ច្រើនថ្ងៃកន្លងផុតទៅថេយ៉ុងគេខំប្រឹងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអ្នកផ្ទះគិតថាគេមក ធម្មតាវិញហើយ ព្រោះគេមិនបានរំលឹកឬនិយាយចំឈ្មោះនាយក្រាស់ ចំណែកអ្នកផ្ទះក៏មិននិយាយដូចគ្នា។
" ជំរាបសួរអ្នកមីង! "
" ចា៎ស! យូឃឺ ថ្ងៃនេះខ្យល់អីបក់មកដល់ផ្ទះមីង? " អ្នកស្រីសារីញញឹមទៅនាយសង្ហារកូនបារាំង យូឃឺដើរចូលទៅអង្គុយនឹងសាឡុង នាយឮថាថេយ៉ុងមកវិញទើបនាយចង់ចូលមកលេងក្រាស់ហ្នឹងណាខានជួបមុខយូរហើយទៅក៏មិនបានលាគេទៀត។
" ខ្ញុំឮថាអូនថេយ៍គេមកវិញមែនទេអ្នកមីង? " នាយសួរទៅគាត់ដោយភ្នែកវេរារកមើលអូនថេយ៍ៗ ម្ចាស់បេះដូងបេះប្រម៉ាត់
" អរ...កូនថេយ៍គេនៅខាងលើក្មួយឡើងទៅគេនៅក្នុងបន្ទប់ "
" បាទ អញ្ចឹងខ្ញុំសុំឡើងទៅខាងលើហើយ "
" ចា៎ស " ចប់សម្ដីហើយនាយក៏បានឡើងទៅខាងលើទៅមើលមុខក្រាស់
តុក!តុក!
" អូនថេយ៍គឺបងណា "
ក្រាក!
" មកមានការអី? " បើកទ្វាហើយថេយ៉ុងដើរចូលទៅក្នុងវិញ យូឃឺនាយក៏ដើរតាមពីក្រោយតែក៏មិនភ្លេចបិទទ្វារឲ្យរួចដែរ។
" អូនមកយូរហើយមែនទេ? "
" មក បួន ដប់ ថ្ងៃហើយ ហើយលោកមានការអីដែរ? " យូឃឺនាយចូលអង្គុយតាមនាយតូច ពេលគេអង្គុយចុះផឹកតែ
" បងចង់នាំអូនថេយ៍ទៅដើរលេង តើអូនថេយ៍ទំនេរទេ? " ថេយ៉ិងគិតបនកតិចទើបងក់ក្បាលឆ្លើយ
" អឹម! "
" អូនថេយ៍ញ៉ាំបាយនៅចុះ? "
" ហើយៗ "
" ចឹងទៅឥឡូវទេ? "
" (បើខ្ញុំប្រើគេប្រហែលអាចបាន) " ថេយ៉ិងគិតក្នុងចិត្តហើយក៏ងក់ក្បាលម្ដងទៀត គេនឹងយកនាយប្រើ ដើម្បីបានទៅកូរ៉េវិញ
" ល្អណាស់ អូនថេយ៍តែងខ្លួនទៅចាំបងទៅចាំខាងក្រោមមុន " នាយយូឃឺញញឹមបិទមាត់មិនជិតញញឹមស្ញេញសិងតែស្ងួតជើងធ្មេញ ព្រោះនាងសែនរំភើបញាប់ញ័រឱរ៉ា មិនងាយបានឪកាសដូចនេះទេ បើមិនត្រូវថេយ៍វ៉ៃក៏ជេរនាយដែរ។
YOU ARE READING
ពូតូចសំណព្វចិត្ត(ចប់)
Romanceគ្រាន់តែខ្ញុំស្រឡាញ់ពូតូចខ្លួនឯងតើខុសមែនទេ? មនុស្សដូច ថេយ៉ុង ខែនដូ បើថាចង់បានអ្វីហើយត្រូវតែយកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិឲ្យបាន
