Silence || Tokyo Revengers Fan Fiction

V

Uyandığımda hava kararmıştı, telefonu alıp saate bakmak için açtığımda bir sürü bildirim gördüm.

Xxx...
Selam Yume, ben Kei! (12.37 a.m)
Sen de kaydedersin (12.39 a.m)
Artık haber vererek gelirim 😆 (12.45 a.m)

Mesajları okuyunca kıkırdadım, gece yemek yedikten sonra ona numaramı vermiştim ve "artık haber vermek için telefonu kullanırsın" demiştim.

Yume
Selam! Siz kimsiniz? Yume kim?
Sanırım yanlış numaraya yazdınız...

Kei
Yanlış yazmadım
Yume'ye yazdım ben, sen kimsin?

Yume
Yanlış yazmadığından nasıl bu kadar eminsin?

Kei
Çünkü senden önce kardeşinden numaranı almıştım Yume

~
Michi'ye bunun hesabını soracaktım, benden habersiz Kei'ye numaramı vermiş ve bana da hiç haber vermemiş.

Yume
Of Michi her şeyi mahvetti!
Şaka yapmak istemiştim...

Kei
Hehe şaka yapmakta çok kötüsün

Yume
Madem numaram sende vardı neden bana yok dedin?

Kei
Sanane凸^-^凸

Yume
Tch tch
(ｰ ｰ;)

~
Yataktan kalkıp mutfağa gittim, Michi'nin de orda olduğunu gördüğümde gülümsedim. Eline aldığı elmadan bir ısırık alıp bana döndü,

"Ooo Yume hanımlar da burdaymış!" (Takemichi)

Yanaklarını sıkıp kıkırdadım,

"Oyoy şu yanaklara bak!"

Kaşlarını çatıp kendini geri çekti.

"Yapma abla!" (Takemichi)

Onu bırakıp buzdolabını açtım ve yiyebileceğim bir şey aradım.

"Sizin aranızda neler oluyor?" (Takemichi)

Takemichi bunu söyleyince öylece donakaldım,

"Sizin?"

Dolaptan bir paket dorayaki alıp Michi'ye hiç anlamamışım gibi bakıp sırıtmaya başladım. Paketi açarken karşısına oturdum.

Michi düşünceli görünüyordu, bana belli etmemeye çalıştığı bir şeyler vardı. Yüz ifadesinden anlaşılıyordu.

"Baji-kun ve sen, aranızda bir şeyler oluyor değil mi?" (Takemichi)

Dorayakimden bir ısırık alıp gülümsedim,

"Kei ile aramda ne olabilir Michi? Hem daha tanışalı iki hafta falan oldu... ayrıca arkadaş olamaz mıyız illa aramızda bir şeyler mi olması gerekiyor?"

Michi kıkırdadı,

"Kei?!" (Takemichi)

Kahkaha atıp devam etti,

"Kesinlikle aranızda bir şeyler oluyor!" (Takemichi)

Kaşlarımı çatıp aşağıdan bacağına sertçe vurdum, yüzünü buruşturup acıyla inledi,

"Yok dediysem yok Michi!"

Michi göz devirip arkasına yaslandı. Bana bakarken bakışı ciddileşti, çok düşünceli görünüyordu.

"Michi?"

Bir rüyadan uyanmış gibi hafifçe sıçrayıp kaşlarını yukarı kaldırarak bana baktı,

"Efendim?" (Takemichi)

Kollarımı masanın üzerine koyup biraz daha ona doğru eğildim,

"Bir sorun mu var?"

Michi bana öylece bakıyordu. Gözlerinin içine bakıp kaşlarımı çattım.

"Michi, ben senin ablanım. Arada bir yaş da olsa senden büyüğüm, seni korumak istiyorum ve yardım etmek istiyorum. Lütfen bana izin ver..."

Michi dikkatle beni dinliyor hafifçe tebessüm ediyordu. Tek kaşımı kaldırarak ona baktım,

"Ayrıca bu sıkıntının ucunun Kei ve bana da dokunduğunu hissediyorum"

Bunu söylediğimde başını onaylayarak salladı ve pes edip konuşmaya başladı,

"Pekala yardım edebilirsin, sana anlatıcam..." (Takemichi)