MİRAY [Abi Hikayesi]

[8]

Çok heyecanlıydım hem de hiç olmadığı kadar.Hayatımda bu kadar heyecanlı olduğum başka bir ânı hatırlamıyordum.

Kitapçıdan çıktıktan sonra Oğuz abinin arabasına binmiş,benim Kahveyle birlikte yaşadığım eve gelmiştik.

Anahtarla kapıyı açtığım an kahve üzerime atlamıştı.Daha sonra Oğuz abinin bir süre etrafında dolaşmış onu koklamıştı.Oğuz abinin dost canlısı olduğuna inandığında ise onu çok sevmiş,peşinden ayrılmamıştı.

Bense Oğuz abiye hızlıca duş alıp üzerimi değiştireceğimi,isterse salonda oturabileceğini söylemiştim.

O da kabul etmiş,tekrar başım dönerse seslenmemi söylemişti.

Onu salonda bıraktıktan sonra hızlıca banyoya girmiştim.Güzelce yıkanıp ter kokmadığımdan emin olduktan sonra banyoda giyinmiş,hemen geri odama gelmiştim.

Odamda yatağımın baş ucunda duran komidinin üzerindeki kalp ilaçlarımı,sürahiden bardağa su doldurarak içmiştim.

Kıyafet dolabının en alt rafindan siyah sırt çantamı almıştım.İçine akşam içmem gereken ilaçlarımı,yine bağışıklığı güçlü tutmak için içmem gereken vitaminleri almıştım.

İlaçlarımı Kadir beylerin mutfağında kimseye görünmeden içmeyi düşünüyordum.Çünkü çok fazla hap içmem gerekiyordu.Bu yüzden birileri görürse nasıl açıklayacağımı bilmiyordum.

Haplarımı yuttuktan sonra yeşil boğazlı kazağımın bel kısmını aşağıya çekiştirip,aynadan son kez kendime baktım.

İyi görünüyordum.Kendimce

Çökmüş mor göz altlarımı,zayıflıktan belli olan elmacık kemiklerimi görmezden gelirsem iyi görünüyordum.

Normalde göz altlarım kapatıcı ile kapatırdım fakat Oğuz abiyi daha fazla bekletmek istemediğim için uğraşmamıştım.

Siyah sırt çantamı sırtıma taktıktan sonra Oğuz abiyi daha fazla bekletmemek için hızlıca odamdan çıkmıştım.

Salona girdiğimde gördüğüm görüntü kalbimin sımsıcak olmasını sağlamıştı.Yüzümdeki içten gülümseme ile köpeğim kahve ve Oğuz abiyi izlemeye başladım.

Oğuz abi,kahveyi dizlerine yatırmış kafasını okşuyordu.Onunla konuşuyor,arada kafasını öpüyordu.

Kahvenin hoşuna gitmiş olmalıydı ki kafasını hiç hareket etmeden öylece duruyordu.

Salona yavaş adımlarla girdiğimde Kahvenin kulakları hemen dikilmiş,ayaklanmıştı.

Kahve hemen ayaklarımın dibinde bittiğinde dizlerimin üzerine eğilmiş,onu kafasından okşamaya başlamıştım.

"Oğuz abi ben hazırım istersen çıkabiliriz."

Oğuz abi oturduğu koltuktan ayaklandığında kahvede dışarıya çıkacağımızı anladığı için hemen dış kapıya koşturmuştu.