Miray İnci, soğuk yetimhane duvarlarının ardında büyümüş ruhu kırık bir kızdır.
Defalarca intihar etmeye kalkışmış ancak günün sonunda hep hayata tutunmayı başarmıştır.Miray İnci, haplarla denediği son intihar girişiminde ise son derece ciddi bir ko...
"Adım Miray.Soyadım Soykan.Yetimhanede büyüdüm.Soyadımı büyüdüğüm yetimhanenin müdiresi vermiş.20 yaşındayım.Foça taraflarında 3 katlı bir apartmanda yaşıyorum.Bir tane köpeğim var."
Kendimle ilgili aklıma gelen başka bir şey olmadığıiçin duraksamıştım.
Ben bile kendimidoğrudüzgüntanımıyorum ki.Size nasılanlatayım.
"Anladım.Peki çocukluğun?Yani nerede geçti,nasıl büyüdün.Yanlış anlama lütfen sadece merak ettiğimiz için soruyorum.Rahatsız olmuyorsun değil mi?."
Kumral çocuğun yine konuşmasıyla,kazağımın uçlarıyla oynamayıbırakıp ona baktım.
"Yok yok hayır.Rahatsız olmuyorum anlatırım tabii ki."
Ne de olsa ileride aile olacağız.Geçmişimi bilmek sizinde hakkınız.
Derince bir nefes alıp bir kaç saniyetuttumardındanyavaşçatuttuğum nefesi geri verdim.
Sakin ol İnci. Sakin ol. Sakin ol
Anlatırken üzülme,heyecanlanma,korkma inci.Kalbinin fenalaşmasını ve günün sonunda bayılmanı istemeyiz değil mi?
Yavaşça yutkunup,benim için anlatması zor olan o yıllara abilerim için geri döndüm.
"Hastanede karıştığım aile bana 2 ay baktıktan sonra yetimhaneye bırakmışlar.Bir bebeğe bakamayacaklarını,çok fazla sorumlulukgerektiğini ve durumlarının iyi olmadığını söylemişler.Daha sonra yurt dışınakaçıp gitmişler ve sanırım bir daha dönmediler.Banada bunları sekiz ay önce kaldığım yetimhanenin müdüresi anlatmıştı.Banada yeni anlattılar yani."
Üst üste yutkunmayı denedim.Ardından titreyenellerimi sabit tutmaya çalıştım.
Ama bunlara kalp çarpıntısı da eklenince titrememi bastıramamıştım tabii ki.
Salondaki 5 erkeğin gözlerinin üzerimdeolduğunu bilerek derin bir nefes daha aldım.
Gözlerim dolarken kaldığımyerden devam ettim
"8. Yaşıma kadar hiçbirşey hatırlamıyorum.Yaşadığım anılarımın hepsi silik."
Yalandı...
"Yetimhanede 18 yaşıma kadar kaldım.Sağolsun müdüre Sevgi teyze çok iyi bir kadındı.Yetimhanede bir kaç olay yaşadığım için sevgi teyze sayesinde kendim ayrı bir eve çıktım.Onun gözetimi altında,bir tanıdığı sayesinde bana ayarladığı evde kalıyorum."
Yaşadığım bir kaç olay değildi abi.Çok büyük olaylardı ama şimdi anlatırsam kalbiniz dayanmaz.
"Sanırım bu kadar.Sizde kendinizi tanıtır mısınız?"
Kumral çocuğun gözlerininiçinebakarakkonuştuğumda,bana yavaşça gülümsemişti ve ardındankonuşmaya başlamıştı.
"Tabiki de tanıtırız.Ben Kerem Ali en büyük abinim.Otuz yaşındayım.Babamızın avukatlık bürosunda çalışıyorum.Yani avukatım."
Adını öğrendiğim abimin yani Kerem Ali abinin,gülümseyerek anlattığı şeyleri dinlerken istemsiz bir şekilde bende gülümsemiştim.
"Anladım tanıştığıma memnun oldum Kerem Ali abi."
Kerem Ali abi bana yanıt olarak gülümseyerek gözlerini açıp kapattığında,bende gülümseyerek cevap vermiştim.
Gözlerim Kerem Ali abinin yanında oturan,geldiğimden bu yana benimle hiç konuşmayan ve ters bakışlar atan esmer çocuğa çevrildi bu sefer.
Keskin yüz hatları vardı.Çenesinde ise bir beni vardı.Meltem hanımahiç benzemiyordu.Genlerini Kadir beyden almıştı.
Gözlerimiz çakıştığında, bakışlarımı hemen yerdeki krem halıya çevirmiştim.
Onunla göz göze gelmek istemiyordum çünkü çok acımasız ve korkutucu bakıyordu.