Once Every Lifetime (Young Love Series #1)

Chapter 2

"Sampong piso nalang po" ngumiti ang bata.

Anak ng... Bibilhin niya yung petchay? Teka ako nauna dito diba? Ba't sya yung kumuha?

"Ehem" I cleared my throat.

Hindi nya ako nilingon sa halip ay nagpatuloy siya sa paghahanap ng kung ano sa bagpack nya.

"Excuse me po sir?" panimula ko.

Lumingon sya saakin saka nag taas ng kilay na tila nagtatanong ng "WHAT?" parang sya pa tong galit ah.

"Sorry pero nauna po ako dito. Saka ang layo ng nilakad ko para makahanap ng petchay" pilit kong pina hinahon ang sarili ko baka masuntok ko pa ang isang 'to. Pagod na ako kakalakad at uwing uwi na ako tapos dadagdag pa siya?

Sandali nya akong tinitigan bago sinabing "and?" na para bang hindi nya alam ang sinasabi ko.

And? Anong and? Duhh ako ang nauna dito kaya dapat akin yung petchay diba? Hindi naman sya mukhang bobo para hindi ma gets ang sinasabi ko.

"And?!" singhal ko.

"Yes miss. And? What does it have to do with me? I don't think it's my fault na malayo ang nilakad mo that's why I'm asking" walang kwenta niyang sagot.

Slow ba talaga ang isang 'to o jinojoke time lang niya ako? Wala akong Time para sa joke time ha dahil pagod na ako kakalakad at saka wala naman akong matandaam na sinabi kong kasalanan niya ah.

"Sir. Wala akong sinabing kasalanan mo per-"

He cutted me off.

"Yes hindi mo sinabing kasalanan ko, but why are you telling me those things then?"

"Dahil aking yang petchay na hawak mo!" napalakas ang sabi ko dahilan para mapalingon ang ilang mga tao.

He smiled for no reasons at all. Shocks baka iba ang naisip ng mga tao.

"I m-mean yung gulay na hawak mo" nag iwas ako ng tingin. Bunganga mo kasi Yliezah e.

"How come?"

What? Is he kidding me? Konti nalang iisipin ko talaga na may saltik 'to sa utak.

"I came here first so that is suppose to be mine, pero nauna kalang kumuha" palowanag ko. Don't tell me di nya gets.

He smirked. "As what you said nauna akong kumuha. So it's mine now"

"No! Petchay ko yan so give it to me" sinubukan kong abutin yon pero masyadong syang matangkad kaya diko abot ng itaas niya ito.

"petchay mo?" I saw the ghost of smile he's hiding.

Manyak. Iba atang petchay iniisip ng lalaking 'to.

"Yes. I should have that petchay so that is mine" I corrected never minding what petchay he's thinking of.

This guy is really testing my patience. Sasampalin ko talaga 'to pag napuno ako.

"Kuya, ate ilan po ba ang petchay na bibilhin nyo?" tanong nung batang babaeng nag bebenta.

Sabay kaming napalingon nung lalaking mang aagaw ng petchay.

"Dalawa sana ang bibilhin ko pero eto nalang ang natira kaya isa nalang. Kaso aagawin pa ata ng isa jan" sabay sulyap sa lalaki sa tabi ko.

"E meron pa naman pong petchay kukunin lang ng nanay ko" sabi nung bata.

"See? Hindi kasi nagtatanong" bulong nya pero rinig ko parin.

"Hoy hindi ako bingi. Pano ko naman malalaman na meron pa eh yan lang ang naka display" inirapan ko siya.

"Kaya nga nagtatanong" bulong niya ulit na sasagutin ko pa sana kung hindi lang nag salita ulit yung bata.