özel bölüm

146 15 0
                                    

Herkese merhaba!

Bu bölümü yazma sebebim, acaba geçmişte zöhre ve Ali deniz ayrılmasaydı ve hasan ölmese nasıl olurdu onu okuyacağız.

Benim anlatımımdan okuyacağınız bir bölüm olacak.

Hepinize bol bol yeşil kalp 💚

Sizi seviyorummm 💞

💚

Kaderin cilvesine yenik düşmüş iki insan, birbirini bulursa ne mi olur.

Aşk olur, sevda olur, sevgi olur.

Onkarınki destan olmuş, dilden dile olmasa bile sevdaları ile konuşulan bir çiftti.

Evlenmiş, yuva kurmuş, sevdalarını bir bebekle filizlendirmişlerdi.

Sare bebek.

Ali Deniz ve zöhrenin sevdasının bir tohumuydu zöhre.

Zöhre istediği gibi edebiyat öğretmeni olmuş. Ali deniz ise asker olmuştu.

Ali deniz yine bir göreve gitmişti. İki gün Sare beş yaşına girecekti. Ama Ali deniz yine yoktu.

Zöhre kızını idare etmeye çalışıyordu ama nafile.

Sare, babasına düşkün bir çocuktu. Durum böyle olunca, babam da babam oluyordu bazen.

Zöhre kıskanmıyor değildi ama, elden gelir bir şey yoktu.

Yeni uyanmışlardı ve alış verişe gideceklerdi.

Zöhre sare'nin üzerine onun isteği doğrultusunda elbise giydirmişti.

"Anne. Ben giyindim gell" sare'nin seslendiğini duyan zöhre kızının yanına gitti.

"Olmuş muu anne babam beğenirmi hı, hı beğenir mi?" dedi Sare. Babasına güzel gözükmek istiyordu.
Annesi bu haline güldü.

Sare'nin kız olacağını öğrendiği günden beri Ali Denize ortak çıkacağını tahmin etmişti ama bu boyutlarda olacağını bilmiyordu elbette.

Kızına bu hallerine gülerek baktı zöhre.

"Evet annecim olmuş, baban da çok beğenir" dedi zöhre. Sare tatlı, tatlı gülümsedi.

"Babam ne zaman gelir anne" dedi Sare. Bakışları durgunlaştı zöhrenin. İki ay olmuştu.

"Bilmiyorum annecim" dedi zöhre. Sare dudaklarını büzdü.

Kapı çalınca zöhreden önce Sare koştu, hem prenses elbisesini bekliyordu hem babasını. Kapıyı açar, açmaz babasını görünce sevinç çığlığı atıp kucağına atladı.

"Babam geldi babammm" dedi Sare. Ali Deniz kızının bu hallerine gülümsemeden edemedi.

Özlemişti. Hem karısını. Hem kızını.

"Babacımm" deyip kızının yanağını uzunca öptü Ali deniz. Bu öpücük özlem dolu bir öpücüktü.

"Annen nerede bakayım" dedi Ali Deniz kızının saçlarını severken. Arkasından gelen karısını görmemişti elbette.

Beline dolanan kolları hissedince gülümsemeden edemedi Ali Deniz.

"Birileri beni mi merak etmiş acaba" deyip kocasının gövdesine sarıldı zöhre. Güldü Ali Deniz.

Sevdiği her şey buradaydı. Neden gülmesindi ki.

"Babaa, nasıl elbisem. Anneme sordum. Baban çok sever dedi." Güldü Ali Deniz. İki güzelinin yandında hiç yaşlanmazdı.

Bunun farkındaydı.

"Çok güzel bir tanem" dedi Ali Deniz. Sırıta bileceği kadar sırıttı Sare. Babasını sevdiği kadar kimseyi sevmiyordu.

"Yiaa. Annem seçti. Ben yoktum ama. Babannemlerdeydim. Anneannem de oradaydı. Dayım at oldu. Bende beline çıktım dıgıdıgcılık oynakdık." Bir kahkaha patlattı Ali Deniz.

Babasının güldüğünü gören sarede güldü.

"dıgıdıgcılık oynadınız demek"

"Evett" dedi Sare. Aklına gelen ile babasına döndü Sare.

"Babaa.. ben iki gün sonra doğmuşum biliyormusun" yine güldü Ali Deniz. Harbi yaşlanmazdı kızının yanında.

Güldüler, eğlendiler. Ali Deniz hiç gülmediği kadar güldü. Karısını öptü. Bazen sareye basıldılar.

🫠

Sare'nin doğum günüydü, dedeleri, amcası, halası, dayısı hepsi burdaydı.

Sare'nin prensesli elbisesi giymiş ortalıkta bıcır, bıcır dolaşıyordu.

"Dedeee" hem hasan hem fırst sareye döndüler.

İkisi de aynı anda 'efendim" dedi.

"Tacımın taşı düştüü" dedi Sare. Bunu duyan Ali Deniz sareye döndü.

"Neyin düştü güzelim" Sare Ali denize döndü. "Tacımın taşı babaa" dedi dudaklarını büzerek.

Zöhre ekinde yeni bir taç ile Geldi. Kızının huyunu biliyordu. Beş dakika yerinde durmazdı..

"Gel bakayım annecim" değil tacını çıkardı zöhre. Yeni tacı takıp sağını solunu düzeltti.

Biraz sonra pastayı üflemesi için sareyi çağırdılar.

Ali deniz ve zöhre sareyi kucağına almış, arkasında aileler ve onların arkasında ailelerinden daha fazlası olan mermi timi vardı.

Birkikte güldüler eğlendiler.

Ama bu ihtimal hep imkansız olarak bir köşede kaldı.



Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Anka: geçmişin İzleri Where stories live. Discover now