ဆောင်းနှင်းဓါးထက်ချယ်ရီဝေ

ဤကောလဟာလများက ပျံ့နှံ့လျက်ရှိကာ အစစ်အမှန်ဟုတ်သည် မဟုတ်သည်အားပြောရန် ခဲယဥ်းလှ၏။

သို့သော်ငြား လင်းရုဖေးမှာ တမူထူးသည့်သဘာဝရှိသော ဓါးသမားများအား တွေ့ရှိဖူးပြီးပြီဖြစ်၍ အနှီပိုင်ထျန်းရွေ့၏ ကောလာဟာလပုံရိပ်နှင့်ပတ်သတ်၍ အထူးတလည် ဆန်းကြယ်သည်ဟု မခံစားရချေ။ 

“သူက လှည့်စားတတ်တဲ့သဘောရှိတဲ့ မိန်းမလှလေးနဲ့တူတယ်...လင်းကုန်းဇီ ဒကာလေးအဲ့ဒီရောက်တဲ့အခါ သတိထားပြီးနေပါ"

ရွှမ်ချင်းက သတိပေးလာ၏။

လင်းရုဖေးမှာ ရွှမ်ချင်း၏စကားများအား အတည်မယူချေ။

"မဟုတ်မှ...ဆရာတော်က ပိုင်ထျန်းရွေ့အကြောင်းသိတယ်ပေါ့"

ရွှမ်ချင်း : " နည်းနည်းပါးပါး..သိတာပါ"

လင်းရုဖေးက ရွှမ်ချင်း၏အမူအရာမှာ အလွန်ထူးဆန်းနေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသော်ငြား အများကြီးမတွေးမိချေ။

ရာသီဥတုက သေလောက်အောင်ပင် ပူ၏။ ဖူဟွားမှာ ရထားလုံးထဲတွင် အအေးဓါတ်ရှိရန် ရေခဲများစွာထည့်ထားသည့်တိုင် အပူငွေ့ငွေ့ရှိနေဆဲပင်။ ယွီရွေ့က လင်းရုဖေးအား ယပ်ခတ်ပေးနေစဥ် သူမက ချွေးတစ်စက်မျှမထွက်ပုံပေါ်သည့် ရွှမ်ချင်းအား သတိထားမိသွားကာ သိချင်စိတ်အပြည့်နှင့် မေးလာ၏။

"ဆရာတော်လေးက...ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချွေးမထွက်ရတာပါလဲ...ဟင်..."

ရွှမ်ချင်းက ပြုံးလိုက်ရင်း : "တည်ငြိမ်နေတဲ့နှလုံးသားက ဒကာမလေးကို အေးမြစေပါလိမ့်မယ်"

“တည်ငြိမ်နေတဲ့နှလုံးသားက လူကိုအေးမြစေတယ်..ဒါကအလိမ်အညာကြီးပဲ"

ယွီရွေ့က ရေရွတ်လိုက်သည်။

“ဘုန်းကြီးတွေက မလိမ်ဘူး"

ရွှမ်ချင်းမှာ အးအေးဆေးဆေးဖြေလာသည်။

“ဆရာတော်လေးက မလိမ်ပါဘူး"

လင်းရုဖေးက ရယ်မောလိုက်ရင်း : "လူတွေလိမ်ရင် သူတို့တွေအေးတာကိုခံစားရမှာမှ မဟုတ်တာ သဘာဝပဲလေ"