ရှန်းမုကရှင်းပြသည်။
"စက်ကွင်းရဲ့ ဒေသတွင်းစစ်ရေးသင်တန်းကျောင်းနဲ့ ကမ္ဘာမြေဖက်ဒရယ်အဖွဲ့အစည်းရဲ့ ပထမဆုံးကျောင်းနဲ့က ပြိုင်ဖက်တွေ၊ဟန်မာနဲ့ကျွန်တော်က အဲဒီမှာတစ်နှစ်လောက် စာသွားသင်ခဲ့ကြတာ.."
ဟန်မာ၏တုံ့ပြန်မှုက ပိုကြီးမားလာသည်။
"အဲဒီနှစ်က စာသင်နှစ်မှာ ငါတို့နဲ့စက်ကွင်းကလူတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်၊ ငါမရှုံးချင်လို့ ညဘက်ကြီး mech တွေနဲ့လေ့ကျင့်ခဲ့တာကို အိပ်မက်တောင်မက်ခဲ့သေးတယ်..."
ကုဟွိုက်သည် ရန်ငြိုးဟောင်းများကိုနားလည်နိုင်၏။ သူလူနှစ်ယောက်၏တုံ့ပြန်မှုများကို ကြည့်ကာ မေးခွန်းမေးလိုက်သည်။
"ဆိုတော့...မင်းတို့ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ချင်လား...."
ကုဟွိုက် ဖွဖွလေးပြုံးလိုက်၏။
"ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် မင်းတို့က ဇက်တွေရဲ့ဧည့်သည်ဖြစ်ခဲ့တာလည်းကြာပြီ၊ မင်းတို့အိမ်ပြန်ရမယ့်အချိန်လည်းနီးနေပြီလေ၊ မင်းတို့ဒီအတောအတွင်းပျော်ခဲ့ကြမယ်လို့ ငါမျှော်လင့်ပါတယ်..."
ရှန်းမုနှင့်ဟန်မာသည် တခဏမျှစကားမပြောခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့မှာခံစားချက်များ အများအပြားရှိနေကြ၏။ သူတို့မြင်တွေ့ကြုံဆုံခဲ့ရသည့်အရာများက အခြားသူများပြောပြသည့်အရာထက်ပိုလေးနက်သည်။ ဇက်နှင့်လူသားမျိုးနွယ်တို့မှာ ရန်သူများဖြစ်ခဲ့ကြသော်ငြား ယခုမူ သူတို့သည် ခေတ်သစ်သို့ရောက်နေခဲ့ကြပြီ။ သူတို့ပြောင်းလဲသင့်ပြီး ပြောင်းလဲရန်အခွင့်အရေးရှိလာ၍လည်းဖြစ်နိုင်သည်။
လူသားနှစ်ယောက်သည် ကုဟွိုက်၏တောင်းဆိုချက်အားလက်ခံလိုက်ကြ၏။ လဝက်ခန့်ကြာပြီးသည့်နောက် သူတို့နှစ်ယောက်သည် ဇက်တို့နှင့်အတူထွက်ခွာခဲ့ကြသည်။
"အစောင့်အရှောက်ယာဉ်တန်းကအရမ်းကို..."
ရှန်းမုနှင့်ဟန်မာတို့မှာ ပြောစရာစကားများပျောက်ရှလျက် အချင်းချင်းကြည့်မိကြသည်။ အချိန်တိုင်း ဇက်တို့နှင့်ခရီးထွက်ရသည့်အခါ သူတို့၏စကေးကို အံ့အားသင့်ရစမြဲ။
YOU ARE READING
ငါ လူသားမဟုတ်တော့ဘူး
FantasyThis story is just a fan translation. Crd to the original owner.
Chapter 53
Start from the beginning
