☆.𓋼𓍊 FİNAL𓍊𓋼𓍊.☆

Comenzar desde el principio
                                    

Baba demişken; ailem için de elimden geleni yapıyordum. Geçen hafta onları güzel bir Busan tatiline gönderdim kafa dinlemeleri için. Emekli hayatını dolu dolu yaşamaları gerektiğini düşünüyorum. Ama basit bir Busan tatilinin yetersiz kaldığını düşündüğüm için onlara bir sürpriz daha yapacaktım. Babamın, mest olmuş gibi fotoğraflarına baktığı Kapadokya, yani Türkiye'ye göndermeyi planlıyorum.

Sanırım ceo olduktan sonra çevremdekileri öncekinden daha fazla düşünmeye başladım. İmkanım varken herkes için bir şeyler yapıyor olmak beni mutlu ediyordu.

Kravatımı bir türlü istediğim gibi yapamadığım için çatılan kaşlarım, Anna yatak odasından içeri girince düzelmişti. Yanıma gelip omuzlarımdan tutarak beni kendisine çevirdi ve kravatımı düzeltmeye başladı.

"Yine gereğinden fazla yakışıklı olmuşsun, şirketteki kızları işinden etmek istiyorsun anlaşılan."

Yazılı olmayan bir kural; Anna her daim TecDesingner'ın ceosudur. Hisselerini bana devretmiş olması hiçbir şeyi değiştirmez.

"Jeon Kim Anna'nın kocasına yan gözle bakmaya kim cüret edebilir?" dediğimde hafifçe güldü, "Aferin."

Kravatımı düzeltmeyi bitirdiğinde aynaya baktım, çok güzel olmuştu. Tekrar Anna'ya dönüp ellerimi beline koydum.

"Bugün okula gitmiyor musun?"

"İzinliyim."

Ah doğru ya, hastalanmıştı. İki gündür ateşi vardı ve halsizdi. Ona izin almasını söylesem de cumaya kadar beklemekte ısrar etmişti. İyi, en azından üç gün dinlenebilecekti.

Elimi alnına götürdüm, ateşi biraz düşmüştü ama yüzüne bakınca halsiz olduğunu görüyordum.

"Ben de gitmeyeyim bugün, evde kalıp seninle ilgileneyim."

"Buna gerek yok Seungmin, yeterince yoğunsun zaten. Dün yaptığın çorbayı ısıtıp içerim, sonra biraz uyurum, hiçbir şeyim kalmaz."

Kafamı iki yana salladım, "Hiçbir şey senden önemli değil. Jungkook hyunga haber vereyim." telefonumu almak için arkamı döndüğümde izin vermeyerek ellerimi tuttu ve parmak uçlarında yükselip dudaklarıma hızlı bir öpücük bıraktı.

"Gerçekten gerek yok. Bak bugün toplantınız olduğunu biliyorum, Jungkook'u tek bırakma. Eğer çok kötü olursam arar haber veririm, tamam mı?"

Hiç içime sinmese de ona karşı gelemeyeceğimi bildiğimden kafamı salladım ve kollarımı dolayıp sıkıca sarıldım. Yeni evli olmanın zorlukları: yanından ayrılmak istemiyorsun. Hele ki hastaysa...

𓍊𓋼𓍊

Toplantıdan sonra direkt odama geçip Anna'yı aradım ama açmadığı için telaşa kapılıp odamdan çıktım ve şirket içinde volta atmaya başladım. Bu halimi fark eden Jeong In beni durdurana kadar bir o yana bir bu yana gittiğimin farkında bile değildim.

"Seungmin, ne oluyor? İyi misin?"

"Jeong In... Ben iyiyim de, Anna telefonlarımı açmıyor."

Kaşları çatıldı, "Ee? Oğlum manyak mısın sen? Siz artık evlisiniz evli! Flörtün trip atmış gibi ne bu panik?"

"Lan kız hastaydı! Endişe ediyorum."

"Ah... Uyumuştur belki ya, niye endişe ediyorsun?" yani evet, uyuyacağını söylemişti ama ben bir türlü rahat edemiyorum işte.

"Yok, ben en iyisi eve gidip bakayım." hızla kolumdan tutup durdurdu, "Saçmalama! Anna Hanım sık boğaz edilmekten hiç hoşlanmaz, bilmiyor musun? Hem bir sürü işimiz var bak-"

Next Step | Kim SeungminDonde viven las historias. Descúbrelo ahora