"အ...အကို...."

နှင်းမှာ ရင်ထဲလှိုက်ခနဲဖြစ်ကာ နေရခက်သွား၏။ သူက ဆက်ပြီးနမါးကာ သူမရဲ့ ဖောင်းနေတဲ့ ပူစီနေရာလေးကို လျှာနဲ့ထိပြီး ပင်တီပေါ်ကနေ ယက်နေ၏။ နှင်းမှာ နေရခက်၍ သူ့ခေါင်းကို တွန်းထုတ်နေမိတယ်။

"ဖယ်...ဖယ်ပါ...အကို....အကို...."

နှင်းပြောတာကို သူက ဂရုပင်စိုက်။ ပင်တီပေါ်ကနေ ဖောင်းနေတဲ့ ပူစီကိုနမ်းနေရင်း ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ နောက်ပြီး စကပ်နှင့် အင်္ကျီတို့ကိုပါ အမြန်ချွတ်ပေးလိုက်၏။

"အ...အကို....မနက်ပိုင်းကြီး"

နှင်းမှာ အလန့်တကြားတားလိုက်ပေမဲ့ သူက မျက်နှာတည်တည်ကြီးကြည့်ပြီး တစ်ချက်ပြုံးလိုပ်သည်။ ထို့နောက် အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ နှင်းရဲ့ကိုယ်လုံးကို သူ့လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ ကိုယ်လုံးသေ‌းသေးလေးနှင်းမှ သူ့တစ်ကိုင်စာလောက်ပဲရှိ၏။

"အရည်သောက်ချက်နည်း သိချင်သေးလား"

"အကိုနော်....နှင်းက တကယ်သိချင်လို့ကို။ "

"အခုသင်ပေးမလို့...."

နှင်းငိုချင်လာ၏။ သူက ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတဲ့ နှင်းကို ပြုံးစိစိကြည့်ပြီး သူကြတော့ ဘာမှမချွတ်ပေ။ နှင်းမျက်ရည်လေးဝဲပြီး ကြည့်နေတဲ့အခါ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နှင်းရဲ့ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲခွါလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ပန်းရောင်သန်းပြီး ဖောင်းနေတဲ့ ပူစီလေးကိုမြင်တော့ သူ့မျက်နှာကို အပ်လိုက်တယ်။

"အကို့...."

နှင်း သူ့ခေါင်းကို တွန်းပြီးတားလိုက်ပေမဲ့ သူက အတင်းမျက်နှာအပ်ကာ ပူစီကို လျှာနဲ့စပြီး ယက်လိုက်၏။

"ဟင်း....."

နှင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကျင်သွားတယ်။ သူ့လျှာနွေးနွေးကြီးက ပူစီကိုထိလိုက်တာနဲ့ ရင်ထဲ အေးခနဲဖြစ်သွား၏။

"အ....အ....အ .....ဟင်း...."

သူက ပူစီကို လျှာနဲ့ယက်နေရင်းကနေ အတွင်းထဲကို ထိုးထည့်နေတယ်။ လျှာကို အထဲထိဝင်အောင်ထည့်ပြီး ပူစီထိပ်က အစိလေးကိုပါ စုပ်လိုက်၏။ အတွင်းထဲရောက်နေတဲ့ လျှာကြောင့် နှင်းနေရခက်သလို အစုပ်ခံရနေတဲ့ ပဲစိလေးကြောင့်ပါ လူက လွင့်ချင်နေပြီ။ သူကလည်း လျှာကို ပြန်ထုတ်ပြီး ပူစီတစ်ခုလုံးကို ကစ်ဆင်စွဲသလို အကြမ်းနမ်းစုပ်သည့်အခါ နှင်းမှာ ကော့ပြန်လှန်နေ၏။

နူးညံ့ခြင်းကင်းသော ခင်ပွန်း🚨Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz