De finaliteit van een bloemkool

'Wat zullen we vanavond eten?'

Anita had de vraag nog maar net gesteld of de luster boven het salon viel kletterend en in duizend glazen stukjes op de grond.

Vloekend stapte Guy van het trapladdertje. 'Anita, ik was er bijna! De klem nog eventjes aandraaien en de luster had gehangen! Waarom, Anita, waarom kun jij mij nu niet gewoon mijn werk laten doen?'

'Ik kan er toch niks aan doen dat jij die lamp uit je handen laat vallen.'

Guy zuchtte en wreef met zijn handen over zijn gezicht. Eens te meer moest hij zijn vrouw tot rede brengen.

'Natuurlijk kun jij eraan doen dat die lamp viel. Meer nog, jij draagt er de volledige verantwoordelijkheid voor! Ik zal het je, met de moed der wanhoop, nogmaals proberen uit te leggen. Toen wij vanmorgen aan elkaar vertelden wat we vandaag zouden doen, wat hebben we toen gezegd? Jij zou koken en ik zou de luster hangen. Terwijl ik bezig ben woord te houden kom jij aan mij vragen wat we vanavond zullen eten. Een relatie kan geen standhouden als een van de partners de taakverdeling niet nakomt, Anita!'

'Ik wilde toch alleen maar vragen of jij misschien een idee hebt om vanavond te eten. Ik zal het dan wel klaarmaken, hoor.'

'Nu wordt het helemaal mooi! Ik zou al het denkwerk mogen verrichten en jou zou nog steeds het plezier van het uitvoeren te beurt vallen? Zo werkt het niet natuurlijk.'

'Ik zal het je gemakkelijk maken. Wat heb je het liefst, bloemkool of broccoli?'

Verbijsterd keek Guy zijn vrouw aan.

'Luister Anita, als je jezelf gaat tegenspreken wordt een redelijk gesprek helemaal onmogelijk. Eerst vraag je me wat we vanavond zullen eten. Die formulering impliceert dat ik dat weet, of dat ik toch op z'n minst de vrije keuze heb om eender welk gerecht te noemen. En nu kom je doodleuk met twee kant-en-klare maaltijden op de proppen, en beperk je mijn keuze tot ocharme twee groenten, die bovendien niet eens zo verschillend zijn! Hoe kun je nu van mij verwachten dat ik daar een antwoord op geef? De keuze tussen bloemkool en broccoli is bovendien intellectueel oneerlijk, want jij weet net zo goed als ik dat we niet enkel bloemkool of enkel broccoli zullen eten. We zullen daar aardappelen, vlees en misschien wel een speciaal bereide saus bij eten. Hoe kan ik nu op basis van één ingrediënt oordelen welk gerecht me het best lijkt, als ik niet weet welke andere ingrediënten die keuze met zich meebrengt? En dus, Anita, vraag ik je, zonder omwegen: wat is de finaliteit van een bloemkool?'

'Wat bedoel je daarmee?'

'Laat al maar.' Guy stapte voorzichtig tussen de scherven van de luster en ging naar de hal.

'Ik volg je niet, Guy.'

'Dat is maar best ook, want ik ga een nieuwe lamp kopen. Alleen. Want in tegenstelling tot jou hou ik me wel aan de vooropgestelde taakverdeling.'

Even bleef het stil, en toen verscheen het hoofd van Guy weer tussen de deur van de woonkamer. 'En wat dat eten betreft, doe maar broccoli. Mijn maag verdraagt geen bloemkool.'

'Kon je dat niet eerder zeggen? Waarom heel die tirade erbij?'

'Omdat, Anita, bepaalde zaken belangrijker zijn dan het simpele feit dat ik geen bloemkool lust. Soms moeten de dingen scherp gesteld worden. Zaken als taakverdeling, bijvoorbeeld, en evenwicht in de relatie. En het belang van een werkende luster aan het plafond.'