👑 🌷කිරුළ නුඹ මගෙ නම්🌷👑 Complete 💚❤️ Yizhan ❤️💚

👑🌺 කිරුළ 11 🌺👑

"මට සල්ලි ඕනා.."

"සල්ලි...! ඒ මොකටද..මං ළඟ නෑ.."

"තෝ ළඟ නැත්තං කා ළඟද තියෙන්නේ..තෝ දැන් අර බංගලාවේ එකාට පු# දෙන්නත් යනවලුනේ..ඌ දෙන සල්ලි නැතෑ.."

"බාප්පෙ...!!!!"

මට කෑ ගැහුනා...මහ සද්දෙන්ම කෑ ගැහුනා..ඇයි යකෝ,එදා රෑ මුණ ගැහුණ දවසට පස්සෙ මං දැන් දවස් 4ක් තිස්සේ ඒ මනුස්සයාව මඟ අරින්න දන්න දහන් ගැට ඔක්කොම දානවා..එහෙම වෙලත් මොනාද මේ කියන සක්කිලි කතා...යකෝ මිනිහෙක් එක්ක කතා බහ කරපු පලියට බුදිය ගත්තා වෙනවාද..අනික..අනික...එයා එහෙම නරක කෙනෙක් නෙමෙ... මට කරපු අපහාසෙට වඩා එයා ගැන අහිතක් හිතන එක හිත රිද්දද්දී මගෙ හිත කෑ ගැහුවා...

"මොකද උඹ...හරි උඹ යන්නෑ කියමුකො..ඒත් උඹ ළඟ සල්ලි තියෙනවනේ..නැත්තන් කොහොමද උඹ මේ උදේම පොල් අතු ගේන්න යන්නෙ...ගණින්...මේ දැන්ම ගණින්..."

"බාප්පෙ කිව්වම අහන්න..ඒවා දීලා බෑ.... වැස්ස සැර වෙනවා...තව ගොඩක් දවස් පහු කරන්න බෑ...ගේ ඉන්න නෙමෙ වෙන්නේ තෙමෙද්දී..."

"ගේ ඉන්නත් බොල ඉඩම තියෙන්න එපැයි..තෙමෙනවානම් තෙමියල්ලා ගේ අස්සෙ...සල්ලි දීපන්.. නැත්තං හෙට අනිද්දට පාරට තමා බහින්න වෙන්නේ.."

පුළුවන් හැටියට තේරුම් කරන්න උත්සාහ කරත් ,ඊලඟට බාප්පා කියපු කතාව එක්ක ඔලුවට හෙනයක් වැදුණා වගේ වෙද්දි මං බලන් හිටියෙ බයවෙලා...ටිකක් නෙමෙ...මේ වටේම තියෙන අක්කර දෙකක කුඹුරු ඔක්කොම තිබුණෙ තාත්තාගේ නමට වෙද්දි ඒ එකින් එක පිට මිනිස්සුන්ට විටින් විට අයිති වෙන හැටි දන්න දා ඉඳන් කරන්න දෙයක් නැති කමට බලන් ඉන්න උණා වෙද්දි, අන්තිමට කුඹුරු වලින් වටවෙලා උන්නත් හාල් ඇටේ කඩෙන් ගන්න වෙලා තියෙද්දි , යාන්තං ගේ තියෙන ඉඩම් කෑල්ල විතරක් මේ තරම් කාලෙකට බේරිලා තිබුණා...දැන් අන්තිමට ඒකත්...

"ඒ..ඒ..මොකටද...ඒකත් උගස් තිව්වද බාප්පෙ...!!"

"මොකෝ උඹෙ සද්දේ ආ...!!! තිව්වා තමා ඇයි මොකෝ උඹට.."

"ඇ..යි...ඇ...යි ආපහු...ඔහොම..ක..රාම අපිට මොකද වෙන්නේ බාප්පෙ.."

මට ඇඬුනා...පපුව පුරවලා දැනෙන අසරණකම දරා ගන්න බැරිවම මට ඇඩුණා..දැන් ඉතිං..පොල් අතු වහලා ගේ රැක ගන්න එක පැත්තක තියෙද්දි ඉඩම රැකගන්න ඔට්ටු වෙන්න වෙන බව දැණෙද්දී මගේ පපුව හිර උනා...