Myth 6 - Hermes: Messenger of Gods (On Going)

4: Prophesied

"What the—?!" gulat na mura ko nang may isang boses ng lalaki ang nagsalita sa may likoran ko.

Binigyan ko siya ng masamang tingin. "Nakakatuwa?!" sarakastiskong sambit ko at wala siyang ginawa kung hindi ang tumawa lang. At may gana pa siyang tumawa.

"You're cute when you're mad," he chuckled.

Aba! Dahil sa sinabi n'ya ay pakiramdam ko ay lalong kumulo ang dugo ko sa kan'ya at nararamdaman ang pag-iinit ng pisngi ko dahil sa inis.

"Hindi pa tayo tapos!" diin ko.

Hindi n'ya ako pinansin at tinignan lamang ang liwanag ng mapa ng kalawakan na nasa harapan namin. "It's been a long time since I saw the universe. Where should we start?" Sambit nito habang hindi maalis ang kan'yang mga mata sa mapa ng kalawakan.

The map is so beautiful, it feels like we're standing in the middle of the universe. There I saw the different galaxies and celestial bodies of the universe. The great thing is that I can read which is which.

"Lyra..." I read the name of one of the brightest and captivating constellations.

"Galing! Marunong ka palang magbasa," at nagbigay pa siya ng sarkastikong palakpak.

"Ikaw nga nagtataka ako kung bakit marunong kang huminga," balik ko naman sa kan'ya.

Tumawa lamang ito. Si Hermes may pagkamasayahin din, napansin kong pag tumatawa siya ay sumisingkit din ang kan'yang mata.

Pareho naming sinuyod ang mapa ng kalawakan at isa-isang tinignan ang bahagi nito.

"Did you find anything?" I asked.

"Look!"

Dali dali akong lumapit sa kan'ya nang sabihin n'ya iyon.

"What is it?"

"A parallel universe," he said while staring at a black thing on the map.

"Is that a black hole?"

"Yes. Black holes were most likely realms or parallel universes."

"And what's in it?"

"This place is what we are looking for— this is where the Elysium of Ambrosia is located," he said while eyes were still glued on the black hole.

"P-paano ka nakakasiguro?"

"Parallel universe works very similar to the what we have in this universe, Angel. Kung dito ay mga diyos at dyosa kami, sa ibang kalawakan ay ganun din..." patuloy siya sa seryosong pagpapaliwanag.

"We're still gods and goddesses, but we have different responsibilities or realm. Halimbawa, sa ibang lugar pala ako ang hari ng mga gwapo—"

I rolled my eyes. Seriously? Is he even real?

"Ano ba?!" pasalamat si Hermes at mahaba pa ang pasensya ko.

He looked at me with his serious eyes. "Bakit? Totoo naman ah, gwapo ako—"

"Okay, whatever!"

Napailing na lamang siya.

"So what do we need to do? Should we go to that parallel universe?" I asked.

"We?!"

"What?"

"Kasama ako?"

"Of course, dumb! You agreed to go with me!"

"Paano kung ayokong sumama?"

"As if you have a choice!"

"Malamang—" naputol ang sasabihin sana ni Hermes nang bigla na lamang yumanig ang isang malakas na lindol.

"What's happening?!" natataranta kong sambit.

"Let's get out of here. The universe is mad."

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko habang paakyat kami ngayon ng hagdan ng gumuguhong templo ni Zeus. Mabilis ang takbo namin habang higit ni Hermes ang palapulsuhan ko.

"It's transporting us to the other dimension. We're traveling to the parallel universe."

"What?!"

Tuloy parin ang pagyanig ng lugar at pansin na ang pagkahulog ng ibang mga bagay dito. Nanginginig na ako sa takot nang harapin ako ni Hermes.

"Angel," he held both my hands and looked at me.

"If I say jump. Just jump with me. Do not ever let go of my hand!" He instructed as he hold my hand a little tighter now.

Hindi na ako nakapagsalita nang isa-isa nang gumuho ang hagdang kinatatayuan namin. Alam kong ilang sandali lang ay mahuhulog na rin kaming pareho. Hinigpitan ko pa lalo ang pagkakahawak ko sa kamay ni Hermes.

"Jump!" sigaw niya at naramdaman ko na lang ang nakalululang pagkahulog ng aming mga katawan habang magkahawak ang pareho naming mga kamay.

Note:

Happy 100 reads Hermes! Yohoo, sana di kami matangay ng hangin mo. Thanks for reading po <3