ILY1433: CHAPTER 1

16 0 0
                                    

March 2. My parents keep on insisting we celebrate our birthday together with kuya Zero. Although they all know how he hates celebrating birthdays. And probably, hates to celebrate it with me. But my parents are so stubborn and never let him be sent home without a gift.

Since then, I hate him. I hate him for sharing a birthday with me. Every year he's the center of MY party.

I suppose to be the one who will congratulate and receive gifts, right? I mean, hello! Isang beses lang sa isang taon ako magdiriwang ng birthday, tapos kasabay ko pa 'tong robot na 'to.

"Pangga! Smile. It's your 16th birthday!" Sigaw ni mommy habang nasa gilid niya ang cameraman na kanina pa naririndi sa kaniyang boses.

How can I think to smile when I know everything has been ruined since this guy greeted me with a grin earlier? Hindi naman na bago sa akin na makatanggap ng greeting from him. But the thing is, he ruined my party again.

I have seen unfamiliar faces since earlier. Mas marami pa ata siyang na-invite kay sa akin.

And oh! Let's not forget that he received a gift from my classmates and teachers too. See!? This is unfair.

"Smile, pangga." He mimicked my mom. I glared at him when I saw his lips pursed and holding his laugh. Halatang nang-aasar na naman.

Hindi ko alam kung kabayaran ko ba 'to sa lahat ng kasalanan ko o baka nasa listahan ako ng mga stronger warrior ngayon, kaya araw-araw niyang sinusubukan ang pasensya ko.

I can't believe he's matched my outfit again. I'm wearing Belle's ball gown from Beauty and the Beast, and he's wearing the beast's outfit; blue victotian jacket and yellow paisley vesy and black pants. Like, c'mon!

Inarapan ko siya. I'm sure pakana na naman ito ng mga magulang ko. Taon taon na lang ata nilang sina-sabotage ang party ko.

"Stop calling me that!" Pinakita ko sa kaniya ang kamao ko habang nakangiti.

"Zy, come on baby. Smile!" Sigaw ni mama.

"Gayahin mo si ZK oh! Dali!" dagdag niya pa.

Tiningnan ko nang masama si Zk na masyadong ginalingan ang pagpapanggap. He looks at the camera like nothing happened. Hypocrate!

The picturial is finally over. I can't believe he successfully made me look like a beast. This isn't part of my plan. Pero sa rami ng litrato doon isa lang ang nakapukaw sa atensyon ko. I was smiling, and he was looking at me with a genuine smile.

Bihira lamang ngumiti ang taong ito. Ewan ko nga rin kung bakit palaging nakadugtong ang kilay nito, at nakabusangot. Parang pinaglihi sa sama ng loob.

Napangiti ako. He's doing it again. Taon-taon niyang ginagawa iyan para inisin ako. But also, there are times I ask myself, do I really hate this guy, or I just can't accept the fact that, despite our gap, I have feelings for him?

Wait. What am I thinking!? Naku, Zy, maghunosdili ka. That's your brother's best friend. Alam mo naman ang motto nila. Walang taluhan.

He's my brother's best friend. My brother has introduced him since I was 7. Ibig sabihin, matagal-tagal na niya akong inaalaska.

I snapped back in my sane when someone snatched the photo. Halos lumipad ang paningin ko sa lalaking dumukot nito at winawagayway sa taas.

Tumingkayad ako para abutin ang litrato. At dahil mas matanggad 'tong lalaki na 'to at kinulang pa ko sa heels ay wala na kong ibang nagawa kundi ang tumalon-talon sa harapan niya.

I Love You 1433Onde as histórias ganham vida. Descobre agora