Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm şarkısı: Loreen= İs it love
Koşar adımlarla bana doğru gelen Batu sıkıca bana sarılmış ve beni birkaç kez kendi etrafında döndürmüştü. Koridordaki herkesin durup bizi izlediğine adım kadar emindim.
"Batu dur yoksa düşücem!"diye bağırarak kahkaha attım. Düşmemek için kollarımı sımsıkı boynuna dolamış ve gözlerimi kapatarak durması için Batuyu ikna etmeye çalışıyordum. Ta ki yardımıma Emre ve Gökalp koşana kadar.
"Korkma bikinilim! Kahramanın Batu seni asla düşürmez!"diye bağırmasıyla arkasından yardımıma koşan Gökalp'ten şaplak yemesi bir oldu.
"Bırak lan kızı boğdun!" Batuyu tutup benden uzaklaştıran Gökalp'e minnetle baktım.
"Acıdı pust evladı!"diye bağıran Batu koşar adımlarla sınıfa doğru giden Gökalp'i arkasından kovalamaya başladı.
O sırada bana doğru gelen Emre hiç beklemediğim bir anda kollarını belime dolayıp "hoş geldin"demişti. Bu davranışı beni hem çok şaşırtmış hemde baya heyecana sokmuştu ama bunu ona belli etmedim.
"Hoş buldum."diyerek bende sarılışına karşılık verdim. Genzimi dolduran harika nanemsi kokusuyla bir an kendimden geçecek gibi olmuştum.
Bizi tanımayan biri bu sarmaş dolaş halimizi görse kesin yanlış anlardı. O kadar emindim yani. Birbirimizden ayrıldığımızda Emre "Hadi bikinili ders başlamadan sınıfa gidelim"demişti. Yutkunarak kafamla onu onayladım ve onunla birlikte sınıfa doğru ilerledim.
Sınıfa girdiğimizde bütün gözler bizi hedef almıştı. Buna öldürücü bakışlarıyla bana daha doğrusu bize bakan arkadaki sarışın kız da dahildi.
"Batu sen Gökalp'in yanına geç Kiraz bundan sonra benimle burada oturacak."diyen Emre, Batu'nun çantasını ona doğru attı. Çantasını havada yakalayan Batu bir kaç saniye kısık gözlerle öylece Emre'ye bakmıştı ama sonra kafasını olumluca salladı ve hızlıca Gökalp'in yanına oturdu.
Bizi dikizlemeye devam eden sınıftaki öğrencileri umursamadan kaşlarımı çatıp oturan Emre'ye döndüm.
"Batu'nun kalkmasına gerek yoktu. Gökalp'in yanına da oturabilirdim Emre?"
"Oturabilirdin bikinili ama oturamadın. Çünkü ben öyle istedim. Öyle istediğim içinde şuan sıramdasın, yanımdasın ve benimlesin."diyerek sırıttı tekrardan.
"Benimlesin" kelimesini bastırarak söylemişti. Sanki anlamadık neyi ima ettiğini. Bir klavye hatası yüzünden nerelere kadar gelmiştik anasını satayım.
"Ukala şey..."diye kendi kendime mırıldanarak yanına oturdum.
"Efendim duymadım seni?"
"Hiç. Bir şey dememiştim zaten."diyerek öne doğru gelen saçlarımı geriye doğru attım. O sırada orta yaşlarda öğretmen olduğunu tahmin ettiğim esmer bir kadın sınıfa girdi. Saygı gereği herkes gibi bende ayağa kalkmış, kısa bir tanışma faslından sonra yerime hemen geri oturmuştum.
Hocayla göz göze geldiğimde içtenlikle gülümsemiştim. "Evet çocuklar derse başlamadan önce sınıftaki yeni arkadaşımızı tanıyalım."diyerek bana göz kırpmıştı. Tekrardan gülümsedim ve yavaşça ayağa kalkıp kendimi tanıtmaya başladım.
"Hoş geldin Kiraz. Bende Filiz, edebiyat öğretmeniyim. Umarım yeni okulunu ve arkadaşlarını seversin. Söylemek istediğin başka bir şey var mı? Yoksa yerine oturabilirsin canım."
"Yok hocam teşekkür ederim."diyerek yerime geri oturdum. Hoca ders anlatmaya başlayınca ben de herkes gibi onu dinlemeye başladım.
Aradan geçen dakikalardan sonra hoca konuyu anlatmayı bitirmiş ve yazmaya geçmişti. Bende o sırada kısaca gözlerimi sınıfın içinde gezdirdim. Batu ve Gökalp gibi birçoğu kafasını masaya koyup uykuya dalmışken, bazıları da dedikodu yapıyordu. Diğer kalanlar ise tıpkı benim gibi pür dikkatle hocayı dinliyordu.
Önüme döneceğim sırada aniden insanın içine doğan hislerden birisi benim içime de doğup arkama dönmem gerektiğini söyleyince omzumun üstünden arkama baktım ve sınıfa ilk girdiğimde bana öldürücü bakışlarını gönderen o sarışın kızla göz göze geldim.
İçim birden ürperdi. Bana neden beni öldürecekmiş gibi bakıyordu ki bu kız? Ona ne yapmıştım ben? Daha doğrusu kimdi bu kız?
Hızlıca önüme döndüm ve masanın üzerindeki suyumu alıp biraz içtim. Sonra Emre'ye çevirdim bakışlarımı. Dersi dinlemek yerine beyefendi masanın altına saklamış olduğu telefonla harıl harıl oyun oynuyordu. Onu şimdi hocaya yakalatmak vardı birde ama şuan sırası değildi. Çünkü benim şu sarışının kim olduğunu ve bana neden öyle baktığını öğrenmem gerekiyordu.
"Emre?"dedim kısık sesle. Beni duymayınca bu sefer koluna dokunup onu dürttüm. Dürttüğüm gibi kafasını kaldırıp bana baktı.
"Bir şey mi oldu bikinili?"
"Hayır olmadı. Sadece bir şey soracaktım sana."dedim fısıltıyla konuşurken. Telefonu kapatıp cebine koydu ve eliyle dağılan kıvırcık saçlarını düzelterek bana doğru döndü.
"Sor bakalım."
"Şu arkada beni öldürecekmiş gibi bakan sarışın kız kim?" Sorduğum soruyla Emre'nin anında değişen yüz ifadesi dikkatimden kaçmamıştı.
"Noldu? Yüz ifaden neden değişti? Bana neden öyle bakıyor? Emre kim o kız?"diyerek art arda merak ettiğim tüm soruları bir anda sıralarken Emre'nin dudaklarının arasından çıkan o bilindik isimle olduğum yerde donup kalmıştım.
"Pelin."
☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼❀☼
Bence bu sefer uzun bir bölüm oldu kabul edin 😂
Bölüm nasıldı?
Sormak istediğiniz bir şey varsa sorabilirsiniz.
Sınır 50 oy+ 50 yorum
Aşklarım sınır dolunca lütfen panoma bunu yazın çünkü yorumlarınız bildirimler arasında kayıp gidiyor bazen göremiyorum bile o yüzden bir sıkıntı bir sorun olunca panoma yazın anlaştık mı?
Instagram hesabımı takip etmeyi unutmayın lütfennnn gelen bütün takip isteklerini kabul ediyorum çünkü ama belli edin bunu ☺️(@ruhumuzyazar)
