ထိုနည္းတူ မမေလးအႏိုင္လည္း နားလည္မေပးႏိုင္လို႔ ျပႆနာေတြတက္ခဲ့ရတာ မဟုတ္ဘူးလား။
ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ကဆို မမေလးအႏိုင့္ကိုပစ္ၿပီး
တပတ္ေလာက္တိတိ ႏွစ္ေယာက္တည္း ခရီးထြက္ခဲ့ၾကလို႔ ေျဖ႐ွင္းလို႔မရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာေလ။
ဒါကို အ႐ွက္မ႐ွိ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္လာဝံ့တာ
ေဒၚျဖဴလက္ဖ်ားခါပါရဲ႕။
အိုဘာတဲ့။
ဒီမ်က္ႏွာ႐ူးမက ေက်ာက္ေလလံ႐ွင္႐ွယ္ရာ၀င္တဲ့။
အမေလးေနာ္ သူ႕ဟာသူ
ဘာေကာင္မျဖစ္ျဖစ္ပါ။
သားသားသူရိန္ရဲ႕ အေမႏွစ္ေယာက္ကို
ခြဲထားတဲ့ တရားခံမိန္းမမို႔
ေဒၚျဖဴက အထင္ကိုမႀကီး။
႐ြံပါ႐ြံမိေသး။
အမေလးေတာ္။
ဒီလိုမိန္းမကို ဧည့္ခန္းက စက္တင္ခုံဆိုဖာေပၚေခၚၿပီး
မမေလးအႏိုင္က ျပဳံးျပဳံးႀကီး ဧည့္ခံေနေလရဲ႕။
ဒါထဲက လက္ဖက္ရည္ပါေဖ်ာ္ေပးခိုင္းေသး။
ဒါကို ေဒၚျဖဴမတင္းေသးပါ။
ဧည့္သည္လာရင္ ဧည့္၀တ္ျပဳရသည္မို႔
တင္းခ်င္သည့္စိတ္ကို တရားႏွင့္ေျဖေနသည္။
သို႔ေသာ္ မမေလးခိုင္းလို႔ မီးဖိုခန္း၀င္ကာ
ေဖ်ာ္ေပးမည္ၾကံကာမွ
ဟိုမိန္းမလွမ္းေအာ္ေျပာသည့္ ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီး စကားေၾကာင့္တင္းတာ။
ဘာတဲ့။
"သၾကားမႀကိဳက္ဘူး ႏို႔မ်ားမ်ားနဲ႔ေဖ်ာ္" ဆိုပဲ။
ေအာင္မေလးေတာ္။
သူ႕အိမ္သူ႕ယာ က်ေနတာပါဘဲ။
စိတ္႐ွိတိုင္းဆို
"ႏို႔ဆီေတာ့မရဘူးေဟ့ အဆိပ္ပဲ႐ွိတယ္"ဆိုၿပီး
ႂကြက္သတ္ေဆးသာ ထည့္ေဖ်ာ္
တိုက္ပစ္ခ်င္ေတာ့တာပါပဲ။
-"ဟူး..စိတ္ထိမ္း မိျဖဴ စိတ္ထိမ္း။
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အစိုးမရပါတကား။"
-"ဒါနဲ႔ Ladyႀကီးျဖဴေရ
ေရေႏြးက မပူမေႏြးပဲေနာ္"
-"ဟာ ဒီေဖ...
ကန္ေတာ့ကန္ေတာ့ပါဘုရား။
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ"
ဤသို႔ျဖင့္ မီးဖိုေခ်ာင္၌ ေဒၚျဖဴတစ္ေယာက္
ႂကြက္သတ္ေဆးထုတ္တစ္ဖက္
one teaႏို႔ဆီဘူးတစ္ဖက္ျဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနခဲ့သည္။
မနည္းစိတ္ထိမ္းေနသည့္ၾကား ဟိုက လွမ္းေအာ္ေျပာသည့္ အသံေၾကာင့္ ႂကြက္သတ္ေဆးထုတ္ကို
ဖ်ိကနဲ။
YOU ARE READING
"အနိုင့်ဉယျာဉ်မှူး"
General Fiction#Credit photo အောင်ရဲမြတ် ခေတ္တယာယီယူသုံးထားသည့်
အခန်း(၂၄)-Zawgyi
Start from the beginning
