Arya: Rahat bırak beni.
Araf: Seni seviyorum Arya. Anlamıyor musun!
Arya: Ben sevmiyorum Araf.
Araf: Senin için herşeyi yaptım Arya. Neden beni sevmiyorsun. Ha Söyle neden!
Arya: Sevmiyorum işte, hem biz ayrı dünyaların insanıyız Araf. ben insanım...
- burası bizim kabilenin şatosu. Kabilemizin hepsi burada yaşıyor. Evlenenlere de karılarını çocuklarını alıp bu şato da yaşıyorlar. Benim burada ki odam artık senle benim odamız.
-A-Araf
- korkma Arya hepsi senin benim karım olduğunu biliyorlar. Kimse sana zarar vermez. Eğer verecek olan olursa da geberir gider. Bunu bildikleri için sana zarar veremezler korkma.
- Araf ama bura cinler alemi.
- ben ifritim Arya burası da benim evim. Dünyada yaşayacak değiliz. Çocuğumuzun güvenliği için.
- n-ne çocuğu be!
Araf, Arya'nın kolundan tuttuğu gibi en yukarıya çıktılar. En tepedeki ve diğerlerine göre en büyük ve en güzel olan oda Araf'ın odasıydı. Etrafta mumlar vardı. Dışarıda ki ayın ışığı ve munların ışığı içeriyi aydınlatıyordu. Işık yoktu ama çok güzel bir odaydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araf kapıyı kapattı ve pencereye yaklaştı. Bir süre öyle dışarıyı izledikten sonra perdeyi çekti. Arkasını dönüp bana baktı. Gözleri kedi gibi parlıyor cam gibi gözleri masmaviydi. O gözler için adam öldürülür adam ölürdü. Çok güzel gözleri vardı. Aslında Araf çirkin de değildi tipi aslında insanı andırıyor ama asla insan değildi simsiyah bir kanadı v
ardı. Upuzun boynuzları, kulakları sivri çenesi de biraz sivri gözlerinin şekli kavisli saçları siyah ve uzun simsiyah giyinmiş ten rengi soluk aslında yakışıklıydı. Yani daha önce de fark etmiştim tabi de şimdi daha da çok fark ediyorum, gerçekten yakışıklıydı. Ama ne olursa olsun o bir ifrit.
- demek yakışıklıyım he öyle mi?
Allah kahretsin, yine Araf aklımı okudu ya rezil oldumm off.
- rezil olmadın Arya utanma ben senin kocanım artık.
- aklımı okumayı bırak. Ayrıca kocam değilsin.
Araf kaşlarını çatarak bana bakış attı:
- Arya bu geceden sonra karımsın.
- ne diyosun sen?
Araf çarpık gülümsedikten sonra gözlerimin için baktı bana yaklaşmaya başladı. O an ne yapacağımı bilemedim.
-Araf napıyosun?
Araf cevap vermeden bana yavaş yavaş yaklaşıyordu. Ne yapmaya çalışıyordu bu salak?
- Her seferinde benim bir ifrit olduğumu unutuyor musun? Yoksa bunu bilerek mi yapıyorsun Arya!
