Ύβενλυθ και Όμπερον

Παιδικά Χρόνια

Παιδικά Χρόνια

Ο Όμπερον είχε μητέρα την πανίσχυρη Ονειροπλέχτρα Ελίντρα και η Ύβενλυθ είχε πατέρα τον Ανολοκλήρωτο Στρατηγό Άενσσελ, που ήταν κι οι δύο παιδιά του ίδιου πατέρα. Του ίδιου που 'χε αφιερώσει τη ζωή του στην ύφανση του Ονειρονήματος, τούτης της μαγείας που ελάχιστες Νεράιδες κατείχαν. Του ίδιου που δοκίμασε με προθυμία και το καλό και το κακό. Του ίδιου που στο τέλος επέλεξε ηθελημένα το καλό αντί για το κακό και που θυσιάστηκε προκειμένου να σώσει την Μυθυφήλιο από τους εφιάλτες. Του Μεγάλου Όναρντον. Μα ακόμα κι αυτός, ο Μέγας των Ονείρων Μάγος, δεν θα μπορούσε ποτέ να στοχαστεί σε πόσο αντίθετα μονοπάτια θα βαδίζανε η κόρη κι ο γιος του και σε τι δυστυχία θα παρέσερνε το κληροδότημά του τα δυο του τα εγγόνια, που δεν πρόκαμε να γνωρίσει...

Τα παιδιά των παιδιών του ήρθαν στον κόσμο με διαφορά περίπου ενός χρόνου, με τον Όμπερον να ξεκινάει ως εξώγαμο παιδί του Άρχοντα του Μαύρου Άλσους, Ελύριον και της πανέμορφης, κατά πολύ νεότερής του Ελίντρας. Πολλοί αποκαλούσαν την Ελίντρα πόρνη και μάγισσα. Έλεγαν πως με μάγια ονειρικά παρέσυρε τον αριστοκράτη στο κρεβάτι της, κάνοντάς τον να εγκαταλείψει τη νόμιμη σύζυγό του και να παντρευτεί εκείνη. Ο καρπός ετούτου του σμιξίματος, ο νεαρός Όμπερον γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στα λούσα, προορισμένος και από τους δυο του γονείς να γίνει ένας σπουδαίος Νεράιδος. Για τον πατέρα του ήταν ο διάδοχος που χρόνια λαχταρούσε να αποκτήσει, μα που η πρώτη του γυναίκα δεν ήταν τελικά ικανή να του προσφέρει. Για τη μητέρα του, ο συνεχιστής της κληρονομιάς της, εκείνος που θα γινόταν κάποτε ο ισχυρότερος Ονειροπλέχτης του κόσμου, εκείνος που θα έκανε τους πάντες να τον προσκυνούν.

Η Ύβενλυθ πάλι, κόρη του ηρωικού Άενσσελ και της προξενεμένης συζύγου του, Σιόλνυ, ήρθε γι' αυτούς σαν δώρο από τη Θεά του Φεγγαριού. Ο γάμος του Άενσσελ με τη Σιόλνυ προέκυψε κατόπιν διαταγής της Βασίλισσας Συμπελίν. Η Νεραϊδοβασίλισσα ήθελε να ευχαριστήσει τον γενναίο ήρωα για τις υπηρεσίες του στο βασίλειο, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κάνει οικογένεια. Η Σιόλνυ, μια νεαρή κοπέλα από τη μεσαία τάξη, που είχε τύχει και τον γνώρισε πριν ακόμα λάβει το αξίωμα του Στρατηγού, είχε εκτιμήσει αμέσως τον καλοκάγαθο, για πάντα παιδικό του χαρακτήρα, που της φάνηκε καθαρότερος από τους χαρακτήρες όλων των επίδοξων συζύγων που 'χαν έρθει να ζητήσουν το χέρι της. Ωστόσο, φοβόταν πως ούτε οι γονείς της, ούτε οι υπόλοιπες Νεράιδες δεν θα ενέκριναν τα αισθήματά της για έναν Ανολοκλήρωτο και δεν θα την άφηναν ούτε να τον πλησιάσει. Έτσι, όταν η Βασίλισσα Συμπελίν ανακοίνωσε ότι ζητούσε μια νύφη για εκείνον που έσωσε το Νοβέλιαν απ' τους Τζέργκα στη θρυλική Μάχη της Οξιάς και καμιά κοπέλα δεν έδειξε να ενδιαφέρεται, η Σιόλνυ δεν έχασε ευκαιρία: προσφέρθηκε να τον παντρευτεί κι όλοι θεώρησαν πως επρόκειτο για μεγάλη θυσία, αγνοώντας ότι τον αγαπούσε πραγματικά, όπως την αγάπησε βαθιά κι εκείνος. Η είδηση για τον ερχομό του παιδιού τους έφερε και στους δυο μεγάλη χαρά, παρά την αγωνία τους για το ποια θα ήταν η φυσική και νοητική του κατάσταση. Κι Ανολοκλήρωτο αν θα γεννιόταν, η Σιόλνυ είχε διαβεβαιώσει τον άντρα της πως θα ήταν ευγνώμων για το μικρό πλάσμα που θα μεγάλωνε την οικογένειά τους. Η Σελντίνια τά 'φερε έτσι που, παρά τα γονίδια του πατέρα του, το παιδί που γεννήθηκε δεν βγήκε Ανολοκλήρωτο. Αυτή ήταν η Ύβενλυθ, ένα κοριτσάκι όμορφο σαν νυχτολούλουδο, όπως τη χαρακτήρισε ο πατέρας της την πρώτη φορά που την πήρε στην αγκαλιά του.