ဆည်းဆာရိပ်လမ်းသွယ် || ဘာသာပြန် || 『Completed』

Chapter - 10

ကျန်းကျွယ်က ချန်ပေါ်ချောင့်ကို ကြည့်လိုက်ကာ " ငါ လူကြီးရှိုးတွေ မကြည့်ဘူး "

" တကယ်လား " ချန်ပေါ်ချောင်က ပြုံးလိုက်ပြီး " မင်း ဘောက်ဆူးပေးတဲ့နေရာမှာ တော်တော်ကျွမ်းတာနော်။ အများကြီးကြည့်ဖူးနေတယ် ထင်လိုက်တာ "

ကျန်းကျွယ်မှာ ချန်ပေါ်ချောင်​၏ စကားတွေထဲ၌ တစ်စုံတစ်ရာရှိနေသလို အမြဲခံစားနေရ​၏။ သို့သော် မိမိက ဆက်ဆံပြောဆိုရာမှာ မတော်သဖြင့် သေချာတွေးဆပြီးသည့်တိုင် သဲလွန်စကို တွေးမရပါချေ။ ထို့ကြောင့် သူ ရိုးရိုးသားသားနှင့်ပဲထပ်ပြောလိုက်သည် : " ငါ မကြည့်ဖူးဘူး။ ဟာရီဆန်ဆီကို လာတဲ့အချိန်တွေမှာ ပွဲခန်း ထဲမှာ ဖျော်ဖြေပွဲရှိနေတယ်လေ။ဟာရီဆန်က ငါဘောက်ဆူးမပေးရင် ကန်ထုတ်လိုက်မှာကြောက်လို့ အခေါက်တိုင်း နည်းနည်းစီပေး,ပေးရတယ် "

" အဲ့ဒီတော့ မင်းက သူ့ကို တွေ့ဖို့နဲ့ ဘန်ကောက်ကို လာတာပေါ့ ? " ချန်ပေါ်ချောင်က ပြီးမှ မေး​၏။

ယနေ့တွင် ချန်ပေါ်ချောင်တစ်ယောက် ဟာရီဆန် ခေါင်းစဉ်မှ မထွက်နိုင်ဖြစ်နေတာကို ကျန်းကျွယ်သဘောပေါက်လိုက်မိ၍ သူ ဖြေလိုက်သည် : " လုံးဝတော့ မဟုတ်ပါဘူး "

ချန်ပေါ်ချောင် မမေးနိုင်ခင်မှာပဲ သူ ထပ်ပြော​၏ : " အရင်လတုန်းက ငါ ကင်းထောက်ဖို့လာခဲ့ပြီး ဘန်ကောက်တစ်ခွင်ကားမောင်းခဲ့တယ်။ သုံးရက်ကြာတော့ ဇုန်းရာ့နဲ့တွေ့တယ်။ ကင်းထောက်နေတုန်း လမ်းတစ်ဝက်လောက်မှာ ငါ ကားမမောင်းနိုင်မှန်း သဘောပေါက်လိုက်ရတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ခြေနင်းဆောင့်အုပ်ရတော့ လမ်းဘေးက စက်ဘီးကိုတောင် ဝင်တိုက်လိုက်ပြီး အပျက်အစီးအတွက် လျော်ကြေးပေးလိုက်ရတယ်။ "

ချန်ပေါ်ချောင် တိတ်သွားတော့​၏။တစ်အောင့်ကြာမှ သူက : " လာမယ့် ၈ရက်မှာငါတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ ? "

" မင်း လူကြီးရှိုး ကြည့်ချင်လား ? " သူက မေးပြန်သည်။

ကျန်းကျွယ်မှာ အာရုံစိုက်၍ ကားမောင်းနေသော ချန်ပေါ်ချောင်ကိုကြည့်ရင်း ပြောစရာမဲ့နေခဲ့​၏။ ထို့နောက်မှ သူချီတုံချတုံဖြင့် အလျှော့ပေးလိုက်သည် : " မင်း တကယ်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလဲ ငါမင်းကို လက်မှတ်ဝယ်ပေးနိုင်တယ် "