"ဟုတ်တယ်အဖေရေ အဲ့မှာအဖေ့မြေးရှောင်ကျန့်က သူ့ယောကျာ်းနဲ့ရန်ဖြစ်လို့တဲ့လေ"
"ဟေ...အဲ့ကောင်ဘာလုပ်သွားလဲ"
"ဖိုးဖိုးရေ သူကလေ ခေတ်ဆန်ဆန်နဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်
လှလှ ရုံးပတေသီးချွဲသံနဲ့ကောင်မကိုမှကြိုက်တာတဲ့"
"ဒီကောင်...လွန်တာပေါ့"
"အင်း...ပြီးတော့လေ ကျန့်ကျန့်အတွက်မုန့်၀ယ်ထားတယ်ဆိုပြီးတော့ တကယ်လည်းမ၀ယ်ထားဘူးသိလား ဘူးအလွတ်ကြီး"
"အေးအေး...အခု စော်အောကိုသွားခေါ်ချည် ကလေးတော့
ငါ့မြေးဘေးနားမှာရှိမှဖြစ်မယ်"
"အဲ့ဟာလေးက ကျန့်ကျန့်ထက်သူ့အဖေကိုပိုချစ်တာသိလား
ကျန့်ကျန့်စီကနေလည်း မောင့်ရဲ့အချစ်တွေဖဲ့ယူသွားတယ်
မကျေနပ်ဘူး"
"...."
"ဒါပေမဲ့ သားရယ် ကလေးငိုနေလောက်ပြီ ကလေးဆိုတာ
မိဘရင်ခွင်နဲ့ဝေးရင်ငိုတတ်တယ် မားတို့နဲ့လိုက်လာတုန်းက
လည်းငိုတာပဲ မနည်းချော့ထားရတာသားရဲ့ မြို့အုပ်၀မ်
ကြည့်ရတာ ချော့တတ်မဲ့ပုံမပေါ်ဘူးသားရဲ့"
"မားကလည်း သူချော့တတ်တယ် ကျန့်ကျန့်ကိုဆိုအမြဲ
ချော့နေကြ..."
"...."
"ဒီနေ့သူထိန်းပေါ့ ကျန့်ကျန့်ပဲထိန်းနေရတာ တော်ပြီ ကျန့်ကျန့်Tvကြည့်တော့မယ်"
ရှောင်ကျန့်ကဧည့်ခန်းကဆိုဖာခုံပေါ်မှာလှဲရင်းနဲ့ ရီမုဒ်ကို
ကိုင်ကာ လိုင်းတွေပြောင်းနေလိုက်သည် အနောက်ကနေကြည့်နေကြသော မိဘနှစ်ပါးရော အဖိုးကပါလက်မြှောက်
လိုက်ရပါလေတော့တယ်။
"အား!! နေရာတိုင်းအဲ့ရုံးပတေသီးမပဲ!"
မနေ့ကတွေ့ခဲ့ရသော ကောင်မလေးရဲ့ဇာတ်ကားတွေလာ
နေသောကြောင့်ရှောင်ကျန့်မကျေနပ် မလာတဲ့လိုင်းဆိုရင်
သတင်းကြေညာတဲ့လိုင်းနဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေကိုပြတဲ့လိုင်းပဲ
ရှိလိမ့်မယ်။
"ရပြီ..."
ဟိုကောင်မမပါတဲ့ဇာတ်ကားတစ်ခုတွေ့တာမလို့ ရှောင်ကျန့်ကြည့်နေလိုက်သည် အချစ်ဇာတ်လမ်းကြီး မျက်လုံးထဲ
ကြည့်လို့မထိချေ ။
YOU ARE READING
Beta ယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော် ( Complete)
Fanfictionမြို့အုပ် ficကိုမှ AOB typeလေးရေးကြည့်ထားတာပါ အားပေးကြပါဦးနော်
Part 43
Start from the beginning
