ဆည်းဆာရိပ်လမ်းသွယ် || ဘာသာပြန် || 『Completed』

Chapter - 39

『Unicode』

အခန်း ( ၃၉ ) : ပြန်လည်ဆုံတွေ့ခြင်း။

※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※

နှစ်အသစ်​၏ ဖေဖော်ဝါရီ၅ရက်တွင် ကျန်းကျွယ်က သူ​၏ အဖြူနှင့်အပြာဆေးရုံဝတ်စုံကို ချွတ်ရပြီး ပုံမှန်အဝတ်အစားပြန်လည် ဝတ်ဆင်ခဲ့ရသည်။

ထိုနေ့က နေရောင်ခြည် တောက်ပနေပြီး မွန်းလွဲပိုင်း အပူချိန်က သိပ်မနိမ့်လှ။ ကျန်းကျွယ် သူ့အမေနှင့် ဆေးရုံဥယျာဉ်အတွင်း လမ်းလျှောက်လာခဲ့ရာ လေထဲရှိ သစ်ပင်စိမ်းတို့​၏ ရနံ့က သင်းပျံ့နေခဲ့သည်။ သူတို့တွေ ကားထဲဝင်၍ လဝက်ကျော်နေထိုင်ခဲ့သော ဆေးရုံမှ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ကြ​၏။

ကျန်းကျွယ်သည် သမ္မတနိုင်ငံသစ်​၏ ပျားပန်းခပ်နေသော လမ်းကြားတို့ကို ကားပြတင်းမှ ထွက်၍ ငေးကြည့်နေမိသည်။သူဟာ ဆံပင်ချ၍ လည်ကုပ်ရှိ ပတ်တီးစကို ဖုံးထား​၏။

သူ့အမေက နောက်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်လျက် မဂ္ဂဇင်းတစ်အုပ်ဖတ်နေခဲ့လျက်။ ရုတ်တရက် သူမက ထထိုင်လိုက်ကာ သူ့ဆံပင်ဖျားတွေကို ထိကြည့်လာသည်။

" ရှောင်ကျွယ် ၊ မင်း ဆံပင်ညှပ်မှာကို အမေလိုက်ကူရင်ရော ? " သူ့အမေက စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ကျန်းကျွယ်ကိုမဂ္ဂဇင်း​၏တစ်ဖက်အား ပြသလာသည်။ " ဒီလိုလေးလုပ်ကြမယ် "

မဂ္ဂဇင်းထဲရှိ အမျိုးသားမော်ဒယ်က အလွန်ကြည့်ကောင်းပြီး ပုခုံးရှည်ဆံပင်နှင့် အလွန်လိုက်ဖက်ပါသည်။

ကျန်းကျွယ်​၏ အဖြေကိုပင် မစောင့်ပဲ သူ့အမေက ထပ်ပြော​၏ : " ဒီလောက်ရှည်ရင်လဲ ဖုံးထားလို့ရတာပဲ။တော်တော်လန်းဆန်းသွားမှာ "

ကျန်းကျွယ် မြောက်အမေရိကမှ ပြန်ရောက်သောနေ့က သူ့အမေသည် သူ့ဆံပင်စတိုင်အပေါ်တွင် သူမ​၏ အမြင်ကို ပြောပြပေးခဲ့သည်။ထို့ကြောင့် သူမ သူ့ကို စတိုင်လစ်ထံသို့ ခေါ်သွားချင်သည်မှာ ပထမဆုံးမဟုတ်ပေ။

သို့သော် ကျန်းကျွယ် မဂ္ဂဇင်းထဲရှိ အမျိုးသားမော်ဒယ်လ်ကို ကြည့်ရင်း ထိုမျှလောက်အရှည်က ခေါင်းလှည့်လိုက်တိုင်း ချုပ်ရိုးမရှိတော့လျှင်တောင် အမာရွတ်က အလွယ်တကူ ပေါ်လာမည်ဟု ခံစားနေရ​၏။ထို့ကြောင့် သူ သူ့အမေကို ပြောလိုက်သည်။ " နောက်တစ်ခါမှပေါ့ "