SAUDADE

13. SAÇLAR ANILARI SAKLAR

Keyifli okumalar💕
Başlamadan önce yıldızlarımızı parlatalım?

13. BÖLÜM: SAÇLAR ANILARI SAKLAR

Hayatta bazı yanlış anlaşılanlar geri dönüşü olmayan yollara sokabilirdi insanları. Peki bunu bile isteyerek mi yapardık? Yoksa yanlış olduğunu bile bile o geri dönüşü olmayan yola girer miydik?

"Derdin ne Yaprak?" Diye sordu Cihangir.

Kapıda karşılanmanın ardından beraber içeriye girmiştik. Masal beni görünce sevinip sarılmıştı, bu samimiyetten hoşlanmayan Yaprak bana rahatsız edici bakışlar atmıştı. Cihangir'in kardeşi olması onu seveceğim anlamına gelmiyordu. Ondan hoşlanmamıştım,

Ona bakarken kendimi görmüştüm.

İkimizde birbirimizden hoşlanmamıştık.

Cihangir Yaprak'ın bana olan tavrını gördükten sonra onu mutfağa doğru çekmişti. Ne konuşacaklarını merak ettiğim için konuşulanlara kulak misafiri olmuştum.

"Bir şeyim yok, asıl sana ne oluyor?"

Bardak sesleri duydum.

"Barivan'a o şekilde bakman hoşuma gitmedi. Bir derdin mi var?" Diye sordu Cihangir, sesi sert çıkmıştı.

Yaprak ofladı. Beni sevmeyebilirdi Cihangir neden bu kadar umursuyordu?

"Bilmiyorum, çok itici bir kız gibi geldi gözüme... Burnu düşse eğilip almayacak biri gibi."

Cihangir güler gibi konuştu.
"Eğilmesin, ben alıp veririm."

Kalp ritimlerim hızlanmaya başladı. Dudaklarım yavaşça yukarı doğru kıvrılmaya başladı. Cihangir'in bu ani cevapları bir gün kalbime indirecekti.

Uzun bir sessizlik oldu. Bir an ikisinden birinin beni gördüğünü düşündüm, sessiz adımlarla geri geri gidecekken Yaparak'ın sorusuyla olduğum yere çakıldım.
"Aşık mı oldun sen abi? bu yüzünde ki gülümseme pek hayli alâmet değil."

"Meyan abla neydesin?" Masal'ın sesini duyduğumda hızla arkamı dönüp salona doğru yürüdüm. Yaprak'ın sorusun cevabını duymayı çok istesem de mecbur oradan ayrılmam gerekiyordu.

Masal beni görünce gülümsedi. Gözleri yavaşça açılıp kapanıyordu, uykusu gelmişti.

"Ne oldu güzelim?" Diye sordum önüne gelip yanına çömelirken.

Bir eliyle gözlerini ovuşturuyor diğer yandan esniyordu. "Benim uykum geldi,"

Kıyamam... "O zaman gel seni yatıralım."

Yürüyemeyeceğini bildiğimden onu kucağıma aldım. Bacaklarını belimin etrafına dolayıp başını omuzuma yasladı. "Bu gece benimle uyuymusun?" uykulu tonda konuşması neredeyse bütün buzlarımı eritmişti.

"Önce seni yatağına bi yatıralım tamam mı güzelim."

Merdivenleri çıkıp odasına girdiğimde gece lambasına uzanıp açtım. Tavanda ve duvarlarda yıldızlar belirdiğinde Masal derin bir nefes verdi.

Yıldızların onun için bir anlamı vardı.

Masal'ı yatağına yatırdığımda elimi tuttu.
"Yanımda kal," demişti. Gitmekten vazgeçip yanına oturdum.

"İyi misin Masal?"

Üzerinde garip bir hâl vardı sanki, eski neşesi yoktu Rize'den döndüğümüzden beri. Bu beni tedirgin ediyordu. Sebepsiz yüreğimde bir ağrıya sebep oluyordu. İçimde hissettiğim bazı şeyler vardı...