My Typecast Midnight THE ENCHANTRESSES #5 Soon To Published Under EPP

Chapter 20~ Half blood

Her best friend took a vacation at parang wala ng balak bumalik sa trabaho. Six months after mag-end ang contract nito at hindi pa pumipirma ulit ng kontrata. She’s lucky dahil inasikasu ni Morsel Gibson ang visa niya. They vacation in Philippines for almost two months at pagbalik nila ay naka-tourist Visa na siya. Sobrang swerte ng best friend niya. Morsel bought his own condo sa katabing condo rin naman ni Loudon at doon sila nakatira ni Norleigh. Buti na lang may nahanap silang ipapalit kay Norleigh, si Dermot ang naghanap dito, nakilala niya raw sa nightclub at niyaya niyang magtrabaho sa Stargazer club.

“May appointment ka ngayong araw?” tanong ni Magenta kay Cyla.

“Wala po mommy, gusto ko lang po matulog maghapon dito sa bahay. Pahinga lang po ako,” saad ni Cyla.

“Good. May pupuntahan lang ako, pero babalik ako agad dahil--dahil darating si Joeres!” Tili ni Magenta na akala mo galing abroad ang dadating. Hindi naman nagpahalata si Cyla na hindi siya excited sa balita ng kanyang ina. Ngumiti lang siya ng malapad at kunwari napa wow. “Dadaan ako ng grocery bago umuwi baka mamayang dinner kasama na natin si Joeres,” dagdag pa nito.

“Uhh! Kailangan ko talaga magpahinga, mommy, may makulit na darating.” Natatawang saad ni Cyla.

“Yes baby! Maiiwan muna kita ha, see you mamaya. Bibili ako ng pagkain natin, huwag ka na magluto ng dinner okay? Lunch naman meron na akong niluto. Nasa fridge, steam mo na lang,” bilin ni Magenta habang nag-aayos ng sarili.

“Yes mom, thank you po. Take care,” saad naman ni Cyla habang yumakap pa sa ina-inahan. She’s a perfect mother, some kids dying to have a mother like her; kind, sweet and protected. And now she’s realize na parang in-character si Magenta as a good Morher? Bakit ngayon niya lang naisip na pweding nagkukunwari lang ito na mabuting ina sa kanila ni Joeres. Something odd.

Sinipat ni Cyla ang orasan sa kamay niya, pasado alas kwatro ng hapon, nagising siya na may humahalik sa noo niya. “Joeres! Baby!” masayang bati ni Cyla sa boyfriend niya. Ilang buwan niya rin itong hindi nakita kaya excited rin pala siya ng makita ito muli.

“Get up baby, may surprise ako sa’yo. Ayusin mo sarili mo ha. Take your time,” saad ni Joeres na nakayakap pa sa kanya. What surprise? Wedding? Iyon lang ang tanging naisip ni Cyla.

“Congratulations baby, you're the best lawyer for me.” Cyla greeted him with kiss in his lips at tumugon naman si Joeres pero agad itong humiwalay.

“Thank you, baby. At ikaw ang dahilan ng lahat ng iyon. Thank you for being my strength and inspiration,” saad ni Joeres na ikina-guilty tuloy ni Launcelle. What if malaman niya ang tungkol sa kanila ni Loudon. Malaking gulo talaga ang pinasok niya. Mahigpit na yakap ang tugon ni Cyla sa boyfriend niya. She wants to cry and tell him everything but this is not the right time dahil mukhang masaya si Joeres sa araw na ito.

“Cyla, he is my father,” bungad ni Joeres kay Cyla ng lumabas na siya sa living room. Tiningnan naman siya ng matandang lalaki at ngumiti.

“Ikinagagalak ko kayong makilala, Sir-- what?! No!” sigaw ni Cyla at napaatras pa hanggang sa dumikit ang likod niya sa pader. Parang nakakita lang ng multo. Napatayo naman ang matandang lalaki para sana puntahan siya pero nagsisigaw si Cyla habang umiiling-iling. “Lumayo ka! Layuan mo ko!” sigaw ni Cyla sa matandang lalaki na ipinakilala ni Joeres as his biological father.

“Anong problema mo, Launcelle?! Siya ang tatay ko, bakit ka ba nagkakaganyan, baby?” tanong ni Joeres na hindi ikinatuwa ang naging reaction ni Cyla pero nasa boses rin ang pag-aalala sa dalaga.

“He is-- he is the reason of my nightmare! He trick you Joeres! Masamang tao ’yang nahanap mong ama!” Nanginginig si Cyla habang padaosdos sa dingding.

“I know. I inow he is a bad person dahil iniwanan niya ako noon. Pero konteng respito, Cyla. Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagkakaganyan. Calm down baby.” Si Joeres na malaman kung lalapitan at yayakapin si Cyla o hihingi ng paumanhin sa kanyang ama na nakaupo na ulit. Walang imik, tela nagmamasid lang sa mga nangyayari. Nakayukong nakaupo ito.Nahihiya at hindi maipagtanggol ang sarili sa kung anumang dahilan kung bakit ganoon na lang ang reaction ni Cyla ng makita siya.

“Dad, she is my fiancee. I’m sorry sa nangyayari, hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganito.” Pakilala pa rin ni Joeres kay Cyla. Walang emosyon ang kanyang ama. Tikom ang mga labi at walang bahid na pagkagulat o pagkagusto sa sinabi ni Joeres.

Isang palahaw mula sa kailaliman ng kanyang pagkatao ang pinakawalan ni Cyla sa mga oras na iyon. Nag-uunahan ng tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Mapait at mainit na luha ang muling nalasahan niya, matagal na rin ang pakiramdam na ganito. Ngayon ulit naulit, kung kailan dapat masaya si Joeres biglang nagbago ang kasiyahan sa mukha at napalitan ng lungkot ang kanyang mga mata.

“He raped me. He’s trying to raped me when I was young. Eight years old?! This is ridiculous but he is my real father! Joeres!” pinakawalan na ni Cyla ang kanina pa gustong kumawalang galit sa dibdib niya. Isang hagulhol ang nagpatahimik ng buong kabahayan. Tulala si Joeres na nakatayo sa harapan ni Cyla dahil papatayuin niya sana, kasu hindi na siya nakakilos dahil sa narinig mula sa fiancee, bumagsak ang langit sa balikat niya.

“What happen here?” matinis na boses ang bumasag sa katahimikan sa living room. Sabay-sabay lingon ang tatlo sa pinanggalingan ng boses. Kakapasok lang ni Magenta galing labas, kadarating lang nito na may mga bitbit pa’ng plastic mula sa department store at market.

“Bakit umiiyak si Cyla? And who is he? Ano bang kaganapan dito sa pamamahay ko? Cyla? Why are you crying?” Sunod-sunod na tanong ni Magenta habang nakafocus kay Cyla dahil sa sobrang awa na nakikitamg nakasalampak sa sahig at naglulupasay ng iyak.

“Mom,” tawag ni Cyla at mabilis naman na nakalapit si Magenta habang palipat-lipat ang tingin kay Joeres at sa lalaking nakayuko. Niyakap ni Magenta si Cyla at gumanti naman ang huli. Pero malilikot ang mata ni Magenta habang dinadamayan si Cyla. Hindi niya naisip na ito ang madaratnan niya sa bahay. Kanina lang ay excited siya dahil uuwi ang anak niya pero ngayon, isang kahapon ang nagbabadyang bumalik at guguluhin ang masayang buhay nilang mag-iina.

“Shhh. Stop crying, baby. Nandito na ako. Okay. Tama na. Tahan na,” pag-aalo ni Magenta kay Cyla habang hinahagod ang likod na parang bata lang. Pero kahit anong gawin pa ni Magenta ay wasak na naman si Cyla at hindi na siya ang magiging dahilan para gumaan pa ang pakiramdam niya. She needs him, pumasok sa isip niya si Loudon. She needs her man. She missed him right now. Her comfort. Her savior.