~WELCOME TO KOLEJ~

~39.Bölüm~

:Hayır sevdiğim kadını tanıyorum.

Düştük demi düştük düştük.

:Yiaaa sapşik!

Hemen kollarımı boynuna doladım. Yanağına derin bir öpücük bıraktım. Dudağımdaki glossun izi çıkmıştı. Bu ize hafifçe sırıtıp silmek için elimi uzattım ama o durdurdu.

:Silme.

:Neden?

:Senin izin belli olsun.

~Derin~

Bankta oturmuş mal mal etrafı izliyordum. Berk'le olan atışmamızdan sonra ikimizde sakinleşmeliydik. Nerdeyse yarım saattir iç çekiyordum. İlk defa bu kadar büyük bir tepki vermişti.

Bence bu gloss olayı için değilde daha önceki kavgalarımızdan dolayı artık patlama yaşamıştı belkide. Ama benimde bir kalbim var bu kadar bağırmasına gerek yoktu.

Oflayıp banktan kalktım. Sınıfa gidip uyumak en iyisiydi. Okulun kapısından içeri girmem ile durmam bir oldu. Berk yanında bir kızla sohbet ediyorlardı. Kaşlarımı çattım. Yok artık! Kavga ettik diye gidipde bir kızla konuşmazsın!

İçimden sakin kalmamı söylüyordum ama olmuyordu! Şu koyduğumun varoşu ile ne konuşabilirdiki! Birde yavşıyor aptal varoş!

Sinirle onların yanına doğru ilerledim. Tam arkalarında durdum önümde bir duvar olduğu için beni fark etmemişlerdi. Tam karşılarına geçeceğim sırada Berk'in dediği ile dona kaldım.

:Benim sevgilim yok.

~Işıl~

:Kızın adı ne soy adı ne annesinin adı ne babasının adı ne! Nerde yaşıyor!

:Yuh güzelim hangisine cevap vereyim şimdi?

:Hepsine teker teker cevap ver.

:Kızın adı Selin. Anne ve babasının adını bilmiyorum. Bu okulun yanlarında yaşıyor.

:Sen bunun yaşadığı yeri nerden biliyorsun evine mi gittin!

:Ya ne alaka yavrum.

Deme şunu işte!

:Bu gerizekalı eski sevgilin canımı sıkarsa ilk onu sonra seni sıkarım Kuzey!

Pis pis sırıttı.

:Benimi sıkarsın?

Yok ebemi.

:Evet seni.

:Bence o kadar emin olma. Seni yola getirmem iki saniyemi alır yav-rum.

Son kelimeyi heceleyerek söylemişti.
Hayır Işıl kanma!

:Senin benim üzerimdeki etkin ne kadar büyükse benimde senin üzerindeki etkim baya büyük yalnız haberin olsun ona göre davran aş-kım.

:Aşkım?

:Evet aşkım beğenemedin mi?

:Beğendim.

:Başka şansın yok zaten.

Ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı.

:Başka şansım olmasına gerek yok en büyük şansım sensin zaten.

~Bade~

Kiminle konuşuyor bu it! Ya sabır ya! Benim gibi mükemmel biri varken o malla ne işi var bu Kaya'nın! Belimde ağrıyor artık! İki saattir duvarın arkasından mal gibi eğilmiş onu izlemekten sıkıldım! Şu ilişkiyi ayakta tutan olmaktan yoruldum!

Kız mal mal sırıtıp elini Kaya'nın omzuna koydu. Çek lan o elini it! Kaya kızın bir eline bir suratına bakıp hafifçe sırıttı. İbret âlem olsun!

Koşarak yerimden çıktım ve onların yanına doğru koşmaya başladım.

:Çek o elini!

Bağırdığım gibi ikiside bana döndü. Kaya yine mi sen bakışı atıp gözlerini devirdi kız ise noluyor lan bakışı attı.

:Noluyor be?!

Senin o cırtlak sesini...

:Senin o elini bir daha bu omuzlarda görmiycem ona göre!

Omuzda omuz değil sırat köprüsü...

:Sen kimsin be!

:Tamam Miray sen git ben onunla konuşurum.

Of sesine kurban olduğum konuştu sonunda.

:Tamam Kayacım.

:Cım?!

:Bade sus artık.

Oha! Oha! Bana bacım demedi! Kesin benden hoşlanıyor!

:Hayret ismimi öğrendin sonunda.

:Hep biliyordum zaten.

Niye bacım diyon o zaman yarra-

:O zaman ismimle seslen.

:Neden sürekli peşimdesin?

Çünkü aşığım. Ama yok bozuntuya verme Bade!

:Benmi peşindeyim? Güldürme beni Kaya!

Bana doğru bir adım attı. Gözlerini görebilmem için kafamı kaldırdım.

:Sürekli beni izleyip her seferinde arkamdan geldiğini bilmiyorum mu sanıyorsun?

Devam edicek...
(Lütfen herkes oy versinn)
Çok fazla ödevim vardı yazmadım kusura bakmayınn 💓