Akçın

7. bölüm

Yatağımı özlemiştim,
Gözlerimi açınca sıcacık yatağımda olmak güzel hissetiriyordu.
Askeriyedeki Yatağım da elbette güzeldi.
Ama Farklıydı Bu Yatak işte,
Güvenliydi,
Huzurluydu.

Vücüdum artık fazla uyku kaldırmıyordu,
Sadece 3 saat uyuyabiliyordum.
Kendi yatağımda fazla uyumam beni şaşırtmıştı.
Bugün Tam 5 saat uyumuştum,
Saat neredeyse dokuz olmuştu.

Yeşil pijamalarımla Yatağımdan doğruldum,
Bugün Çok işim vardı,
Yorgundum, ama alışmıstım.
Bazen 2 ay gelmediğim oluyordu,
Eve dönünce tekrar ertesi sabah, Askeriyede bi işim çıkıyordu.

Yoruluyordum, Evet.
Ama Halimden Memnundum,
Sızdığım depolarda, Şirketlerde, binalarda, çok önemli bilgiler ele geçiriliyordu.
Son 3 ayda, tam 5 Terör saldırısı durdurmuştuk.

Banyodan çıktığımda Mutfaktan Leziz kokular geliyordu,
Mutfağa girdiğimde Annem Menemen yapıyordu,
Bayılırdım Menemene, Omletede öyle.
Fakat Omlet yemeyi 6 Yıl ònce bırakmıştım.
O günden sonra Ağzıma sürmemiştim.

26 yaşındaydım, ama hayat beni 30 yıl yaşlandırmıştı.
Babam gittiğinden beri ailemi toparlamaya çalışmıştım.
Toparlamıştımda.
Annem artık gülümsüyordu,
Göktuğ eskisinden daha iyidi,
Üzülüyordu hala, biliyordum.
Ben onun içini bilirdim.
Üzülüyordu ama belli etmiyordu.
Atilla, Babası Erdem amca.

Babamın Cenazesine Bile gelmemişti,
Atillanın anlattığına göre Atillayı bizle görüştürmemek için telefonunu kırmıştı.
Erdem amca, Babama ihanet etmişti.
Atilla, 6 yıldır onu Ne arıyor, Ne soruyordu.
Babam Erdem amcayı çok severdi,
Ama o bile babama ihanet etmişti.

Atillanın Annesi 28 yıl önce onu Terk Etmişti,
Atilla hep bir yanı eksik büyümüştü,
Annemi, Annesi olarak görmüştü,
Erdem amca ise ona iyi bir babalık yapmıştı, ama Doktor olduktan sonra kavgalar çıkartarak, onu evden kovmaya çalışmıştı.

'Günaydınn annecimm'

Anneme arkasından sarıldığımda,
Gülümsediğini gördüm,
'Günaydınn yavrumm, özlemişsindir Menemenimi diye,  sana mis gibi menemen yaptım'

Yanağına kocaman bir öpücük kondurdum,
'Özlemişimm valla anneem, Göktuğ uyanmadımı daha'

'Oda askeriyeye uğrayacak bugün, eğitimi başlıyor , geç kalacak'

'Senn dur annecimm, ben gideyimdee kaldırayimm sunuu'

Annem gülümsedii,
Uzun zaman olmuştu kardeşimi öpücüklerle uyandırmayalı,

Göktuğnun odasına girdim,
Dolabın yanındaki ünüformayı gördüm,
Gururla baktım o ünüformaya,
Biz iki Kardeş, Babamın Hayalini gerçekleştirmiştik.

Belkide 20 dakika öylece Bakmışımdır Ünüformaya,
Gözlerimin dolduğunu hissettim.

Kafamı en sonunda Yana çevirdiğimde,
Göktuğnun beni izlediğini gördüm,
'Abla' dedi sadece,
Sonra yatağından hızla kalktı,
Bana hızla sarıldı.

Ben ünüformamı ilk giydiğim gün, Göktuğ Aşırı duygulanmıştı,
Bütün gün dalga geçmiştim,
'Abla, Dalga geçmee sırası bendee'

Omzuna hafifçe vurduğumda, ikimizde gülmeye başladık,
Kapıdan gıcırtı geldiğinde ikimizde o tarafa döndük.
Kapıda dikilmiş, Ellerini önünde bağlamış bizi izleyen kişi, Atillaydı.

Atilla gülümseyerek yanımıza geldi, ikimize birden sarıldığında, çok huzurlu hissetmiştim.

Hepimiz sofraya oturduğumuzda Telefonum Çalmaya başladı,
Arayan kişi Albay Çetindi.
Ağzımdaki Lokmayı Hızlıca Yutup, telefonu elime aldım.
Atilla, Göktuğ ile annem kitlenmiş bana bakıyordu.
Telefonu açtım,