24

96 11 0
                                    

Izuku quería morir, quería que lo trague la tierra y lo escupa para así salir volando y explotar en el espacio

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.

Izuku quería morir, quería que lo trague la tierra y lo escupa para así salir volando y explotar en el espacio... ¿Uno explota en el espacio? Él no lo recuerda, pero aún así quería eso. Porque lo que le dijo a Denki no estuvo bien y él sabe que no estuvo bien.

Él no sabía si temía perder la amistad de Denki o recibir el enojo de Katsuki. Tal vez parte de él no le importa mucho lo que siente Denki teniendo en cuenta que siempre sintió celos. Pero aún así, le era inevitable sentir culpa. Sobre todo al recordar la tristeza en los ojos del rubio.

De vuelta en la escuela; Izuku estampó su frente contra el casillero, soltando un gemido de dolor mientras Ochako lo mira con confusión.

━━ ¿Y ahora que pasó? ━━ ella preguntó, sosteniendo sus libros y notando como el pecoso hace una mueca.

━━ Le pedí una cita a Kacchan.

━━ ¡¿Qué?! ¡Izuku, eso es genial-!

━━ Pero también le dije a Denki que se aleje de él. ━━ Izuku mencionó encima de las palabras de su amiga, quién cerró la boca y abrió los ojos con sorpresa.

━━ ¿A qué te refieres con eso? ━━ Izuku alzó la mirada con vergüenza, encontrando a su amiga mirándolo con una ceja alzada. ━━ No me digas que estuviste con boca suelta de nuevo.

━━ Estuve con boca suelta de nuevo- ¡Pero en mí defensa-!

━━ No creo que tengas una defensa aquí, Deku... ━━ Ochako lo interrumpió, provocándolo a tragar sus palabras. ━━ ¿Qué le dijiste exactamente? ¿Que pasó?

━━ Es que... Encontré a Denki en la calle y hablamos y mencionó a Katsuki.. ━━ Izuku suspiró. ━━ Le pedí que se aleje de Katsuki... ¿Por qué? N-no lo sé...

━━ Oh, sí sabes. ━━ ella dijo, cruzándose de brazos. ━━ Siempre sentiste celos de Denki y Eijiro, lo cual no deberías pero bueno... Uno no controla sus emociones, supongo.

━━ Lo noté. ━━ "Mí papá no controló los suyos y ahora no deja de besarse a nuestro director.. " ━━ ¿Ahora que hago? ¡Ya le pedí la cita a Kacchan, él se enojará si se entera!

━━ Pf, no creo que se entere. Denki no es tan buchón. ━━ Silencio. ━━ Bueno, un poco.

Izuku suspiró. El se había aliviado tanto cuando invitó a Katsuki, estaba a punto de hasta contarle a su madre pero parece que su felicidad no iba a durar tanto. Solo temía que Denki no fuera tan malo como para contarle a Katsuki, eso sería vergonzoso.

De pronto, la campana sonó y todos fueron a sus clases. Sin embargo, Izuku notó que Rody se había ido para un lado opuesto al de su salón de clases. Preocupado, Izuku decidió seguirlo, dejando su mochila y cuaderno en su lugar.

━━ Hey, Rody... ━━ Izuku lo llamó, casi susurrando para que ningún profesor lo escuché ya que no quería meterse en problema. ━━ ¡Rody!

━━ ¡Sh! ━━ el castaño lo tomo del brazo y ambos se metieron la gimnasio, cerrando la puerta lo menos ruidoso posible. ━━ ¡¿Por qué me sigues?!

━━ ... Es que me preocupaste, nunca te vi escapándote de clase, me dio pánico. ━━ Izuku admitió, jugando con sus dedos. ━━ ¿Pasó algo?

━━ No... Solo necesitaba alejarme un poco. Las cosas están cambiando muy de pronto y necesito procesarlo. ━━ él suspiró, mientras ambos se sientan en el suelo, al lado de las gradas y apoyando sus espaldas contra la pared. ━━ ... ¿Crees que mí.. papá se centrará mucho en tu papá y... ? Ya sabes...

━━ No, no sé.. ━━ Izuku murmuró.

━━ ¿Crees que nuestros papás nos dejarán de lado?

Izuku lo miró con sorpresa, mientras abre la boca pero no dice nada. Él decidió pensarlo un poco antes de contestar, no quería alterar a Rody ni hacerlo sentir como un tonto por pensar en eso. Incluso acepta que también siente un poco de miedo por eso pero luego recuerda...

Sus padres no son malas personas. O al menos, Toshinori no lo es.

━━ No creo... No conozco bien a tu padre, pero puedo ver qué él se esfuerza mucho para hacerte feliz a ti y a tus hermanos. ━━ el respondió con una leve sonrisa. ━━ Sé que es complicado ahora, créeme... Pero no porque ellos estén enamorados significa que nos dejaron de amar ni que nos aman menos.

━━ ... Seh, tienes razón. ━━ Rody murmuró, soltando un suspiro. ━━ Gracias... y perdón por haberme enojado contigo. Debí entenderlo.

━━ Meh, lo entiendo. ━━ el pecoso rió entre dientes mientras desvía la mirada. ━━ Que loco... Seremos hermanastros. ¿No es un poco loco?

━━ ¿Hermanastros? ━━ Rody bufó. ━━ No seas tonto, ya éramos algo así como hermanos desde antes, eso no iba a cambiar incluso si nuestros padres no llegaban a estar juntos. ━━ el dijo en voz baja, un poco avergonzado mientras Izuku lo mira con ojos llorosos y brillantes de la emoción. ━━ Ya, no lo voy a volver a decir-

━━ ¡Aww, somos hermanos-!

━━ Basta.

Ambos soltaron un grito del susto cuando la puerta se abrió de golpe.

━━ ¿Que demonios hacen aquí? Vuelvan a clase ya mismo. ━━ Aizawa dijo con una mirada asesina, provocando que los menores se levanten de golpe como soltados y se vayan casi corriendo. El mayor suspiró y los siguió en silencio. ━━ Malditos adolescentes.

Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: May 22 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

¡𝐏𝐀𝐏𝐀́ 𝐄𝐒 𝐆𝐀𝐘! || DekuBaku, DaveMightKde žijí příběhy. Začni objevovat