-Hopeloos.

Hoofdstuk 36: Kwijt.

'ALEXXXXX! MAAK OPEN, ALEX!' Met mijn vuisten sloeg ik op de voordeur. 'ALEXXXX!' Met een slag ging de deur open. Daar stond alex, wrijvend in zijn ogen, warrig haar en alleen een onderbroek aan. 'Wat.. Heb je me niet al genoeg pijn gedaan?' Verbaast keek ik hem aan. 'Ik, jou pijn gedaan? Hoe bedoel je?' 'Kelly, doe normaal. Ga terug naar Lucas.' Met een klap sloeg de deur dicht. Ik zette een stap naar achter. Wat was er net gebeurd? Ik begon weer op de deur te slaan. 'Alex! Alex maak open we moeten praten! ALEX!' Ik begon harder tegen de deur te slaan. 'Alex maak open! Hoor je me wel?! ALEX!' Shit! Boos zette ik een stap naar achter en keek om me heen. Ineens zag ik dat er een raam open stond, ik liep erop af, duwde het verder open en stapte naar binnen. Alex zat op de bank, met zijn handen in zijn haar. Zachtjes liep ik op hem af. Ik stond naast hem. Hij keek naar me, ik zag zijn rode ogen en zijn natte gezicht. 'Huil je?' Alex begon ruw over zijn gezicht te wrijven. 'Ga weg..' Ik ging naast hem zitten en keek hem aan. 'Ik heb drugs gekregen..' Zei ik zachtjes. Nu keek alex mij ook aan, verbaast. Hij haalde zijn neus op. 'Huh?' 'Ik heb drugs binnen gekregen.' Ik graaide in mijn broekzak, en haalde daar een ziekenhuis bandje uit. Ik gaf hem aan alex. 'Ik lieg niet, ik weet helemaal NIKS meer van wat er afgelopen week is gebeurd.. Ik weet niet wie lucas is, ik weet niet waarom jij boos op me bent, ik weet niet waar keyna en Caith zijn, ik weet niks meer.' Alex veegde zijn tranen weg. 'Lucas is je vriendje, jij hebt mijn hart gebroken, en Keyna en Caith zijn terug in nederland.' 'Hebben we Keyna gered? Te gek!' Alex staarde naar me. 'Wow, wacht eens even.' Zei ik verbaast. 'Lucas is niet mijn vriendje, en waarom heb ik jou hart gebroken?' 'Ach dat weet je best.' Ik schraapte mijn keel. 'Zoals ik al zij, IK HEB DRUGS GEKREGEN, IK WEET NIKS MEER.' Zei ik alsof ik het tegen een klein kind had. 'Je zei dat je nooit van me gehouden had, dat alles een leugen was en dat je alleen bij me was voor het geld.' Nu was ik geschrokken. 'Wat..' 'Je houd niet van me! Je hebt nooit van me gehouden!' 'Welwaar! Ik hou zielsveel van jou!' Alex stond op. 'Dat lieg je!' 'Niettes!' 'Welwaar kelly!' 'NEE NIETWAAR!' 'WEL! Jij bent gewoon net zoals al die andere meisjes! Al die kutwijven die me allemaal verraden hebben, allemaal hebben ze mijn hart gebroken en jij bent er net zo een! Je wilt me alleen maar voor het geld, je bent gewoon een stomme achterbakse hoer!'

Daar. Dat moment. Stond even alles stil. Alex was boos op mij, omdat ik van hem hield. Nu noemde hij me een hoer, wat hij beloofde nooit meer te zeggen. Dat woord kwam als een klap in mijn hart, en boorde recht door mijn ziel heen. Daar. Op dat moment, brak ik.

'Achterbakse hoer?..' Tranen stoomde over mijn wangen, Ik verstopte mijn gezicht in mijn handen en begon te snikken. Alex wou zijn hand op mijn schouder leggen. 'Kell..' 'BLIJF VAN ME AF ZEG IK JE!' Ik haalde uit en sloeg Alex vol met een platte hand in zijn gezicht. Helaas, deed hij hetzelfde bij mij.. met zijn vuist.. Een enorme pijnscheut dreunde door mijn hoofd heen. Ik verstijfde, en voelde dat ik mezelf verloor. Alles werd wazig, en ik viel met een klap op de grond neer.