Lead us to the Throne | ZIEGLER SERIES #1

CHAPTER 3

Cyfrin's POV

MABILIS lang kaming nakarating sa bagong restaurant na tinutukoy ni Khayne. This restaurant has an unlimited buffet. Tuwang tuwa si Khayne nang malaman niya na nags-serve rin sila ng gusto niyang cuisine.

A waitress led us to our table. Nagulat pa ako nang makitang dalawang table ang pina-reserved niya. Nagpa-reserve na kasi siya kanina habang papunta kami rito. I didn't know that he reserved a round table that could fit six people!

"May kasama ba tayong kumain? Bakit pang anim na tao ang pina-reserved mo?" I asked him.

Napakamot naman siya sa batok niya, "Well, hindi pa kasi ako kumakain simula kanina. So, we need a large table para sa pagkain natin."

"Sa pagkain mo, kamo!" Tinawanan niya lang ako.

"Sige na, I'll get us some food." paalam niya.

Nang makaalis siya, napansin ko ang isang cellphone sa table. Cellphone pala iyon ni Khayne. Ang burara naman no'n sa gamit, tsk!

His phone was an iphone. I think this is their latest iphone?

I opened the screen and saw his lock screen wallpaper. I can't help but to laugh softly. His wallpaper is him, together with his 'children' playing. His pets are on top of him, jumping on his body.

Habang pinagmamasdan ko ang picture ay may nag text sa kaniya.

Messages
Chandra Kim

    Can we talk? Please?

    Come to my place later at 7 pm.

    I need you, Khayne.

Aba, hindi parin pala tumitigil 'tong babaeng 'to!?

Talagang malala na siya ha?

Tinago ko muna sa bag ko iyong cellphone niya. Hindi na silang pwedeng magkita ulit. Khayne's deserves someone better. Someone who's better than an obsessed girl, and that is Maxine!

Maxine is one of my closest friends. Matagal niya na kasing gusto si Khayne simula noong nakasayawan silang dalawa sa isang party. Years past since nang mangyari 'yon. I think hindi na rin naman iyon matandaan ni Khayne

Besides Khayne, siya din lang ang pinagkakatiwalaan at pinagsasabihan ko ng problema. She was my favorite nanny's daughter back then in Korea. But her mother died after I left Korea.

While waiting for Khayne, my phone rang. I checked the caller and it was Kuya Azril! I'm sure na alam niya na ang nangyari kaninang umaga.

I answered the call immediately, "Hello, K-kuya?" nanginginig pa ang boses ko.

"What did you do again, huh?" napabuntong hininga na lang ako nang marinig ang lamig at galit sa boses niya.

"For God's sake, Cyfrin. Pumayag ka na lang. Minsan ka na nga lang puntahan at kausapin. Tumanggi ka pa?" Even though calmness is evident in his voice, ramdam mo pa rin ang coldness at galit sa boses niya.

"I'm sorry, okay? Hindi ko siya mapagbibigyan sa gusto niya ngayon." Napasandal na lang ako sa kinauupuan ko. Wala na yata katapusan 'to.

I heard him sigh. "That party is so important for Mom and Dad. Ngayon na lang nila ulit kailangan ang tulong mo. Kaya umayos ka."

"Para saan ba kasi 'yang party na 'yan?" frustrated na tanong ko.

"You still remember their conditions about you, pursue your dreams?" Agad akong napa ayos ng upo dahil sa narinig. Ito na ba 'yon?