"ဘာ!"
"အွန်း...မီးမီးတို့လာမှာ ပါးပါး အခုထဲကနေလေ ဖိုးဖိုးကြီးကို
နာမည်စဉ်းစားထားလိုက်တော့နော်လို့"
"မဟုတ်မှလွဲရော...နင်တို့နှစ်ယောက်..."
"ဟီး...ပါးပါးရဲ့အာရုံစိုက်မူ့တွေလုယူဖို့အတွက် မီးမီးတို့လာခဲ့မယ် ပါးပါးချစ်တယ်!"
ကလေးမလေးနှစ်ယောက်ကသူ့ကိုတင်းကြပ်စွာနဲ့ဖက်ထားတယ် ရှောင်ကျန့်ရုန်းပေမဲ့လည်းမရပါ။
"လွှတ်လို့ပြောနေတယ်နော်...လွှတ်ဆို!"
ရှောင်ကျန့်ထထိုင်မိသည် နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၃နာရီ
ထိုးနေလေပြီ ဘေးဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အခန်းပဲ
ပြန်ရောက်နေလေတာ မောင်ကလည်းငြိမ်သက်စွာနဲ့အိပ်လို့။
"ဟင်း....လာပြန်ပြီပေါ့....ယူကြဟေ့...မင်းတို့ဖေဖေအချစ်တွေကိုပဲ ယူကြ...ငါ့စီကနေလုယူမဲ့ဟာလေးတွေ....အကျင့်မကောင်းတဲ့ဟာလေးတွေ..."
ရှောင်ကျန့်ကပြန်လှဲရင်းနဲ့ မြို့အုပ်၀မ်ကိုတင်းစွာဖက်ထားတယ် ။
"အင်း...ဘာဖြစ်လို့လဲအချစ်..."
"အိမ်မက်မကောင်းဘူး"
"ဘာအိမ်မက်မို့လို့လဲ ခွေးလိုက်ကိုက်လို့လား"
"မဟုတ်ဘူး....အဲ့ထက်ဆိုးတယ်"
"ဘာအိမ်မက်လဲ..."
"သိချင်နေတာပဲ! နောက်ထပ်ကလေးနှစ်ကောင်ဗိုက်ထဲရောက်လာပြီ သိရဲ့လား"
"တကယ်!"
"ဟုတ်တယ် ဘာလဲ ပျော်တယ်မှတ်လား "
"ပျော်တာပေါ့ အချစ်ရယ်...အချစ်ပင်ပန်းသွားခဲ့ပြီနော်
ဘာလေးတွေ့ခဲ့လဲ သမီးလေးလား"
"ဟုတ်တယ်! မောင်လိုချင်နေတဲ့သမီးမိန်းကလေး"
"ဒါပဲလေ! ဟား...ဟား! ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အချစ် မွှ"
"ပျော်ပေါ့ ကျန့်ကျန့်ကတော့ အပယ်ခံကြီးဖြစ်နေတော့မှာ"
"အပယ်ခံမဖြစ်ရစေပါဘူး ကိုယ်တစ်ယောက်လုံးဂရုစိုက်ပေးမှာကို"
"အဲ့ဂရုစိုက်မူ့က လာမဲ့ဗိုက်ထဲကနှစ်ယောက်အတွက်လေ"
"ကိုယ့်အချစ်အတွက်လဲပါတာပဲကို"
YOU ARE READING
Beta ယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော် ( Complete)
Fanfictionမြို့အုပ် ficကိုမှ AOB typeလေးရေးကြည့်ထားတာပါ အားပေးကြပါဦးနော်
Part 44
Start from the beginning
