Erasmus buddy

6. Είσαι όμορφη

Ο Φάνης καθόταν ακριβώς στην απέναντι από εμένα καρέκλα στην βιβλιοθήκη. Το τελευταίο μισάωρο αντί να διαβάζει, χάζευε στο κινητό του φορώντας τα AirPods. Όταν αποπήρα την προσοχή μου από τις σημειώσεις ώστε να τον κοιτάξω, τον βρήκα να ανεβάζει την κουκούλα του βυσσινί φούτερ ασυναίσθητα.

Ούτε 5 λεπτά δεν πέρασαν από εκείνη την ώρα και ένα τσαλακωμένο χαρτάκι προσγειώθηκε πάνω στο ανοιχτό βιβλίο μου. Όταν το έπιασα, βρήκα γραμμένο:

Διάλειμμα για τσιγάρο; - Φάνης

Στην άκρη - κάτω αριστερά - είχε ζωγραφίσει ένα χαζό ανθρωπάκι και δίπλα υπήρχε μια μουτζούρα.

Συγκράτησα το χαμόγελό μου καθώς έγραψα ένα ξερό:

Δεν καπνίζω! - Ιφιγένεια lol

Το πέταξα πίσω και το αγόρι έπιασε αμέσως το στιλό του για να γράψει τελικά:

Έλα να μου κάνεις παρέα - Φάνης lololololol

Σηκώθηκε χωρίς να μου αφήσει περιθώρια απάντησης και ξεκίνησε να περπατάει προς την έξοδο της αίθουσας, όπου βρισκόμασταν τις τελευταίες 3 ώρες. Εγώ τοποθέτησα με υπερβολική προσοχή το laptop μου στην θήκη του κι έπειτα στην τσάντα μου και εντέλει ακολούθησα τα βήματα του Φάνη. Κατέβηκα την μεγάλη σκάλα που οδηγούσε στον κάτω όροφο, εκείνος περπατούσε χαλαρός λίγο πιο μπροστά μου όταν έσπρωξε την γυάλινη πόρτα για να βγει έξω και την κράτησε ανοιχτή και για εμένα.

«Φίλε, δεν την παλεύω άλλο.» ανακοίνωσε.

«Θα είναι ασφαλή τα πράγματά μας έτσι που τα αφήσαμε;» αγνόησα την αγανάκτησή του.

«Τσίλαρε,» τοποθέτησε το τσιγάρο ανάμεσα από τα χείλη του. «Σε βιβλιοθήκη στο Βερολίνο είσαι, καμάρι, όχι στο Μπρονξ.» το άναψε με έναν μαύρο αναπτήρα και τον έβαλε πάλι στην τσέπη του jean.

Σταθήκαμε κάτω από ένα δέντρο, τα φύλλα του οποίου ήταν στην φάση που άρχισαν να πρασινίζουν. Ο Μάρτιος ήταν κιόλας εδώ, η σημερινή ημέρα ήταν ως επί το πλείστον μουντή και γκρίζα, αλλά μια νότα αισιοδοξίας πλανάτο στον αέρα χωρίς συγκεκριμένο λόγο.

Έτεινε το τσιγάρο του προς το μέρος μου κάνοντάς μου νόημα με τα μάτια αν θέλω.

«Όχι βέβαια.»

Βρήκε μάλλον την άρνησή μου διασκεδαστική αφού χαχάνισε.