The Only Student

11 2 2
                                    

Avich's POV

"Avich!" Rinig kong sigaw ni Mama na nakapagpagising sa diwa ko. 

"Hoy bata ka, gumising ka na! Ano? Ayaw mo na naman magsimba? Naku sinasabi ko sayo…" patuloy sa pagdada si Mama habang pilit kong kinikimkim ang pagkairita ko sa kanya. 

Tsaka mag..sim..ba.

Tsk. Isa pa to. Ayokong pumunta! 

Pagalit akong bumangon sa higaan namin habang nakapikit pa rin ang mga mata ko. 

You might have wondered kung bakit ayaw ko magsimba. Wala lang. May mga panahon lang talaga na ayaw ko talaga magsimba. Yung mga panahong yun? Feeling ko kada Linggo. haha

Hindi ko na maalala yung huling na excite ako para pumuntang simbahan.

Padabog akong pumanaog sa bahay para maligo. I didn't took off my clothes kasi nakasanayan ko na maligo ng may suot. Aside from that, kurtina lang ang nagsisilbing pintuan ng cr namin.

Pagkatapos kong maligo, I went up to put on some clothes. Ang kaso nga lang I'm having a hard time choosing what to wear. 

Poorita man kami pero marami pa rin akong pagpipilian when it comes to clothes or shoes. Marami kasing kakilala si Mama na nagbibigay sa amin ng dresses and shoes. For one my Tita Mary na nakatira sa Canada. Also, my Ninong’s and Ninang’s. Pag birthday or occasions naman, mostly dresses ang natatanggap ko. That's why I have a lot of laundry to wash. 

When I finally found my outfit, my heart started beating fast, feeling excited upon wearing the said clothes. After putting it on, I put on light makeup and then inayos ko ang buhok ko pagkatapos.

"Avich?"

I turned to look at my mom who had this displeased-look on her face while looking at me.

"Ano yang suot mo? Ang iksi-iksi! Tsaka ang fitting pa! Hubarin mo yan! Diyos ko, mahiya ka naman!"

"Ano bang mali rito? Okay naman ah" sabi ko as I looked at myself. The dress fits my healthy curves though flat chested

is me, but I still have curves ano kayo! And yes maiksi nga siya ang dress oo. But isn't this norm nowadays?

"Naboang ka na? Sino bang pinag-aayusan mo? Gabiga-biga na ka?"

(tagalog translation: Nababaliw ka na ba? Sino bang pinag-aayusan mo? Lumalandi ka na?)

Hearing that, I turned to look at my mom feeling incredibly hurt at what she said. 

"Ano? Kung hindi totoo, umayos ka. Wag mo ko tingnan ng ganyan. Magbihis ka na bago ka pa makita ng tatay mo." sabi ni Mama at umalis na. 

I felt my eyes water at that. 

Why can't I dress up the way I want to?? Nagsul-ob lang ug ing-ani, nagbiga na dayun?

(tagalog translation: Nagsuot lang ng ganito, lumalandi na agad?)



..

'We worship You! 

Hallelujah, hallelujah 

We worship You

For who You are'

Nagsimula na ang Musical Worship ng dumating kami sa simbahan. I saw some people clap their hands and others dancing while some of them just stood doing nothing. Mosty, I am the former. I would clap, sing and dance my hearts out. But because of what my mom said to me earlier, I had been pissed off so I just stood there as the people went on praising God. 

Can You Break the Walls Around Me?Where stories live. Discover now