ត្រឡប់ពេលវេលាកែប្រែគ្រប់យ៉ាងជាថ្មី.[complete✅]

ភាគទី2: ខ្ញុំនឹងកែប្រែគ្រប់យ៉ាងតាមនឹង

   ជុងហ្គុកមិនបានចូលទៅនិយាយអ្វីជាមួយថេហ្យុងនោះទេព្រោះតែនាយគ្មានពាក្យអ្វីនឹងនិយាយរឿងគ្រប់យ៉ាងជ្រុលហួសយ៉ាងជ្រៅដូចជារណ្ដៅមួយដែលធ្វើអោយតែមនុស្សឈឺចាប់នាយមិនអាចដាច់ចិត្តចោលណាន់សីុព្រោះតែនាងក៏ជាកូនកំព្រាកាលមុននាងនឹងថេហ្យុងរាប់អានគ្នាដូចជាមិត្តភក្តិពេលនៅមណ្ឌុលកុមារកំព្រាជាមួយគ្នាតែក្រោយមានរឿងហេតុកាលទី5ឆ្នាំមុននាយស្រវឹងទើបធ្វើអោយខ្លួននឹងណាន់សីុជ្រុសជ្រួសគ្នាហើយក៏បន្តទំនាក់ទំនងព្រោះតែការលួងលោមរបស់ណាន់សីុផង ហើយថេហ្យុងក៏មិនអោយគេបោះបង់នាង ពេលខ្លះរាងក្រាសមិនចង់អោយថេហ្យុងឈឺចាប់ទេព្យាយាមចិត្តដាច់ដាក់គេតែថេហ្យុងព្យាយាមតាមសុំជានាវិញពិសេសគេព្យាយាមសម្លាប់ខ្លួនជាច្រើនដងទើបគេមិនអាចចិត្តដាច់ព្រោះបើបាត់បង់ថេហ្យុងទៅរហូតមែននាយនឹងស្លាប់មិនខានជុងហ្គុកផ្ទាល់គឺស្រលាញ់ថេហ្យុងខ្លាំងតាំងពីដើមមកហើយ។

ដោយថេហ្យុងនៅអង្គុយក្នុងសួននោះព្យាយាមគូរគំនូរទាំងសោកសៅដដែលស្រាប់តែភ្លាមនោះឬសម្រឹបជើងបុរសម្នាក់ដើរមករកគេដោយបុរសនោះបានចតឡាននៅខាងមុខវិឡានេះហើយដើរចូលមករកថេហ្យុងទាំងដៃកាន់ថងអាហារ

"ថេហ្យុង?"បុរសនោះហៅរាងតូចតិចៗ

"បងដេហូ?"ថេហ្យុងស្គាល់ព្រោះបុរសម្នាក់នេះគឺជាមិត្តភក្តិជុងហ្គុក

"អេលីថាថេយ៍មិនសប្បាយចិត្តបងក៏ទិញអាហារដែលថេហ្យុងចូលចិត្តមកអោយញាុំ"ដេហូសម្លឹងមើលរាងតូចទាំងសោកសៅ

"គ្មានអីទេគ្រាន់តែខ្ញុំព្យាយាមគូគំនូរមិនបាន អគុណបងអង្គុយមក"ថេហ្យុងយកដៃទាញកៅអ៊ីអោយដេហូអង្គុយ

"បើពេលនោះបងទៅទាន់ថេហ្យុងក៏មិនទៅបែបនេះដែរ"ដេហូនិយាយដល់ពេលដែលថេហ្យុងអាដៃសម្លាប់ខ្លួននោះនាយព្យាយាមទៅជួយដែរតែទៅមិនទាន់

"ហេតុអីចូលចិត្តនិយាយថាជាកំហុសបងខ្ញុំជាអ្នកយកកាំបិតអារដៃខ្លួនឯងសមហើយដែលទទួលបែបនេះ"ថេហ្យុង

"អ្នកដែលសមទទួលគឺអាជុងទៅវិញទេ"ដេហូ

"ឈប់និយាយទៅយើងញាុំអាហារវិញខ្ញុំឃ្លានហើយ"ថេហ្យុងបង្វែរប្រធានបទ