"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"

အခန်း(၂၅)-Uni

ဟုတ်သည်။
မနုမှာ "သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါ"ဆိုသလို
ကိုဖိုးထောင်နှင့်အဝါတို့ရဲ့ ရွာလယ်က နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကြီးသို့ အိမ်ထောင်ကျစဉ်ကတည်းက လိုက်နေခဲ့ခြင်းပင်။
သို့တိုင် အသစ်စက်စက် သမီးယောက်မနှစ်ယောက်မှာ တအိမ်တည်းအတူပင် မနေလိုက်ရ။
ချစ်သူငယ်ချင်းအဝါရယ်က
အဇူအိမ်သို့ အထုတ်ဆွဲကာ ကောက်ကောက်ပါအောင် သွားအိပ်ခဲ့သည်လေ။
ဒါကိုပင် ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်မို့ အကြောင်းသိသူပီပီ မနု ဘာမှမပြောခဲ့ပါ။

အခုများတော့ မိမိသူငယ်ချင်းက မဗိုက်ကလေးမို့ ပြောချင်လာရသည်။လရင့်လာတာနှင့် မပေါ့မပါးဖြစ်လာလျှင်  တစ်ဦးတည်းရွာပြင်မှာ အခက်ကြုံနိုင်ဖွယ်မဟုတ်ပေလား။
ထို့ကြောင့် မိမိတို့နှင့် နေဖို့ကိုနောက်မှတဖန်
ထပ်ဖျောင့်ဖျရဦးမည်။ အခုတော့ ကုန်းကုန်းကွကွ ထမင်းချက်နေမှာစိုး၍ သူငယ်ချင်း မဗိုက်ကလေးစားဖို့ မနုကိုယ်တိုင် မနက်အစောကြီး ထချက်ကာ လာပို့ရလေပြီ။
ဒါကိုပင် ကျေးဇူးတင်ရကောင်းမသိတဲ့
မယ်မင်းကြီးမ အဝါရယ်က
"အပိုတွေလုပ်လာပြန်ပြီ မနုရယ်။
အပင်ပန်းခံလို့"ဟု ပြောပါလိမ့်ဦးမည်။
မတတ်နိုင်။
ဗိုက်ထဲကအကောင်းလေးရှိနေတော့
မနုကတော့ အပြောခံရလည်း လာပို့နေဦးမည်သာ။

-"ဟင်!"

မနုတစ်ယောက် အဝါတို့ခြံရှေ့အရောက် မန်းကျဉ်ပင်အရိပ်အောက်မှ ယှဉ်ကာရပ်ထားသည့် ကားနှစ်စီးကိုအမြင် အပျော်စိတ်ကလေးဖြစ်ရသည်။
အဇူက‌‌ေလး ပြန်ရောက်လာလေပြီ။
ကိုယ့်ရဲ့ ချစ်ညီမကလေး ပြန်ရောက်ပြီမို့ မြင်ချင်တွေ့ချင်စိတ်က တဖွားဖွား။

ငါ့ညီမလေး အဇူကလေး။
တမအေတည်းမဟုတ်ပေမယ့်လည်း
သွေးမတော်သားမစပ်ပေမယ့်လည်း
ငါ့ဖြင့် ချစ်လိုက်ရတာ။
သူက သူ့ချစ်လင်နဲ့အဆင်မပြေတာရှိသေး
ရွာကိုခြေဦးမလှည့်တာ..၄လတောင်မှ။
အဲ..ဒါနဲ့။
အဝါနဲ့..ပြဿနာတွေများတက်နေမလား။

ဟင်..တကယ်ပြဿနာတက်နေတာတော့!။
ဘုရားသကြားတို့ရေ ကယ်တော်မူကြပါ။

  မနုမှ ဘဂ်လားညီမလေး‌ေတာ်စပ်သူ အဇူပြန်လာလို့ ပျော်ရုံရှိသေး တဆက်တည်း အဝါနှင့်မပြေလည်သည့် ဆက်ဆံရေးကိုသတိရမိသည်။
ထိုမျှမကပါ။
တံခါးဖွင့်ထားလျှက်သား ဘန်ဂလိုလေးထဲမှ
ဆူဆူညံညံအသံများကြောင့် မနု မပြေးရုံတမယ်အမောတကောလေး ‌၀င်သွားမိသည်။
ထိုစဉ် အမောဆို့အရာ မြင်ကွင်းနှင့်တကွ အဇူ့ကိုကျော်၍ လေထဲ၌ဝှီးကနဲပျံလာသည့်အရာ။
ထိုအရာသည် မနုရဲ့နဖူးတည်တည့် လာ၌ထိမှန်ခြင်းနှင့်အတူ ခွေကနဲ။