අස්ථාවර-❕

11 වන පරිච්ඡේදය

"මොනාද ඔච්චර කල්පනා කරන්නේ.."

"ඇත්තටම වෙන කෑල්ලක් හොයාගන්න බැලුවෙ..."

"ආ?.......ඇත්තටම මාව එපාද..."

ආතල් එකට කිව්වට මොකද ඒ ක්ෂනිකව මට හිතුනා කිව්වේ අපරාදේ කියලා.මූණත් බෙරිකරගෙන ඔලුව පාත් කරගනිද්දි අප පාසලේ අභිමානවත් ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ නායක ආද්විනු දිව්‍යදර අඩන්න ඔන්න මෙන්න ඉන්නේ කියලා මට පැහැදිලි උනා..

"ආදී...ළමයො..මොකද බන් මේ.ඇත්තටම මේ මගේ ආදීද? "

මට හෙන සැකයි...මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් මන් ආදරේ කරන්න පටන් ගනිද්දි හිටපු ඒ ආදීයි....දැන් ඉන්න මේ ආදීයි..සම්පූර්ණයෙන්ම දෙන්නෙක්!!! ඉස්සර අඩනවා තියා හිතපුවත් නැති තනිකර බුම්මගත්තු කෙනා අද අනිත් මිනිස්සුන්ගෙන් ඈත්ම වෙලා මන් ලග ඉද්දි පොඩ්ඩ බැරිවෙන්න අඩන්න ගන්නවා කියලා මට තේරුනා.මේක මට මීටර් උනේ අද නෙමෙයි..එදා පුස්තකාලේ පිටිපස්සෙදිත් ආදී අඩපු දවසෙ...ඊටකලින් එයාලගේ ක්ලාස් එකෙදී...එදා මැච් එකෙදි...පස්සේ හොස්පිට්ල් එකෙදී...ඒ හැමදවසක්ම මට මැවිලා පෙනෙද්දි මන් ආපහු එයා දිහා බැලුවේ ඒ අළු පාට ඇස් මගෙන් පිට වෙනතක් බලා දුවද්දි...මට මේ වේලාවේ එන ප්‍රශ්න දැන් අහන්න බැහැ.ඒකට හොද වේලාවක් තියෙන්න ඕන.මේවට හේතු මොනවද කියලා මම හොයන්න ඕන...ගෙදරින් එන මොකක්ම හරි ප්‍රශ්නයක් මේවාට හේතු විදිහට මට ගන්න පුලුවන්!! ආදීගේ මේ වෙනස්වීමට තදේටම බලාපාලා තියෙන්නේ මිස්ටර් අතපත්‍තුද? ඔය පිස්සු මිනිහා මිසිස් අතපත්තු මැරුනු එකට බැන්නෙම ආදීට බව මම,ආග්‍ර අතර නම් රහසක් නෙමෙයි.ඒක අපි දෙන්නම හොදට දැනගෙන හිටපු දෙයක්.ඒත් කොහොමද මේවාට හොට දාන්නේ? ශිට් ශිට් ශිට්!!! මේවාට හොට දාන්න නම් මගේ ස්ථිරභාවයක් තියෙන්න ඕනමයි!..

"බබා....මේ අහන්න..මන් ඒක කිව්වේ විහිලුවට.ආයේ එහෙම කියන්නෑ හරිද..අනේ ඇයි මේ? මූණ එල්ලගන්නෙපා..මටත් අවුල් නේ.."

"ඔයා දාලා යන්නෑ නේද.....මොන දේ උනත්.."

"පිස්සුද බන්..දාලා යනවා නම් එදා උබට මන් අර වගේ කතා කරයිද? මැරෙන්න,මරන්න,මරාගන්න උනත් මේ ආර්යන් ඉන්නවා! ඒ ගැන සැකයක් තියාගන්න එපා.."