STASG (Rewritten)

Kabanata XLVII

Pero syempre, isa din sa mga rason ko sa pag push kay Jared ay para mawala na ang atensyon ni Asher kay Gail. Isipin niya, may manliligaw na, sa iba na ako mag f-focus. Nag work naman.. ata.

Ang sama ko ano? Ginamit ko si Jared para makamit ang maliit kong kaligayahan. Selfish. Galawang tanga. Sobrang effort, kahit alam ng mali, go parin.

Nahulog bigla ang puso ko.

Lord, alam kong puro kalokohan ang inaatupag ko pero 'wag niyo sanang hayaang mawala si Jared sa buhay ko. Please Lord. Tunay siyang kaibigan. Kung 'di karapat dapat sakin si Asher, okay langー pero sana talaga siya na ー'wag niyo lang pong hayaang mawala si Jared sakin, Amen.

"Aray ko shit," na umpog ako sa bintana nang dumaan kami sa may lubak. Sorry po Lord, nagmura.

"Wag ka kasing sumandal jan," sabi ni Kris na naka upo sa may likod ko.

"Inaantok ako e," rason ko sakanya.

"Eto oh sandal ka sakin," sabi ni Henry. "Okay lang naman."

"Hindi hindi," umiling iling ako. "Malapit na din naman na tayo. Lagpas mabayuhan na e."

Bumalik na sa katahimikan sa loob ng sasakyan sabay pinanood ko ang mga patak ng ulan na nagkakarera pababa ng bintana. Ano nga pala iniisip ko kanina? Something related to Asher diba?

Hay Asher.

Asher James Martinez, mula sa mapungay niyang mga mata hanggang sa napaka pink at lambot niyang mga labi. He is the epitome of perfection.. napapa english na ako pucha.

Caring si Asher. Sobrang caring, ayun ang pagkakakilala ko sakanya. Sa ibang way niya nga lang 'to pinapakita. Minsan sobrang late na bago mo pa ma-realize na may pakealam pala siya sa'yo. Kakaiba 'yan si Asher, kaya siguro gusto ko ng tumalon at hayaan ang sarili ko na tuluyang mahulog papunta sakanya.

Nakadating na din kami sa wakas sa bahay nina Jared at sa pinto palang, kitang kita ko na ang isang foreigner na babae na naghihintay sa may pinto ng mansyon.

Pangalawang punta ko na dito pero sobrang namamagha pa din talaga ako sa paligid.

Bumukas ang mga pinto ng van at naunang lumabas si Jared, "Hi Mum," bati niya doon sa babae.

"Hello love, how are you? Not feeling sick are you?" natulala ako sa nanay ni Jared at medyo napa awang ang bibig. Tapos nagkatinginan kami ni Henry at sabay kaming napatakip sa ilong.

"I'm alright mum," sagot naman ni Jared bago kami tignan. "I'm with my friends," sabi niya sa nanay niya at talaga in-emphasize niya 'yung salitang friends.

Isa isa kaming tinignan ng mommy ni Jared at halos mapa sigaw ako nang tumigil ito sakin. "Are you Adrianna?" tanong niya at namilog ang mata ko.

"Uh.. y-yes I doーeste shit." Tumawa si Henry sa tabi ko kaya naman siniko ko siya sa tigiliran. "Yes I am po."

Mabilis na lumipat ang tingin niya kay Jared na namumula bago bumalik saakin sabay ngumiti siya ng sobra.

"Can we come in now mum?" pag putol ni Jared sa kung ano mang sasabihin ng mama niya. Nakahinga ako bigla ng maluwag, hindi ko man lang napansin na nahigit ko pala hininga ko.

"Oh yes yes, get inside quickly."

Nagkatinginan kaming magkakaibigan bago kami pumasok sa loob ng bahay. Kanya kanyang tanggal kami ng mga sapatos at medyas na basa. Awa ng Diyos, walang amoy paa ni Henry ngayon kaya okay lang.

"Hindi pala marunong mag tagalog mama ni Jared?" mahinang tanong ko kay Ethel.

"Nakaka intindi konti pero 'di niya kaya magsalita. Pa isa isang words lang," sagot ni Ethel.