မ်င္ဝန္းေဒါင့္ကေနခိုးခိုးၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲေတာ့ ၾကည္ႏူးေနမိသည္။ သူ႕ကိုျမင္ကထဲက နိုဝယ္ကအၾကည့္ကိုမလႊဲပါပဲေတာက္ေလ်ာက္ၾကည့္ေနခဲ့တာ။ အခုခ်ိန္ထိ သူဟာ နိုဝယ္ရဲ႕အသိအာ႐ုံကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္တုန္းပဲဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ဘဝင္ျမင့္မိေလသည္။ ဒီဆိုင္မွာစားဖို႔ေ႐ြးလိုက္တာပဲေက်းဇူးတင္မိေနသည္။

ယူနီေဖာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုင္ကာ ေန႕လည္စာစားေနသည့္ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းအဖြဲ႕လိုက္မွာ လူကေလးေယာက္ နိုဝယ္အပါအဝင္မိန္းခေလးက်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ စားသာစားေနရတာ ဟိုတေန႕က နိုဝယ္ခ်က္ေပးတဲ့ ၾကက္ခ်ဥ္စပ္ေလးကပိုစားေကာင္းသည္။ တကယ္ပါပဲ အစားစာျခင္းတူတူေတာင္သူအခုကထဲကအရသာကိုခြဲျခားတက္ေနၿပီ။

ဏရီ႕ၾကည့္ရတာစားလို႔ခံစားေတြ႕ရဲ႕လားမသိ ထမင္းထက္ အေအးကိုသာပိုေသာက္ေနၿပီး စားတာလဲအားမရေခ်။ ဏရီရယ္ ရွင္နဲ႕ေတာ့ခတ္ရခ်ည္ရဲ႕။ အခုခ်က္ခ်င္းေတာင္ ရွင့္အတြက္သီးသန့္ခ်က္ေပးခ်င္ပါရဲ႕။

ဏရီကထိုေနရာမွာပဲထိုင္ေနခဲ့ၿပီး သူတို႔ကေတာ့အတန္းခ်ိန္ရွိေသး၍ ထိုေနရာမွထြက္လာခဲ့သည္။ တကယ္ဆိုအဲ့အတန္းခ်ိန္ပါဖ်တ္ၿပီးဏရီ႕ေနာက္ကိုသာလိုက္ေနခ်င္တာေလ။ နိုဝယ္ထြက္သြားသည့္ေနာက္ေက်ာဘက္ကိုမ်က္ဝန္းမ်ားပါသြားသူက ဏရီပါပဲ။

အလုပ္ကျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေန ၆နာရီထိုးလုၿပီ။ ဗိုက္ကလဲတဂြီဂြီျမည္ေနတာနဲ႕ ေရခ်ိဳးၿပီးမွသာ အျပင္မွာတစ္ခုခုစားဖို႔လုပ္ရေတာ့မည္။ ကားပါကင္မွာနိုဝယ့္ကားေလးအားရွာေနမိေသးသည္။ ေဟာေတြ႕ပါၿပီ အခုေနာက္ပိုင္းထြက္ကားအသစ္ထင္ပါရဲ႕ BMW အမဲေလး။ ခပ္ျမန္ျမန္ဓာက္ေလွကားႏွင့္တက္ၿပီးေနာက္ အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ျခင္း ေရခ်ိဳးဖို႔အရင္ျပင္ရသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကမွန္မွာျမင္ရတဲ့ ဏရီ႕လည္တိုင္ထက္ကဆြဲႀကိဳးေလးကအေရာင္တလဲ့လဲ့ ။ ဗိုက္ဆႏၵျပေလၿပီေလ။

တီးေတာင္။ တီးေတာင္။ တီးေတာင္။

ဘဲလ္တီးသံေၾကာင့္ နိုဝယ္လားဟူ၍စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင့္တံခါးဖြင့္ေတာ့လူကမရွိ။ ထမင္းဗူးေလးတစ္ဗူးသာေတြ႕သည္။ ထို႔ျပင္ ခပ္ေရးခပ္ေသာ့ေသာ့ေလးႏွင့္စာေလးႏွစ္ေၾကာင္း။

ဒဏ္ဏာရီ - θρύλος (completed-9)Where stories live. Discover now