YA AŞIRI ÖZLEŞMEDİK Mİ AMA???
öncelikle 3 haftadır bölüm atmadığım için
özür diliyorum, kesinlikle arayı bu kadar çok
açmaman gerekliydi ama birazcık kafa tatili
yaptım. gerçi birazcık hastalık da atlattım ama
olsun. ŞİMDİYSE BOMBA GİBİ GERİ DÖNDÜK!!
Bu arada bölüm atmamama rağmen 61k olmuşuz,
siz gerçekten delisiniz ve beni her geçen gün biraz
daha fazla şaşırtıyorsunuz! BEN BUNA BİR SÜRE AĞLAYACAĞIM... her neyse umarım okurken
keyif alacağınız bir bölüm olur, bölümü hızlı
hızlı düzenlediğim için gözümden kaçan
yazım yanlışlarım olabilir diyorum ve
sözü onlara bırakıyorum ❤️
🎶
Blinding Lights - The Weeknd
Dilerim Ki - Dolu Kadehi Ters Tut
🎶
Bazı düşünceler vardı ki, bir şeyleri yapmanızın önüne geçerdi, bu nedenle de kendinizi zapt etmeniz gerekirdi. Mesela bazı zamanlar bünyeme hayatı dibine kadar yaşama isteği gelir fakat çok oyalanmaz, beni hemen terk ederdi. Deli dolu bir kişiliğe sahip olsam da çoğu zaman yarını düşünmeden hareket etmezdim. Daha doğrusu edemezdim çünkü cesaretim buna izin vermezdi. Hayatımın stabil bir düzende ilerlemesini severdim, aniden ortaya çıkan problemler ise beni oldukça rahatsız ederdi.
Kalp atış hızımın birdenbire kontrolümün dışına çıkması gibi.
Bu histen pek hoşlandığım söylenemezdi fakat iki haftadır en çok içinde kaldığım durum olabilirdi. Buna sebebiyet veren kişiyse beni rahatsız etmek şöyle dursun, son zamanlarda mutlu olmamı sağlayan yegâne insandı.
Onu düşünmek bile beni anlam veremediğim bir şekilde mutlu ediyordu. Beni dinlerken dudaklarını ele geçiren gülüşünü, aklımı başımdan almak istermişçesine dudaklarımı öpüşünü, ruhuma işleyen ve nahifliğinden ötürü titretmeme sebep olan dokunuşlarını düşünmek bile karşı koyamadığım bir sevincin temellerini atmama yetiyordu.
Bu zamana kadar her şeyin belirli bir düzende olması ve yaşanması gereken hadiselere inatla engel olmaya çalışmam, sonrasındaysa gerçekleşmemiş ihtimalleri düşünerek kendime acı çektirmem beni oldukça yormuştu. O yüzden bu ihtimallerin arasına bir yenisini daha eklemeyecektim.
Onu kaybetmeyecek, ilerde acaba Aren'le bir birliktelik yaşasaydık nasıl olurdu diye düşünmeyecektim çünkü bunu bizzat deneyimleyecektim. Sadece zamanını tam anlamıyla kestirebilmiş değildim, çoğu zaman tıpkı şu an da olduğu gibi kendimi bu tarz düşüncelerin kollarına atardım.
Düşüncelerimin gittikçe derinleştiğinin farkına vararak onları zihnimin derinliklerine gönderdim ve her gün yapmam klasikleşmiş olan kahvemden bir yudum daha içmek için tezgahın üstünde duran kupayı elime aldım. Her zamankinin aksine bugün kendime sütlü bir kahve yapmıştım.
Kupamı elimden bırakmadan mutfaktan çıkıp salona doğru ilerlediğimde Güneş'i krem renkli L koltukta yatarken gördüm. Telefon oynuyordu, ben de çaprazındaki koltuğa uzanmaya karar vererek adımladım. Duvardaki siyah renkli saate baktığımdaysa ikiye geldiğini idrak edebildim. Biz çoktan kahvaltımızı yapmış ve mutfağı toparlamıştık çünkü bugün için Güneş'le alışverişe çıkmak gibi planlarımız vardı. Akşamki partiyi de hesaba katarsak alışverişe çıkmak şu anlık bizim için bir ihtiyaçtı.
Akşam Doruk'un evinde düzenlenen bir parti vardı ve üniversitedeki herkesi davet ettiği için otomatikman biz de davetli sayılıyorduk. Güneş bu daveti görerek dün akşam partiye katılıp katılmayacağımı sormuştu. Bunu düşünürken Aren'in de orada olma ihtimalini hesaplamaya çalışmıştım. Doruk'la arkadaş olduklarını göz önünde bulundurarak partiye katılacağında karar kılıp Güneş'e partiye gitmek istediğimi söylemiştim. Aslında bunu netleştirmek için Aren'e de sorabilirdim. Hatta neden sormuyordum?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANKA
Short Story❝Fakat anladım ki ben aslında seninle değil, kendimle bir savaş içindeymişim. Çünkü sevgilim, ben sana zaten seni ilk gördüğüm gün yenilmişim.❞
