကာသြားၿပီဆိုေတာ့ အတိုးတတ္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ရေအာင္ေျဖရွင္းပါ့မယ္။ ဆူပူေအာင္မလုပ္ပါဘူးရြာလူႀကီး။"
"ေကာင္းၿပီ။ ရြာထဲမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ေအာင္ထပ္မလုပ္နဲ႔။ "
"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့။"
ရိေပၚလွၫ့္ထြက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးကေျမးမေလးကို လူစိမ္းေတြလက္ထဲ ထၫ့္လိုက္တယ္။ ေျမးမေလးကအသံတိတ္ငိုၿပီး ထၫ့္မေပးဖို႔လက္အုပ္ခ်ီရင္း လူစိမ္းေတြဆြဲတဲ့ေနာက္ပါသြားတယ္။ အဲ့ျမင္ကြင္းကို ရိေပၚမ်က္လံုးေထာင့္ကေနျမင္လိုက္ရၿပီး ျပန္လွၫ့္လာကာ လူစိမ္းလက္ကိုဓားရွည္နဲ႔ခုတ္ခ်လိုက္တယ္။
extra
Magsimula sa umpisa
