CHAPTER 46

58 2 0
                                    


(CHAPTER 46)

(SAMANTHA PO'V)

Nagising ako dahil may naramdaman akong basang towel na dumadampi sa muka ko, pate naren sa mga braso ko

Hindi ako gaanong makagalaw dahil pakiramdam ko namamanhid ang buong katawan ko..

Pero sandali buhay paba ako? Ang huli ko nalang kaseng natatandaan ay nabaril ako ni tira carmina ng dalawang beses

Kelangan kong makita si daddy, kaya naman dahan dahan kong iminulat ang mata ko..

Kaya lang blurd masyado kaya hindi ko makita ng buo kung sino ang taong naka upo sa tabe ko habang pinupunasan ako ng basang towel

" Finally your awake"- familiar na boses na sabe neto " si- si daddy"- pilit na tanong ko dito..

" Don't worry his fine"- kalmadong sabe neto.. " t- teka sino ka?"- sabe ko dito " you not remember me?"- Seryosong tanong nya

" Can you tell me nalang, h- hindi kase kita gaanong maaninag medyo nag bublurd yung paningin ko"- sabe ko dito na may halong inis

" So ilang weeks lang ang lumipas nakalimutan mona agad ang boses ko"- sarcàstic na sabe neto..

" Sasabihin mo ba o hin---"- hindi na nya ako pinatapos pa dahil nag salita na sya " I'm your husband "- sabe nya na mas lalong nag pa gulat saken

Gulat na may kasamang malakas na tibok ng puso ko, is this true?? Si si Justine ba talaga ang lalakeng kausap ko?

Kaya pala familiar sa aken ang boses nya, shitt bakit nga ba hindi ko sya agad na kilala..

Pinilit kong umupo mula sa pag kaka upo at tyaka sya malakas na pinag susuntok " what the fuc*k are you doing?"- takang tanong nya ...

But instead of answering him, nag patuloy lang ako sa pag suntok sa kanya hanggang sa mapagod ako at diko na malayang umiiyak na pala ako

" B- bakit ngayon kalang? Bakit antagal mo i hate you!! I really hate you"- inis na sabe ko at tyaka umiyak na akala mo ay bata...

" Shhh don't cry like that you look like 5 year's old  na inagawan ng candy"- sabe pa nya.. kaya naman agad kong pinunasan ang mga mata ko na may luha..

At tyaka sya tinignan ng deretyo, Hindi na din blurd ang paningin ko kaya kitang kita kona na sya nga talaga, at until now naka suot padin sya ng mask...

" B- bakit Ngayon kalang alam mo bang muntik nakong mamatay.."- muling hagulgul ko ulit dito

" i really hate yo---"- hindi kona natapos pa ang sasabihin ko dahil nagulat ako ng mabilis nya akong niyakap

" I'm sorry I'm late, don't be scared i told you before I'm your hero right "- sabe neto na mas lalong nag pa gulo saken..

" Are you crazy wala ka namang sinasa..."- diko na natapos pa ang sasabihin ko ng biglang may maalala ako

H- hindi kaya sya yung lalakeng nag ligtas saken 14 years ago?, yung time na may balak kumidnap saken?

Pero paanong... Hindi baka mali lang ako ng akala " ano bang sinasabi mo dyan"- sabe ko dito at tyaka bahagyang tumawa..

" I think it's the right time na para malaman mo"- sabe pa neto, lalo nya lang akong pinapa gulo..

" Ano bang pinag sasabe mo dyan"- takang tanong ko dito.. " before i tell you, lilinisin ko muna yung sugat mo"- sabe pa nya

" Pwede bang wag mona akong bitinin sabihin mona lang saken kung anong Pinag sasabe mo"- inis na sabe ko dito

" I don't know if you still remember that day, matagal na panahon nadin kase ang lumipas"- pag kukwento nya habang abala sa pag tanggal ng telang naka balot sa tagiliran ko

" O- ouch can you be gentle"- inis na sabe ko, ang sakit paden kase ng sugat ko gawa ng dalawang bala ng baril na tumama  saken..

" Mas masasaktan ka if i move slow"- sabe pa neto " tsssk"- pag irap ko dito..

" Anyway ituloy mona ang sinasabi mo"- curious na sabe ko dito "  it's me"- walang emosyong sabe nya..

" Anong ikaw?, hindi kita maintindihan "- naguguluhang sabe ko..

" I'm Justine Jay VillaMonte"- sabe nya habang naka lahat ang kamay na akala mo ngayon lang kami nag kita..

Ano bang problema ng lalakeng to, dahil nga sa naguguluhan paren ako tinitigan ko lang sya ng masama...

" I'll promise you i will tell you my name if we meet again, but Sadly that's not happend, seeing you a far is enough for me"- sabe pa neto...

I still confused but parang naintindihan kona kung anong mga Pinag sasabe nya
Pero paanong sya yung batang lalakeng nag ligtas saken?

Panong ngyare na sya yun? Hindi ko akalaing mag kikita pa pala kami at.. at he really fulfill his promise...

" I'm Samantha Guiterrez"- nakangiting sabe ko dito dahil until now naka lahad paren ang kamay nya..

" Do you remember me?"- takang tanong nya " ofcourse, pano ko naman makakalimutan ang minsan ng nag ligtas ng buhay ko"- nakangiting sabe ko padin dito..

Aalisin kona sana ang pag kaka shake hands ko sa kamay nya ng bigla nya tong hilain Kaya naman napa lapit ako sa kanya at nag tama ang tingin namin..

Eto na naman si heart beat akala mo may karerang hinahabol, sobrang bilis na naman, lalo nat sobrang lapit ng muka namin...

Ilang sandali nga naming nag titigan hanggang sa dahan dahan nyang inilapit ang labi nya sa labi ko..

Hindi naman na ako pumalag pa, ipinikit ko nalang ang mata ko at tyaka sya sinuklian ng halik...

Isa lang ang alam ko ngayon, mahal kona si Justine, I'm not sure but i feel ganun din ang nararamdaman nya saken...

Hindi na ako natatakot ulit dahil kasama kona sya, i feel safe kapag nasa tabi ko sya...

Daddy makaka alis din tayo dito, i trust Justine, i know na hahanapin nya ako para iligtas...

THE REVENGE OF TWIN SISTERWhere stories live. Discover now