B. 5.

17 1 1
                                    

Bugün hayatımda ilk kez birileri için ağlamıştım.

Bu ilk belki hiç bir zaman son olmayacaktı belki de bir daha asla tekrarlanmayacaktı...

***

Evin kapısının önünde oturmuş notu açmakla açmamak arasında gelip gidiyordum.  

İkilemlerim arasında gelip giderken telefonumun cebimde titrediğini hissettim.

Bilinmeyen bir numaradan fotoğraf gelmişti.Merakla telefonu açtım ve fotoğrafa baktım...

Bilinmeyen numara*

(Kızın fotoğrafını atmış gibi hayal edin) -Neyiniz var küçük hanım ailenizi mi kaybettiniz?

Hassiktir lan ne oluyor??

Gelen resimle beraber hemen gözlerimi etrafta gezindirdim. Kimdi bu ve nasıl resmimi çekmişti?

Hızlıca ayağa kalktığımda bir mesaj sesi daha duydum ve direk telefonu açıp mesajlar kısmına girdim.

-Boşuna arama bulamazsın beni. Belki gözlerinin önünde belki de hiç beklemediğin bir yerdeyimdir kim bilir?

Ağaçların arasındaki kuşlar birden havalanınca anlık korkuyla tam çığlık atacaktım ki bir mesaj daha aldım.

-Çığlığı şimdi değil bir kaç gün sonra atman gerek küçük hanım :)

Yazdığı şey sanırım gerçekten korkmama sebep olmuştu fakat bunu belli etmemem gerekiyordu.

Babamın hep dediği gibi "Korkunu asla bir sırtlana belli etme aksi taktirde yem olursun..."

***

Aradan 3 saat geçmişti ve ben o zaman diliminde sadece kapının önünde yere bakarak oturmuştum.

Bilinmeyen numara son attığı mesajdan sonra bir daha mesaj atmamıştı.

Bense sürekli olarak ikilemdeydim...

Fakat notu açsam en fazla ne olabilirdi ki sonuçta notu yazanla bilinmeyen numara büyük ihtimalle aynı kişiydi. 

Yavaş bir şekilde elimde yazan notu açmaya başladım...

Selam Elf.                                                                                                                                                                                  Beni hatırladın mı? Elbette hatırlamadın fakat ben bir gün tekrar karşılaşacağımızı biliyordum. Evet Elf. annen ve babanın katili tahmin ettiğin gibi benim acaba ben kimim???-Umarım beni hatırlarsınız "küçük hanım ";)

Yes be doğru tahmin biliyordum bilinmeyen numarayla bunun aynı kişi olduğunu.

Bir dakika amk ben cidden buna mı sevindim az önce. Sanırım gerçekten kafayı yemeye başladım.

Kafamı hafifçe kaldırdığımda karşımda tanrıçaya benzer bir varlık gördüm.

"HASİKTİR LAN ŞİMDİ DE ŞİZOFREN OLDUM" diyerek yerimden sıçradım.

Fakat gördüğüm şey iyice bana yaklaşmaya başlayınca biraz olsa sakinledim. Bir dakika lan ben niye sakinleştim!?

Yaklaşmaya devam ettikçe bunun nerdeyse tapıcak kadar güzelliğe sahip olduğunu düşündüğüm Arian (tanrıça) olduğunu anladım.

"ARİAN SEN BURDA NE ARİAN" (çok sevdiğim değerli arkadaşım Ecrin'in değerli bir esprisi)

Kadın bana aynı yüz ifadesile bakınca kaşlarımı çatıp bende onun gibi bakmaya çalıştım ama elimde olmadan sürekli gülüyordum.

Güçlü MelezDonde viven las historias. Descúbrelo ahora