"မောလာပြီမို့လား"
"အင်း...."
"ဒီမှာခဏထိုင်ရအောင်နော်"
အအေးဆိုင်လေးအရှေ့ကခုံမှာထိုင်ကာ မြို့အုပ်၀မ်အမောဖြေနေ
သည် ရှောင်ကျန့်ကြည့်ကာ အိတ်ကပ်ထဲကနေလက်သုတ်ပဝါလေး
ထုတ်လို့ မြို့အုပ်၀မ်ရဲ့နဖူးကိုသုတ်ပေးလိုက်သည် ။
"ကားနဲ့သွားတာမဟုတ်ဘူး အခုကြည့်ဘယ်သူပင်ပန်းလဲ
မောင်ပဲပင်ပန်းတာမဟုတ်ဘူးလား"
"...."
"လွယ်အိတ်ထဲကဘာကြီးလဲ လွယ်အိတ်ကသေးသေးလေးနဲ့
မသိရင် မိန်းကလေးအိတ်ကြီးကျနေရောပဲ"
"...."
မြို့အုပ်၀မ်ဘာမှမပြောပဲနဲ့အမောဖြေနေလိုက်သည် ၁၀မိနစ်လောက်နေတော့မှသူတို့ဆက်ထွက်ခဲ့ကြတယ် အဲ့လိုပဲ
နားလိုက် သွားလိုက် နဲ့ပဲ ၁နာရီခွဲကြာတော့ မြို့ပြင်ကပန်းခြံတစ်ခုကိုရောက်တယ် အသစ်လုပ်ထားတာမို့
လူတွေကြပ်နေရမှာဖြစ်ပေမဲ့ယခုတော့တစ်ယောက်မှမရှိ ။
"ရောက်ပြီ"
"မောင် ဒီမှာတစ်ယောက်မှမရှိဘူးလေ ကျန့်ကျန့်တို့ပြန်ရအောင်နော်"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"
"ဒီနေရာကို ကျန့်ကျန့်Tvထဲမှာမြင်ဖူးတယ် အသစ်ဖွင့်ထားတာတဲ့
မနေ့ကတောင်မှလူတွေကြပ်နေသေးတာ အခုတော့တစ်ယောက်မှ
မရှိဘူး ပိတ်တယ်ထင်ပါတယ်မောင်ရယ် သွားရအောင်နော်"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဆို....ဒီပန်းခြံကြီးတစ်ခုလုံးကိုကိုယ်ငှားထားတာ"
"...."
"လာ..."
စက်ဘီးကိုပါတွန်းပြီးအထဲ၀င်လိုက်သည်သူတို့နှစ်ယောက်ထဲ
နဲ့ပန်းခြံအလုပ်သမားလေးအချို့သာ ဒီမှာရှိတယ် ။
"ဒီမှာကောင်းတယ် နားရအောင်"
စက်ဘီးလေးကိုရပ် ခြင်းတောင်းထဲကနေ အခင်းလေးကိုမြို့အုပ်၀မ်ကထုတ်လို့ကိုယ်တိုင်ခင်းပြီး ထိုင်လိုက်သည် သူ့ဘေးနားကိုပါ လက်လေးနဲ့ပြတယ် ထိုင်ဆိုတဲ့သဘောမျိုး။
"အာ...ဟုတ်သားပဲ...ကိုယ့်အချစ်ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ပေးရမယ်"
"ဟင်"
YOU ARE READING
Beta ယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော် ( Complete)
Fanfictionမြို့အုပ် ficကိုမှ AOB typeလေးရေးကြည့်ထားတာပါ အားပေးကြပါဦးနော်
Part 26
Start from the beginning
