Yürek Yangını

Yürek Yangını 1

Hikayeye başladınız tarihi not alabilirsiniz

***

     Saatlerdir sırtını dayadığı kapıdan uzaklaşıp odanın ortasında duran yatağa oturdu. Nikahları kıyılırken yüzüne bile bakmayan alnından öpüp gözlerine bakmayan adamı bekliyordu saatlerdir. Asırlardır süren kan davası Amedin aşiret bireyleri  tarafından bitirilmişti iki aileyi barıştırmış ve olası düşmanlığı ortadan kaldırmak için Berdel hükmü verilmişti.  Ağabeyi Robin yumuşak başlı bir adamdı  Diljin el üstünde tutacağından gönlünü hoş edeceğinden emindi fakat Siyabend...  Siyabend ağa işte onu hiç bilmiyordu. Duyduğu kadarıyla yiğit ve mesafeli bir adamdı. Amedde sevilen bir ağaydı. Ama ailesine olan düşmanlığının taze olduğunu biliyordu. Bunu evden davulsuz zurnasız sessiz sedasız aldıklarında anlamıştı. Genç kadına düğün yapılmamıştı ailesinin yaptığı kına gecesine de icabet eden olmamıştı. Gelinliğini ailesi almıştı diğer genç kızlar gibi mağaza mağaza dolaşıp gelinlik seçmemişti ilk giydiğini seçip eve dönmüşlerdi. 

     Derin bir nefes verip kucağında birleştirdiği kınalı ellerine dikti bakışlarını. Annesinin yaktığı kınalı ellere. Annesini hatırlayınca yanağından bir göz yaşı süzülüverdi. Şimdiden özlemişti annesini, evini, kardeşlerini...

     Şirin kadar zor durumda olan hatta acı çeken Siyabend kapının diğer tarafında dakikalardır odaya girmek için bekliyordu. Eli kapının koluna her uzandığında vazgeçip geri indiriyordu. İçerde onu bekleyen kadın, karısı en büyük düşmanın kardeşiydi. Bu bile onu istememesi için yeterli bir sebepti. Tek sebep bu değildi. Asıl sebep yüreğinde taşıdığı kadındı. Aylar önce sevdiğiyle evlilik hayalleri kurarken berdel hükmü verilmişti. Düşmanı olduğu ailenin kızıyla evlenmişti. 'Arjini  unut Siyabend' Allah şahidiydi bu odaya girmeyi hiç istemiyordu. aklında ve kalbinde Arjin varken başka bir kadına nasıl dokunacaktı Derin bir nefes verip Arjini kafasından çıkarmaya çalıştı. Kardeşlerinin ve amcasının zoruyla odaya çıkmıştı yoksa o kadını Şirini görmek dahi istemiyordu. derin bir nefes alıp gözlerini bir kaç saniye yumdu. 'Sadece bu gecelik, içerdeki kadını karın yap' Kapıyı  açıp odaya girdi. Karısı onun için bir iyilik yapıp odanın ışığını açmamıştı. Karanlık odada yatağında öylece oturuyordu. Şirin adam odaya girince ne yapacağını bilemedi. olduğu yerde kımıldamadan durmaya devam etti. İlk hamleyi kocasından bekledi. İkisi içinde zorlu bir geceydi.

      Siyabend ağır adımlarla kadının önünde durdu. Kadının onu fark etmesine rağmen kıpırdamaması adamın gerginliğine birde öfke eklemişti. Tek hamleyle kadının duvağımı açtı. " kalk ayağa" kadının işittiği sesle ensesinden sırtına bir ürperti in verdi. . Kesinlikle böyle bir karşılama beklemiyordu. Belki soğuk mesafeli olabilirdi. ama sesindeki tınıdan tiksindiğini anlamıştı.
"Ayağa kalk." Kadının duymadığını düşünüp tekrarladı.  Şirin ilk gecesinde adamı  öfkelendirmemek için dediğini yapıp ayağı kalktı.  Kadın ayağı kalkınca Siyabend  arkasını dönüp ceketini çıkarttı göz ucuyla kadına baktığında öyle durup gözlerini yere diktiğini fark etti.  "soyun sende"
Adamın sesindeki gergin tını kadını da germişti. Elleri buz tutmuş öylece kalmıştı.
Gömleğinin düğmelerini teker teker çözen adam kadının hala hiçbir şey yapmadığını  fark ettiğinde öfkeyle soludu. " sağar mısın sen yoksa aptal mı"
" ne?"
"Her söylediğimi tekrarlatacak mısın bana"
"Be-ben" karşısındaki kadının sabrını sınıyordu. Elini kadının omzuna  atıp kadının sırtını dönmesini sağladı. Sırtına uzanan duvağı elinin tersiyle itip gelinliğin fermuarını indirdi.  Böylelikle kadının pürüzsüz  sırtı ortaya çıkmıştı. Kadını aynı şekilde kendine çevirdi. Gömleğini çıkartıp odanın köşesine fırlattı. Eli kemerine gittiğinde şirin  utançla gözlerini sıkıca yumdu. Ne yaptığının oda farkında değildi. Çenesinde hissettiği sızıyla hemen gözlerini açtı. Ve canını okuyan kara gözlerle buluştu. "Ağam?"