Prologue

12 1 0
                                    

XAVIER KNIGHT HERNANDEZ

I have childhood best friend, his name is Lucian Keith Monterosa, simula bata ay kilala na talaga namin ang isa't isa, our parents where also best friends.

Tenth grade noong napansin kong parang may mali sa akin, I always feel jealous when a woman goes too near him. It's like I'm inlove with him... That can't be right? Maybe I'm just jealous that he pays more attention to them than his best friend? That's what I thought pero hanggang tumatagal ay mas nagiging clear na may gusto nga talaga ako rito.

We are already a grade eleven student and right now, I am comforting him. Nakipagbreak lang naman kasi sa kaniya yung girlfriend niya, not knowing na kagagawan ko iyon. What can I do? I'm in love with him deeply.

"What should I do Knight? May mali paba sa akin? Sa pagkakatanda ko hindi naman ako nagkulang ah, I always spend my time with her, making her feel special." Ani nito habang umiinom ng alak, wala ni-isa sa parents namin ang may alam na umiinom kami ng alak.

'My Lucian, if only you know.' Sabi ko sa isip ko, I'll never let others have him.

"Come on babe, she doesn't deserve you." Niyakap ko siya at pinapatahan. God, he's such a mess, crying badly for some woman.

"This is my fifth relationship, ni-hindi nga umaabot ng isang linggo eh. Why do they keep leaving me?" He sobs on his words.

"Come on, marami pa namang tao diyan, you don't have to cry so much. Nagmumukha kang bading." Marahan kong hinahaplos-haplos ang likuran niya.

"You wouldn't understand since wala ka sa kinakatayuan ko." Humiwalay ito ng yakap at tinitigan ako habang lumuluha pa rin ang mga mata niya.

"Oh darling, I'm inlove too, but I'm just letting that person have it's freedom right now." Nakangising sabi ko sa kaniya at niyakap siya ulit.

'He's so cute when he's drunk.' Saad ko sa aking isipan at hinalikan ng pasikreto ang tuktok ang kaniyang ulo.

"I'm sleepy now Xavier." Ani nito at isiniksik ang kaniyang ulo sa aking leeg.

"Just sleep, I'll take you to the room later." Ani ko naman at hinaplos-haplos ang kaniyang ulo hanggang sa makatulog ito.

Nang makatulog ito ay binuhat ko ito papunta sa aming kwarto, we are living on a penthouse na malapit sa school namin, we shared the same bed.

Dahan-dahan ko itong ibinaba sa higaan. Pinagmasdan ko ng mabuti ang kaniyang mukha, he looks beautiful, napababa ang tingin ko sa kaniyang labi na kulay rosas, dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sa kaniya at hinalikan ko ito. Gabi-gabi ko ito ginagawa at hindi niya manlang alam. Pagkatapos ay humiga na ako sa tabi niya at niyakap siya.

"Good night, my pumpkin."


END OF PROLOGUE

The Unexpected ObsessionWhere stories live. Discover now