ဇက်လေးယောက်က ကျောင်းမှ သူတို့အိမ်သို့ပြန်သွားကြသောအခါ ကုဟွိုက်က ခန်းမထဲရှိ ဆိုဖာပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေပြီး သုံးဖက်မြင်ရသည့် တီဗီစီးရီးတစ်ခုကို ကြည့်နေသည်။

ပြန်လာကြသောဇက်များကိုတွေ့သောအခါ သူ ခပ်မြန်မြန်ထရပ်လိုက်ပြီး မေးသည်။

“အဆင်ပြေခဲ့လား ကျောင်းက လူတွေက ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်နေကြလဲ...”

ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်ရမှာလဲ…

ဇက်များ၏အမူအရာက တစ်ပုံစံတည်းဖြစ်ကြပြီး ချက်ချင်းပြန်မဖြေကြ။ အိုင်းယီက သေချာစဉ်းစားပြီး သူ့လက်ကိုမြှောက်ကာ အင်္ကျီကိုပြင်လျှက်ပြောလိုက်သည်။

“သူတို့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပဲ ပြုံးနေကြတာ...”

ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပြုံးနေသည်တဲ့။ ထို့ကြောင့် မည်သည့်ပြဿနာမှဖြစ်ခဲ့ပုံမရချေ။

ကုဟွိုက်က သံသယကင်းကင်းနှင့် စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်မိသည်။ “ဒါဆိုလည်း ကောင်းတာပေါ့..”

အိုင်းယီက မနက်ဖြန် ကျောင်းကိုပြန်သွားရမည်။ ကုဟွိုက်က ထိုကိစ္စကိုတွေးပြီးပြောလိုက်သည်။ “ငါမနက်ဖြန် မင်းနဲ့ ကျောင်းလိုက်ခဲ့မယ်...”

ထိုဇက်က ဆရာအဖြစ် မည်သည့်အတွေ့အကြုံမျှမရှိကြောင်းကို သူသိသည်။ ကုဟွိုက်က ထိုကိစ္စနှင့်ပက်သက်ပြီး ပို၍ဆင်ခြင်သင့်သည်ဟု ခံစားမိသည်။ အိုင်းယီက ပေါ့ပေါ့တန်တန်ပြုံးလိုက်ပြီး တုံ့ပြန်သည့်အနေနှင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ဒီလက်အောက်ငယ်သား နားလည်ပါပြီ မနက်ဖြန်ကျရင် အတူတူသွားဖို့ အရှင့်ကို စောင့်နေပါ့မယ်...”

ယနေ့မှာတော့ သူသည် လီဗင်ကြယ်ပေါ်တွင် လွတ်လွတ်လပ်လပ်သွားလာနိုင်သေးသည်။ ကုဟွိုက်က သူ့အနောက်ကလိုက်လာသည့် ဇက်များကို ထိုဂြိုဟ်ပေါ်တွင် ဘယ်ကိုသွားချင်သွားချင် သွားနိုင်ကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ သူနှင့်အတူနေပေးစရာမလိုပေ။

ယေဘုယျအားဖြင့်ဆိုရလျှင် လီဗင်ကြယ်သည် ကောင်းမွန်သည့်ဂြိုဟ်ဖြစ်ပေသည်။ ကုဟွိုက်က သူ့ဘေးတွင် အစောင့်အကြပ်များ အများကြီးရှိနေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ကုဟွိုက်က ထိုအကြောင်းကို အခန်းထဲတွင်ရှိသောဇက်များအားလုံးကို ပြောလိုက်သောအခါ သူတို့အားလုံး ငြိမ်သက်သွားကြသည်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင် ကုဟွိုက်က ငေးကြည့်နေကြ၏။

ငါ လူသားမဟုတ်တော့ဘူးWhere stories live. Discover now