Μην κάνεις κίνηση , όταν δεις επιθετικό παίκτη.
Ο Πατέρας της Κατ
Ένιωσα την ριπή του ανέμου να περνά ξυστά απο δίπλα μου και αυτόματα σαν βασικό ένστικτο, έπεσα κάτω χωρίς να το σκεφτώ.
"Ανθρωπος εδώ!" φώναξα δυνατά χωρις πρόθεση να σηκωθώ. Προφανώς καποιος κυνηγός είναι στο δάσος , αλλά οι Λάντον ..πως δεν ορμηξαν στα κυνηγόσκυλα ?
"Με ακούτε?" φωνάζω ξανά χωρις να ξερω αν η φωνή μου διαπερνά την ομίχλη και το δυνατό θροισμα του αερα πάνω στην επιφάνεια του χιονιού.
Οι Λάντον που είχαν ακολουθήσει ως το σπίτι τον Τζακ, έχουν επιστρέψει σε δεύτερα πίσω και γαβγίζουν επιθετικα.
"Ποιος βγαίνει για κυνήγι μέσα στην ομίχλη?" η σκέψη της ηρεμης λογικής ξεπηδα απο την αναστάτωση του πυροβολισμού και σε δευτερα νιώθω την αδρεναλίνη να κυλάει στο αίμα μου.
Δεν ειναι κυνηγός .
Ή τουλάχιστον δεν κυνηγάει ζώα. Τότε τι ?
Το μήνυμα που είχα λάβει μια μερα πριν ,ερχεται στο νου μου. Καποιος μου ζήτησε να φύγω απο εδώ και εγώ το παρακουσα.
Τι συμβαίνει?
Δεν ξέρω τι να κάνω, ξέρω μόνο πως κάτω εδώ στην επιφανεια του χιονιού η ομίχλη με προστατευει.
"ΚΑΤΙΑ" η φωνη του Τζακ ακούγεται απο μακριά. Αυτόματα σηκώνομαι πάνω αφελέστατα για να τρεξω προς το μέρος του.
Είναι μια παρανοική σκέψη, δεν σε κυνηγαει κανεις. Είναι ολα στο μυαλό σου. Μην ταραζεσαι.
"ΤΖΑΚ" φωναζω δυνατα σε εκείνον, λες και η φωνή μπορεί να συντομευσει τα βήματα μου, που τώρα ξεκιναω να τρεχω όσο πιο γρηγορα μπορώ, όταν για δευτερη φορά ακούγεται η ριπή του ανέμου, το σφύριγμα της σφαίρας καθως κόβει με επιθετικότητα τον αέρα ακριβως δίπλα απο το αφτί μου.
"ΤΖΑΚ ΜΕ ΠΥΡΟΒΟΛΑΝΕ ΓΑΜΩΤΟ" φωνάζω σε πλήρη πανικό,είμαι σίγουρη πια πως δεν είναι στην φαντασία μου, καποιος πραγματικα πυροβολα και μαλιστα προς εμένα. Πέφτω τώρα στα 4 και μπουσουλάω
"Τζακ γαμώτο ελα, δεν ξερω τι να κάνω " ξεκινάω να ψιθυρίζω .Δεν πρεπει να με ακουσει ο σκοπευτης θα εντοπισει την θεση μου. Η αδρεναλίνη κανει την καρδιά μου να σφυροκοπα ανελέητα και σχεδόν δεν μπορώ να παρω ανάσα απο την ταχύπνοια. Και τότε , την υστατη στιγμή του πανικού, θυμαμαι τα λόγια του πατερα μου, εκείνα που για χρόνια θα με στοιχειωναν και θα με κατηγορουσα επειδή κρατησα το στόμα μου κλειστο.
