KAN BAĞI

19. BÖLÜM•YAZGI

Dinçer hoca hafifçe güldü ve ciddiyetle onu dinleyen üçüzlerde gözlerini gezdirdi. "Hiç açık vermiyorsunuz değil mi? Her zaman olduğu gibi oldukça iyisiniz."

Sınıftaki öğrenciler ise bu duruma alışsalar da her seferinde şaşırmadan edemiyorlardı. Fısıldaşmalar yükselirken üçüzlerin hepsini duymazdan geldiği oldukça barizdi.

"Teşekkür ederiz. Bu dersleri alıyorsak sorumluluk almalı ve başarılı olmalıyız."dedi Lema başını hafifçe yana eğerken.

"Sorumluluk duygunuzu takdir ediyorum. Sınav notlarınız da muazzam. Okulda ilk sıraları siz alıyorsunuz."dedi Dinçer hoca beğeni dolu bir ifadeyle.

Bir süre sonra zil çaldığında ders sona ermişti. Lema kendini tutmadan yine esnerken dün gece evine yapılan saldırıdan dolayı oldukça uykusuz kalmıştı.

"Çok uykun varsa biraz uyu Lily. Sonraki ders için seni uyandırırız."dedi Deha ona doğru eğilirken. Buz mavisi gözleri oldukça dikkatli ve hiç eksilmeyen bir şefkatle doluydu.

"Eve kadar dayanabilirim."dedi Lema başını iki yana sallarken. İçinden bir ses uyursa saatlerce uyanmayacağını söylüyordu. Dün golemleri oluşturması ve aşırı güç kullanmasının üstüne, uykusuzluk da eklenmişti. Oldukça yorgun olduğunun farkında olsa da sınıfta uyuyup herkesin içinde savunmasız kalma düşüncesi onda hoşnutsuzluğa sebep oluyordu. Zaten iki saat sonra okul bitecek ve eve gideceklerdi. O yüzden uyumamakta kararlıydı.

"Riry,"dedi Reha'ya dönerken. "Benim için böyle sayısal dersler almak zorunda değilsin. Sanatın daha çok ilgini çektiğini biliyorum."

Reha omuz silkti. "Sanatı seviyorum ama aklım sende kalıyorken ilham perilerim yanıma uğramamakta oldukça ısrarcı."

Lema kıkırdadı. "O zaman hep yanında mı olmalıyım?"

Onun gülmesiyle Reha da gülümserken başıyla onayladı. "Evet,"dedikten sonra ekledi."Son iki saat ortak dersler var. Resim ve beden eğitimi. O yüzden sıkıntı yok."

Lema eve gitmeyi iple çekerken bu okulun verdiği yoğun ve sıkı eğitim bazen oldukça bunaltıcı olduğunu düşünüyordu. Sabah okula gelir gelmez voleybol kulübüne gitmiş, ardından dört saat boyunca sayısal dersler almış ve şimdi de iki farklı ortak derse girmek zorundaydı.

"Resim atölyesine gidelim. Sezginler de bizi orada bekliyormuş."dedi Deha telefondan arkadaşlarına mesaj atarken.

Sınıftan çıktıklarında okulun görkemli koridorlarında ilerlerken Lema çalışanların panolara astıkları afişlere baktı. Bir yandan da okul koridorlarına daha fazla ışıklandırma ekleniyordu.

"Bu ne için?"dedi Lema merakla.

"Önümüzdeki hafta dönem sonu balosu var. Okula annemin kattığı bir gelenektir. Her yıl iki defa balo düzenlenir."dedi Deha ona açıklarken. "Aynı zamanda bir ödül ve ceza törenidir. Öğrenciler başarılarına göre ödüllendirilir ve başarısız olanlar ise okuldan atılır."

Lema şaşkınlıkla afişlere bakarken etraftaki öğrencilerinde balo afişlerine yoğun bir ilgi gösterdiğini görebiliyordu.

"Gitmek zorunda mıyız?"dedi Lema merakla.

"Elbette. Bu okulda etkinliklere katılmamak hoş karşılanmaz." Reha'nın dediği ile Lema derin bir nefes almıştı. Anlaşılan bu okuldan kurtuluşu yoktu.

"Ve baloya aileler de katılır."dedi Deha onun bundan hoşlanmayacağına emin olurken. Dudakları kıvrılırken mırıldandı. "Abimler ve babam da bizimle olacak yani."

Lema'nın gözleri irileşirken abilerinin geldiği bir baloyu hayal bile edemiyordu. Her şeye karışacak ve kimseyle dans etmesine izin vermeyeceklerini şimdiden biliyordu. Üçüzlerinin keyifli suratlarını görünce homurdanırken atölyeye çoktan ulaşmışlardı.