YASAK MEYVE.

14. bölüüm

Sen ister dostum ol
İster sevgilim ol,
Yeter ki hayatımda ol.
Sen bana geldikçe
Sana ihtiyacım olacak.
Senden başka hiçbir ihtiyacım yok.

Ahmet Arif ❤️

Keyifli okumalar dilerim ❤️

Bu gün her şey çok sessiz ve karanlık
ama en güzeli ise değişik bir huzur vardı içimde. bu huzur bana yabancı geliyordu ve Zeynep'in göğsümde aldığı sessiz nefes göğsümü ısıtıyordu. Kafamı kaldırıp ona baktım saçları göğsüme dağılmış bir şekilde sessizleşmişti Sanırım uyumuştu. Başı göğsümde olduğu için yüzünü göremiyordum.

Uyumuş mu diye kısık bir sesle "Zeynep" diye seslendiğimde başını göğsüme bastırdı "gitme benim senden başka kimsem kalmadı" mırıldar bir sesle deyip eliyle tişörtümü sıktı. O an yutkunarak kafamı tekrardan yastığa koydum Ve de nedensiz bir şekilde ben de onu bırakmak istemiyordum. İçimde nedensiz bir şekilde derin bir huzur vardı.

Uzandığım yerden gözlerim uykuyla kapanmaya başladı.

.........

Gözlerimi bir tokatla açtım. Kısık gözlerimle Zeynep'in yüz üstü bir şekilde özerimde durmuş bana bakıyordu.
Neye uğradığımı bende şaşırdım. Zeynep uzanmış bir şekilde gözlerime bakıyordu.
Anlımı buruşturarak "ne yapıyorsun sen üzerimde?" Hafif gülümseyerek "bilmiyorum" dediğinde hafif kaşlarımı çatarak "emin misin?" Kafasını sallayarak "hıhı" ve sesiz bir şekilde bana bakmaya başladı. Bende ona bakmaya başladım. Yüzüme dağılmış saçlar ve bir çocuğun masumiyeti gibi masumiyet vardı gözlerinde.

Dudaklarını üst üste bastırarak "sen beni seviyor musun?" Dediğinde gözlerimi ondan çevirerek "evet neden sordun?" Kafasını benden çevirerek "öylesine dedim" dedi. Yapmacık bir şekilde öksürerek "sen çok ağırsın üzerimden çekilir misin?" Dedim Ve ellerini yavaş bir şekilde göğsümde çekerek üzerimden çekildi. Hızlı bir şekilde ayağa kalkarak "benim bazı işlerim var başka bir zaman yine oynarım seninle" kafasını öne eğerek "tamam benim uykum var odamdan çıkar mısın?" Dedi. Oh Be sonunda oyun oynamaktan vazgeçmişti. hızla odadan çıktım.

Odadan çıktım gibi Özge'yi karşımda gördüm. Biraz şaşırdım genelde özge habersiz gelmezdi. Beyaz renkli elbisesiyle çok şık görünüyordu gerçekten. Kızıl saçlı beyaz tenli ve çekici bakışları vardı.

Beni gördüğü gibi yanıma yaklaştı. İki elini boynuma dolayarak "aşkım ben geldim " hiç bir şey demeden yutkunarak ona baktım. "Aşkım niye bana tuhaf tuhaf bakıyorsun?"
Dedi. Neden tuhaf bakıyorum acaba birden karşıma çıkıyorsun bide niye tuhaf tuhaf bakıyorsun diyor.

Hafif gülümseyerek "geleceğinden haberim yoktu bir anda karşıma çıktın biraz şaşırdım canım" dediğimde boynumu kendine çekerek dudaklarıma yapışarak dudaklarımdan öptü.

Neye uğradığımı şaırdım.
Beni öptüğünde nedensiz bir şekilde rahatsız oldum ve ben karşılık vermediğim için ellerini yanaklarıma koyarak dudaklarından çekildi. "Sürpriz yapmak istedim Aşkım sevgilim değil misin?" Dedi. Bende hafiften gülümseyerek "iyi yaptın canım" diğerek kafamı ondan çevirdim.

Elini yüzünden çekerek "ne oldu? canım sen de bir tuhaflık var" dedi. Anlımı buruşturarak "ne tuhaflık olacak biraz yorgunum sadece" dedim. Kaşlarını çatarak "ne bileyim ya sanki beni gördüğüme sevinmedin" dedi. Aslında sevinmemek değildi Zeynep'i görünce muhtemelen sorun çıkartacak çünkü Özge gerçekten kıskanç bir kadın ve beni çok seviyor. Yutkun bir şekilde ona yaklaşarak "canım olur mu hiç öyle şey hem ben seni çok özledim" diye hafif gülümsedim. O da gülümseyerek "beni çok sevdiğini biliyorum dünyanın en tatlı en yakışıklı adamı" dedi. O zaman bir şey yapalımı hı ne dersin" diyerek iki eliyle yanaklarımı tutup cilveleşti.