::PROLOGUE::

2 0 0
                                    

Sa gitna ng madilim na kagubatan ay mayroong magkasintahang tumatakbo.

"Míguel saan ba tayo pupunta?" tanong ng babae na nagngangalang Mathia sa kanyang kasintahan.

" Somewhere far from this place Mi Amor. A place were we can live happily together." sagot naman ng lalaki na nagngangalang Míguel sa kaniyang kasintahan.

Habang patuloy ang pagbuhos ng malakas na ulan ay patuloy din sa pagtakbo ang magkasintahan hanggang sa hindi inaasahan ay natapilok si Mathia. Lingid sa kaalaman ng magkasintahan ay nakasunod pa din ang panganib sa kanila

" Mi Amor are you okay?" nag-aalalang tanong ni Míguel sa kasintahan

"Ayos lang ako Míguel ngunit maari ba na magpahinga muna tayo? Hindi ko na kayang magpatuloy pa sa pagtakbo." sabi niya kay Míguel

Nang maging maayos na ang pakiramdam ni Mathia ay nagpatuloy na sila sa pagtakbo ngunit hindi pa sila nakakalayo ay may humarang na sa kanilang dinadaanan

"Ibigay mo sa amin ang babaeng iyan!" sabi ng lalaking nakamaskara

"Kill me first" malamig na sagot Míguel sa kanya

Labis ang takot na nararamdaman ni Mathia para sa kaniyang kasintahan lalo na ng magumpisang makipag- agawan ng baril si Míguel sa lalaki at sa hindi inaasahan ay nakalabit ang gatilyo ng baril at tumama ito kay Míguel. Dali daling tumakbo si Mathia papunta sa nakahandusay na katawan ng kasintahan.

"Míguel wag mo akong iwan" umiiyak na pakiusap ni Mathia

"I'm sorry Mi Amor! I won't be able to fulfill my promise to you. Always remember that I love you so much amore! Please be safe. Hasta que nos volvamos a encontrar, Mi Amor" paalam ni Míguel sa kasintan bago dahan-dahang ipinikit ang kaniyang mga mata.

"MÍGUEL!!" sigaw ni Mathia ng makitang nakahandusay at  wala ng buhay ang kasintahan.

Napabalikwas ako ng bangon  matapos ang panaginip na iyon. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na bang napanaginipan ang senaryo na iyon na tila ba may nais itong iparating. Hayss ano ba to umagang-umaga namomroblema agad ako btw kanina pa ako nagdadaldal dito hindi pa ako nagpapakilala. My name is Via 24 years old an aspiring writer na mahilig sa historical stories at sa mga fictional stories. Ewan ko ba pero simula pa lang nung bata ako eh mahilig na ako sa Historical stories lalo na ung tungkol sa Spanish Colonization. Haysss ano ba to nababaliw na ata ako  pati sarili ko kinakausap ko na.

"Via are you okay?" tanong ni Serina ang bestfriend ko.

"Huh? Oo naman! Bakit?" sagot ko sa kanya

"Are you sure? Pftt..You look crazy Via!" pigil tawang sabi niya sa akin

"Tsk! Just laugh Rin" poker face na sabi ko sa kanya. As expected she burst out laughing so hard.

"Bakit ba kasi ginugulo mo ang buhok mo ha? Sabihin mo lng kung nababaliw ka na ha at dadalhin kita sa Mental"  pang-aasar sa akin ni Serina

"Tsk! I'm fine just don't mind me okay" sagot ko sa kaniya

"Okay fine, btw Maligo ka na may appointment ka ngayon diba?" sabi ni Serina

"Right I almost forgot about it! Thanks Rin!" pagpapasalamat ko sa kanya bago tumakbo papasok sa loob ng C.R.

To be continued...

Read at you're own will!!

NOTE:

This story contains incorrect/typos/spelling/grammar. Some vulgar words might be involve
I'm not a professional writer so please bear with me. Thank you!!

PLAGIARISM IS A CRIME!!!

HASTA QUE NOS VOLVAMOS A ENCONTRAR, MI AMORWhere stories live. Discover now