သူတို့ မထိုင်ရဲကြပေ...
ရှန်းမုနှင့် ဟန်မာတို့မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် နားလည်လိုက်ပြီး တောင့်တင်းစွာ ထိုင်လိုက်ကြ၏။ သူတို့သည် မကြာမီ သို့မဟုတ် နောက်ပိုင်းတွင် မေးခွန်းများ အမေးခံရမည်ကိုသိပြီး အမေးခံရပြီးနောက် ချက်ချင်းသေဆုံးသွားနိုင်သည့်ကြောင်းကိုလည်း သိထားကြပေသည်။ လူနှစ်ယောက်သည် အကောင်းဘက်မှကြည့်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း အခုချိန်တွင် ရှောင်ပြေး၍မရတော့ပေ။
သူတို့နှစ်ယောက် ထိုင်ပြီးသည်နှင့်အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်သည့် ရေတပ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးရှန်းက စားပွဲကို ရိုက်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ကြယ်ပင်လယ်ဓားပြတွေရဲ့ သင်္ဘောနဲ့တွေ့ပြီး မင်းတို့နှစ်ယောက် ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။ မင်းတို့က ဘာလို့ ဇက်ဂြိုဟ်ပေါ်မှာ ဧည့်သည်အဖြစ် ရှိနေရတာလဲ"
ရှန်းမုနှင့် ဟန်မာတို့ နှစ်ယောက်လုံး မျက်လုံးများမှိတ်ထားကြသည်။ အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ နှစ်ယောက်လုံး တစ်ယောက်မှ စကားမပြောရဲပေ၊ နောက်ဆုံးတွင် ဟန်မာက ပြောလာခဲ့သည်။
“အဲဒါက... ဦးလေး၊ ဒါက ဇာတ်လမ်းရှည်ကြီးပဲ၊ ပြီးတော့ ဖြစ်စဉ်က အရမ်းရှုပ်ထွေးတယ်..."
ရေတပ်ဗိုလ်ချုပ်ရှန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။ “ဒါဆို အဓိကအချက်တွေကို ရွေးပြော။ မင်းတို့နှစ်ယောက် စစ်မှုထမ်းနေတာကြာပြီ။ ဘယ်လို သတင်းပို့ရမလဲဆိုတာကို ငါ ပြန်သင်ပေးဖို့ လိုသေးတာလား"
ပြောပြီးသွားရင် သူ နေရာမှာတင် သေသွားမှာ မကြောက်ဘူးလား...
ဟန်မာ သူ့စိတ်ထဲတွင် နာကျင်စွာ တွေးနေမိသည်။ အချိန်အတော်ကြာ ငြိမ်သက်သွားပြီးနောက်မှ ထုတ်ပြောရန် ပြင်ဆင်လိုက်၏။
“ကျွန်တော်တို့ရေယာဉ်စုက ကြယ်တာရာ ပင်လယ်ဓားပြတွေနဲ့ တွေ့ခဲ့ပြီး ကြယ်တာရာ ပင်လယ်ဓားပြတွေရဲ့ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံခဲ့ရတယ်။ ပြီးတော့ ကြယ်တာရာ ပင်လယ်ဓားပြတွေက ဇက်စစ်သင်္ဘောတွေကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တယ်၊ နောက်ပြီး သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဇက်တွေက သူတို့ကို ချေမှုန်းပစ်လိုက်တယ်... ဇက်တွေက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးကို တူဆာဂြိုဟ်ဆီ ပြန်ခေါ်သွားပြီး ပိတ်လှောင်ထားခဲ့တယ်၊ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက ကျွန်တော်တို့ကို အမှန်တကယ် ကယ်တင်လိုက်တာပဲ..."
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
ငါ လူသားမဟုတ်တော့ဘူး
ΦαντασίαςThis story is just a fan translation. Crd to the original owner.
Chapter 65
Ξεκινήστε από την αρχή
